الان حتی بی‌نظمی‌های زندگیم هم روتین دارن. متنفرم. بیزارم. فراری‌ام. تنها کاری که می‌تونم براش بکنم اینه که دو ماهه تلاش می‌کنم هیچ روزی حداقل لباس‌های کاملاً تکراری نپوشم و این احمقانه‌ترین کاریه که می‌شه کرد. نظم داره خفه‌ام می‌کنه.