🏛 تاریخ درترازو 🏛 Date in the balance

‍ ‍ ‍ #حلاج
اسوه پایداری


ابوالمغیث عبدالله بن احمد بن ابی طاهر مشهور به #حسین_بن_منصورحلاج (کنیه: ابوالمغیث) صوفی، شاعر و عارف ایرانی قرن سوم هجری بود. او در ۲۴۴ هجری در فارس به دنیا آمد. به خاطر عقایدش عده‌ای از علمای اسلامی آموزه‌هایش را مصداق کفرگویی دانسته، او را به اتهام صوفی بودن تکفیر کردند و حکم به ارتدادش دادند. قاضی شرع بغداد به دستور ابوالفضل جعفر مقتدر، خلیفه عباسی حکم اعدامش را صادر کرد و در روز سه شنبه ۲۴ ماه ذیقعده سال ۳۰۹ هـ.ق. به جرم «کُفرگویی و الحاد»، پس از شکنجه و تازیانه در ملاعام به دار آویخته شد. سپس سلاخی اش کردند و دست و پا و سرش را بریدند و پیکرش را سوزاندند و خاکسترش را به رود دجله ریختند.
از عقاید حلاج این بود که فنا وبقا متعاقب یکدیگرندبه این معنا که انسان می میرد اما در خداوندو ابدیت جاری می شود.او مرگ ونیستی رانابودی مطلق نمی دانست.
گویند در لحظات پایانی زندگی شخصی از وی پرسید،عشق چیست؟
حلاج گفت:
"امروز بینی وفردا بینی وپس فردا بینی." آن روز بکشتندش در دیگر روز بسوختند وسیوم روز خاکسترش را به باد دادند. یعنی : عشق این است.

حلاج تا دم مرگ بر حقانیت عقیده وآرمان خویش پایدار ماند ومعراج مردان را بر سرِ دار می دانست.

تاثیر عمیق شخصیت حسین حلاج بر فرهنگ وادبیات ایران بقدری است که کمتر نظم ونثری را می توان یافت که از وی به اقتضای مقام ومقال یادنشده باشد.

حافظ دربارهٔ او می‌گوید:

گفت آن یار کزو گشت سرِ دار بلند
جرمش این بود که اسرارهویدا می‌کرد.

همچنین از ابوسعید ابوالخیر:

منصور حلاج آن نهنگ دریا
کز پنبهٔ تن دانهٔ جان کرد جدا

روزی که #انالحق به زبان می‌آورد
منصور کجا بود، خدا بود ، خدا

امروزه وقتی سخن از پایداری وپایمردی به میان می آیدگفته می شود "چند مرده حلاجی".
برای شناخت و درک بیشترزوایای زندگی حسین حلاج می‌توانید به #تذکره_اولیاء نوشته #عطار_نیشابوری مراجعه کنید.


t.center/tarikhdartarazoo 🏛