هومان خاکپور

در اقدامی سخیف به منظور توجیه پروژه های #انتقال_آب_کارون ، در سند جهت گیری ملی آمایش سرزمین، استان های اصفهان ، چهارمحال بختیاری و خوزستان در یک #گروه قرار گرفتند.

#زاگرس_تنها_نیست

@sedayepayeab1

🇮🇷: @darvishnameh

🔴مناظره ای که طرفداران محیط زیست را شوکه کرد!🔴

پخش مناظره زنده بین یک طرفدار و یک مخالف ورود محصولات دستکاری شده ژنتیکی به سفره مردم در شبکه خبر - ساعت ۲۲:۱۵ یازدهم شهریور - سبب شگفتی و تاسف عمیق نگارنده شد!
آدم افسوس می خورد از #عیسی_کلانتری که چگونه در آغازین روزهای ورودش به #پردیسان، به جای ایجاد همدلی و اتحاد در بین نکات مشترک و گرایه های راهبردی مورد وفاق بین اغلب محیط زیستی ها، از جمله پایان دادن به بهره برداری آزمندانه از اندوخته های آبی، کاهش وابستگی معیشتی به منابع آب و خاک، اتمامِ غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب، افزایش اقتدارِ سازمان حفاظت محیط زیست به عنوان یک نهاد یادگیرنده و دانش محور، کاهش نگاه امنیتی به سرمایه های اجتماعی در حوزه محیط زیست، بالفعل کردن ارزش زونهای تفرج گسترده و متمرکز در مناطق تحت مدیریت، حمایت از تاسیس وزارت منابع طبیعی و استقلال سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور از وزارت جهاد کشاورزی، حمایت از تخصیص اعتبار لازم برای اجرای دقیق طرح #تنفس_جنگل، حمایت از استحصال انرژیهای نو، حمایت از تصویب قانون منع حیوان آزاری، حمایت از تغییر مبلمان شهری از #خودرومحوری به #انسان_محوری، حمایت از گسترش مکتب تربیتی #مدارس_طبیعت و حمایت از مشارکت واقعی یا شراکت حقیقی مردم در مدیریت زیستگاه های کشور؛ خود را درگیرِ یک دعوای قدیمی و بی حاصل بین موافقان و مخالفان محصولات دستکاری شده ژنتیکی کرد و نه تنها با ادبیاتی شگفت آور، مخالفان پندارینه خود را آدمهایی احساساتی، سیاسی و فاقد منطق خواند که در مقام نماینده خویش، اجازه داد تا شخصی به نام #بهزاد_قره_یاضی با ادبیاتی طلبکارانه و توهین آمیز در رسانه ملی ظاهر شود تا همه دریابند که گویا در پردیسان، فقط جابجایی مسالمت آمیز در صندلی قدرت برای استفاده بهتر از اندیشه های نو و پیش برنده رخ نداده، بلکه ظاهراً کودتایی شده و یک شبه قرار است جابه جایی در مفهوم رنگها و ارزشها رخ دهد! چرا؟

🔺 جناب آقای عیسی کلانتری عزیز!
◼️ اینجانب، #محمد_درویش با سه دهه سابقه خدمت در عرصه های منابع طبیعی و محیط زیست کشور اعلام می کنم: راهِ نجات محیط زیست وطن از آفرینش هم افزایی بین دلسوزان واقعی این حوزه، پایان دادن به اتهام زنی ها، کمک به ارتقای توان معیشتی و آموزشی پرسنل سازمان، #ارزشگذاری_اقتصادی مواهب طبیعی و مهارِ #پروژه_محیط_زیست_هراسی در بین برخی از دولت سالارانِ قدرتمدار می گذرد.

