📚 سخن پروران🖋

سکوت
همیشه
به معنای
رضایت نیست...

گاهی یعنی خسته‌ام
از اینکه مدام به کسانی
که هیچ اهمیتی برای فهمیدن نمی‌دهند توضیح دهم!

#سیمین_دانشور

t.center/sokhansarayann 🎻

من زنم؛
و به همان اندازه از هوا سهم می برم
که ریه های تو...

می دانی
درد آور است من آزاد نباشم
که تو به گناه نیفتی،
قوس های بدنم به چشم هایت
بیشتر از تفکرم می آیند
دردم می آید
باید لباسم را
با میزان ایمان شما تنظیم کنم..!

✍ #سیمین_دانشور خالق رمان #سووشون
(زاده‌ی ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در شیراز - ۱۸ اسفند سال ۱۳۹۰ خورشیدی در تهران)

t.center/sokhansarayann 🎻

بوی تند هرزگی
از زیر #حجاب بی #عفاف ...

زنده یاد #سیمین_دانشور

⏰۱۵ثانیه

t.center/sokhansarayann 🎻

در یک صدمین سالگشت تولد زنده یاد #سیمین_دانشور یادی می کنیم از رمان معروف ونام آشنای #سووشون که یکی از یادگارهای ماندگار آن بانوی فرهیخته می باشد.


⏰ ۵دقیقه و۳۸ ثانیه



t.center/sokhansarayann 🎻

در خانه ات درختی خواهد رویید و درختهایی در شَهرَت و بسیار درختان در سرزمینت.

و باد پیغام هر درختی را به درخت دیگر خواهد رسانید و درختها از باد خواهند پرسید :

در راه که می آمدی سحر را ندیدی !"


سووشون
#سیمین_دانشور


t.center/sokhansarayann 🎻

من زنم؛
و به همان اندازه از هوا سهم می برم
که ریه های تو...

می دانی
درد آور است من آزاد نباشم
که تو به گناه نیفتی،
قوس های بدنم به چشم هایت
بیشتر از تفکرم می آیند
دردم می آید
باید لباسم را
با میزان ایمان شما تنظیم کنم..!


#سیمین_دانشور خالق رمان #سووشون
(زاده‌ی ۸ اردیبهشت ۱۳۰۰ در شیراز - ۱۸ اسفند سال ۱۳۹۰ خورشیدی در تهران)


t.center/sokhansarayann 🎻

برای درک وشناخت مقام وجایگاه یک استاد باید به دست پروردگان وشاگردانی رجوع کرد که در مکتب او تلمذ کرده اند.

دکتر #بدیع‌الزمان_فروزانفر یکی از آن اساتید نیکنام و جاودان‌یاد است. فروزانفر استادِ راهنمای جمعی از دانشجویان مبرز دوره دکترا در دانشکده‌های ادبیات و الهیات بود که اغلبِ آنان بعد‌ها استادان برجسته ادب پارسی و مطالعات فرهنگ ایران شدند.
از آن جمله می‌توان به تعدادی از شاخص‌ترین‌های‌شان مثل:
#پرویز_ناتل_خانلری، #ذبیح‌الله_صفا ، #مهدی_حمیدی_شیرازی، #عبدالحسین_زرین‌_کوب، غلامحسین یوسفی، محمدامین ریاحی، قدمعلی سرامی، #سیدمحمد_دبیرسیاقی، #محمدرضا_شفیعی_کدکنی، #سیمین_دانشور، محمود نشاط، ضیاءالدین سجادی، جلال متینی، سیدصادق گوهرین، #منوچهر_ستوده، منوچهر مرتضوی، مرتضی مولانا، محمود مقتدایی و... اشاره کرد.


t.center/sokhansarayann 🎻

آنقدر مدارا کرده‌ام که دیگر مدارا عادتم شده ...
وقتی خیلی نرم شدی همه تو را خَم می‌کنند!

#سیمین_دانشور
زادروز۸ اردیبهشت ۱۳۰۰
درگذشت ۱۸ اسفند۱۳۹۰

هجدهم اسفندماه هشتمین سالروز درگذشت سیمین دانشور است. روزی که "سیمین" به دیدار "جلال" رفت.
وی نویسنده، مترجم و همسر جلال آل‌احمد بود. و نخستین زن ایرانی بود که به صورت حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت.
مهم‌ترین اثر او رمان #سووشون است که نثری ساده دارد و به هفده زبان ترجمه شده است و از پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران به شمار می‌رود.

