#عقیده:

💢 آنگونه که بود
♦️ برشی از سیرت #خلیفه اول-رضی الله عنه-(20)


🔹 درس‌ها و آموزه‌هاي اين ماجرا
1ـ ابوبكر-رضی الله عنه-، پيش از بعثت رسول اكرم-صلی الله علیه وعلی آله وسلم-، از چنان عزت و جايگاهي درميان قومش برخوردار بود كه ابن‌دغنه به او مي‌گويد: «امثال تو، نه شايسته است كه خودشان بيرون شوند و نه زيبنده است كه كسي، آن‌ها را بيرون كند؛ چراكه تو، دستِ ندار را مي‌گيري؛ صله‌ي رحم مي‌كني؛ يتيم و ضعيف را سرپرستي مي‌نمايي؛ مهمان‌نواز هستي و در سختي‌ها، ياور مصيبت‌زدگاني…» بنابراين ابوبكر-رضی الله عنه-، درميان قومش از چنان جايگاهي برخوردار بوده كه هيچ دليلي به‌جا نمي‌ماند كه او، به خاطر جاه‌طلبي و يا سلطه‌جويي، مسلمان شده باشد. قطعاً مسلمان شدن ابوبكر-رضی الله عنه-، فقط به خاطر خدا و رسولش بوده كه در پي آن، به سختي‌هاي زيادي، آزموده شده است. به عبارت ديگر ابوبكر صديق-رضی الله عنه-، از مسلمان شدن، هيچ قصد و چشم‌داشتي جز رضاي خداوند، نداشته است؛ چراكه پس از مسلمان شدن، ناگزير شد تا براي عبادت پروردگارش، خانواده و زادگاه و خويشانش را ترك كند.

2ـ توشه‌ي ابوبكر-رضی الله عنه- براي دعوت، قرآن كريم بود. از اين‌رو براي حفظ، فهميدن و عمل كردن به قرآن، كوشش زيادي نمود و همين توجه بسيار به قرآن و آموزه‌هاي قرآني، از ابوبكر-رضی الله عنه-، دعوت‌گري ساخت كه نه به زبان، بلكه با تلاوت قرآن، به‌طرز شگفت‌آوري دعوت داد تا بُنِ افكار و ژرفاي انديشه‌ها را هدف دعوتش قرار بدهد و ضمن در نظر داشتن اوضاع و احوال شنوندگان و ارائه‌ي دلايل محكم و علمي، موضوع دعوتش را عميق و زنجيروار، عرضه نمايد.

@tarbiytf