1⃣ شما خود شجاعانه و به درستی، بیش از یک دهه پیش به افشای فلسفه ماجرای #خودکفایی در گندم و رسوایی دولت وقت عربستان سعودی پرداختید؛

2⃣ شما خود در #مادرکشی اعتراف کردید به ردپای مهندسین نادان در بلایی که به نام توسعه و اشتغال بر سر طبیعت وطن آمد؛

3⃣ شما از فاجعه گذشتن از مرز ۱۲ تن فرسایش خاک در هر هکتار از #زاگرس سخن گفتید. ریشه گاهی که مامن ۴۵ درصد آب شیرین ایرانیان است؛

4⃣ شما در طول ۴ سال گذشته شجاعانه از بلای غلبه تفکر سازه ای و صدور آب مجازی به بهانه توسعه کشاورزی ناپایدار در حوضه آبخیز #دریاچه_ارومیه سخن گفتید؛

5⃣ و شما هوشمندانه به افشاگری ناسازه های #برنامه_ششم توسعه پرداختید که چگونه تعهد ایجاد شده برای خودکفایی در چند محصول کشاورزی، می تواند به مفهوم پایانِ نامیمون اندوخته های آبی کشور و نقض آشکار دیگر تعهدات این برنامه منجر شود.

❇️ اینک سزاوار نبود و نیست که این دیدگاه های شجاعانه و مترقی که سبب افزایش اتحاد و امید بین مردم، کنشگران محیط زیست و عالی ترین مقام پردیسان می شود را نادیده گرفته و درگیر ماجرایی شوید که نیاز به صبر و حوصله داشته باید با منطق، بی طرفی، پذیرندگی و خردمندی در فضایی علمی و به دور از اتهام زنی های رایج مورد مداقه و گفتگوهای آزاد و محترمانه قرار گیرد.

🛑 یادمان باشد:
اگر طبیعت ایران در دومین دوره از دولتی که خود را محیط زیستی ترین دولت تاریخ ایران می داند، نتواند #ژینایی خود را بازیابد، آیندگان هرگز ما را نخواهند بخشید.
همین و تمام.
👇
https://instagram.com/p/BYjR6OwHlAB/

🇮🇷: @darvishnameh

🔴بنویسید: سد ایلی سو؛ بخوانید: بمب ساعتی!🔴

یادداشت مهم پیش رو، حاصل همکاری دو نویسنده سوئیسی - Christine Eberlein از سازمان غيرانتفاعي Berne Declration و Nadine Walicki از سازمان IDMC - است که در آوریل ٢٠١٧ منتشر شده:

🔻در این یادداشت می خوانیم که چگونه دولت #اردوغان برای اجرای این سد، حتی قوانین کشور را تغییر داد تا نیازی به اخذ مجوز ارزیابی محیط زیستی برای ساخت #ایلیسو وجود نداشته باشد!

1⃣ سد ايليسو بر رودخانه #دجله در جنوب غربي تركيه، اینک بزرگترين پروژه سد سازي (در حال ساخت) در اروپاست كه براي نخستين بار در سالهاي ١٩٥٠ مطرح شد و سرانجام در اوايل سال ٢٠١٧ پروسه كسب و تخصيص زمين تقريباً كامل و ٨٠٪‏ از اين سد ساخته شده که در اثر آن تاکنون خانواده های پرشماری خانه و کاشانه خود را از دست داده و آواره شده اند.

2⃣ اين سد يكي از مناقشه برانگيزترين پروژه هاي دنياست و شمار كساني كه با عواقب آن روبرو هستند، در حدود ٧٨ هزارنفر تخمين زده مي شود. ديگر نتايج اين پروژه تخريب ميراث فرهنگي باستاني- مانند غرق شدن ٨١ مكان تاريخي در #حسن_كيف - و اكوسيستم منحصر به فرد اين منطقه - از جمله تالابهاي عراق است. ساختن اين سد همچنين از نظر سياسي بسيار حساس است. شرايط اين محدوده ناپايدار است و بيش از همه اقليت كردنشينان را تحت تأثير قرار مي دهد و خطر درگيري هاي مسلحانه را بيشتر مي كند.

3⃣ دسترسي به اين منطقه بسيار محدود است و به همان نسبت داده هاي موجود در ارتباط با مردم جابجا شده. كمكهاي بين المللي هم براي پيشبرد اين پروژه در طول سالها با نوسان فراوان روبرو بوده. كشورهاي آلمان، اتريش و سويس كه در سال ٢٠٠٧ با اين پروژه همراه بودند، بدليل فشار افکار عمومي و نيز ارزيابي هايي كه نشان از تناقض اين پروژه با استانداردهاي موجود بود، از ادامه همكاري خودداري كردند. دولت تركيه از آن پس با كمك بانكهاي ملي و خصوصي به ساخت پروژه ادامه مي دهد.

4⃣ شواهد موجود گواه آن است كه پروسه جابجایی مردم در بالادست ایلی سو، كاملا با موازين بين المللي همخوان نیست. زمينها از جانب دولت مصادره شده اند بدون آنكه با مردم بومي در اين مورد مشاوره اي انجام شده و به آنها آگاهيهاي لازم عرضه شده باشد؛ حتي بدون يافتن مكانهاي جديد براي اسكان دوباره مردم. بسياري از مردم متأثر از اين پروژه با آن مخالفند و به اعتراضات محلي در اين زمينه ملحق شده اند. تركيه هنوز در موقعيتي است كه مي تواند عواقب ضرربخش جابجايي مردم را در نتيجه ساخت ايليسو تغيير دهد و از تأثيرات منفي آن در آينده نيز جلوگيري كند. درسهايي كه از اين راه آموخته مي شوند، مي توانند براي ديگر كشورها با پروژه هاي مشابه سرمشق باشند.

5⃣ پس از عقب نشيني كشورهاي اروپايي و اعلام تقبل هزينه اين پروژه از جانب دولت تركيه، كارهاي ساخت در سال ٢٠١١ آغاز شد، اما چندين بار به تعويق افتاد؛ از جمله به دليل اعتصاب كارگران، تهديدات از جانب حزب كارگران كردستان PKK و حكم تعليق دادگاهي در آنكارا بدليل كمبود ارزيابي مناسب در زمينه عواقب اين پروژه براي محيط زيست. دولت تركيه در مقابل اين رأي دادگاه با تغيير قانون واكنش نشان داد تا بتواند بدون ارزيابي محيط زيستي لازم به ساخت سد ادامه دهد. و مردمان روستايي منطقه نيز همچنان به تظاهرات در برابر اين سد ادامه مي دهند. به رغم لكنتهاي موجود، كارهاي عمراني اين سد در اوايل ٢٠١٧ به پايان رسيده و كارهاي مهندسي الكترومكانيكي آن ادامه دارد. تاريخ تكميل سد تاكنون چندين بار تغيير كرده و آبگيري مخزن احتمالا تا پيش از سال ٢٠١٩ انجام نخواهد شد؛ مخزنی که بی شباهت به یک بمب ساعتی نیست! آیا نباید اینک برای #نجات_میانرودان، #خوزستان، #زاگرس و باختر وطن متحد شویم؟

🔶 برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاهده وضعیت پیشین و کنونی سد ایلی سو، به صفحه اینستاگرامم در نشانی زیر مراجعه فرمایید:
👇
https://instagram.com/p/BXdxGVaBfbQ/

◀️ مرجع:
http://internal-displacement.org/library/publications/2017/idmc-case-study-series-dam-displacement

*⃣*⃣*⃣

.

🔴 فقط با یک امضاء نشان دهیم که #خوزستان را ... #زاگرس را ... #ایران را ... #میانرودان را ... و #زمین را دوست داریم!

👇👇👇
🇮🇷https://t.me/darvishnameh/6102

✅ با سپاس از #پریسا_بابایی.