یادش گرامی باد.

t.center/karavanha 🎻

‍ #فروزانفر ...

محمدحسین بشرویه‌ای، معروف به بدیع‌الزمان فروزانفر، فرزند آقا شیخ علی بشرویه‌ای، در سال ۱۲۷۶ خورشیدی در یک خانوادهٔ اهل علم و دانش در بشرویه، از شهرهای خراسان، به دنیا آمد.
حدود سال ۱۳۰۰ خورشیدی به تهران رفت و تحصیلات خود را در مدرسهٔ سپهسالار ادامه داد و چندی حجره‌ای در مسجد سپهسالار داشت. در جوانی در همان مدرسه به تدریس پرداخت و چندی بعد در سال ۱۳۰۵ به سِمَت معلمیِ دارالفنون و دارالمعلمین عالی منصوب شد. در سال ۱۳۱۳ به معاونت دانشکدهٔ معقول و منقول (الهیاتِ) دانشگاه تهران منصوب شد.
در سال ۱۳۱۴ هیئت ممیزهٔ دانشگاه تهران، مرکب از نصرالله تقوی، علی‌اکبر دهخدا و ولی‌الله نصر، تألیف ارزندهٔ او به نام تحقیق در زندگانی مولانا جلال‌الدین بلخی را ارزیابی و به او گواهی‌نامهٔ دکتری اعطا کرد. به استناد این گواهی‌نامه، در همان سال، به سِمَت استادیِ دانش‌سرای عالی و دانشکده‌های ادبیات و معقول و منقولِ دانشگاه تهران منصوب شد.

فروزانفر استادِ راهنمای جمعی از دانشجویان مبرّز دورهٔ دکتری در دانشکده‌های ادبیات و الهیات بود که اغلبِ آنان بعدها استادان برجستهٔ ادب پارسی و مطالعات فرهنگ ایران شدند؛ از جمله:
#پرویز_ناتل_خانلری، #ذبیح‌الله_صفا، مهدی حمیدی شیرازی، #عبدالحسین_زرین‌کوب، غلامحسین یوسفی، محمدامین ریاحی، قدمعلی سرامی، سید محمد #دبیرسیاقی، #محمد_رضا_شفیعی_کدکنی، #سیمین_دانشور، محمود نشاط، ضیاءالدین سجادی، جلال متینی، سید صادق گوهرین، منوچهر ستوده، منوچهر مرتضوی، مرتضی مولانا، محمود مقتدایی و بسیاری دیگر.
#سخن_و_سخنوران (۱۳۰۸–۱۳۱۲) اثر برجستهٔ فروزانفر، سرمشقی برای تحقیق در تاریخ ادبیات ایران، و دریچه‌ای به نقد شعر فارسی بود. این کتاب فروزانفر، ضمن آن‌که سنت دیرینهٔ تذکره‌نویسی در ادبیات فارسی را در نظر داشته، راهگشای تحقیقات نوین در تاریخ ادبیات ایران بوده‌است.
اما آنچه نام فروزانفر را بر تارک تحقیقات ادبی و عرفانی نشاند، شیفتگی او به نبوغ ادبی شگرف مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، و تلاش ۴۰سالهٔ او در کار تحقیق پیرامون آثار و اندیشهٔ مولوی بود.

عبدالحسین زرین‌کوب، از بزرگان ادب فارسی، واز شاگردان فروزانفردربارهٔ وی گفته‌است:

«معلم و استادی دلسوز و صمیمی بود. درس او تنها تعلیم نبود، هم تهذیب بود و هم درعین‌حال تفریح. بااین‌همه، توفیق او در کار معلمی در بین استادان ادب عصر به‌کلی بی‌سابقه بود… شعر را به سبک قدما محکم و متین می‌گفت، مخصوصاً به شیوهٔ ناصرخسرو و خاقانی علاقه داشت، و ازاین‌حیث یادآور ادیب پیشاوری بود… احوال و اسبابی که در حیات ادبی وی مؤثر افتاد، از وی بیشتر یک محقق و یک عالم ساخت… قلمرو تحقیق او ادبیات و تصوف بود، خاصه در دوران اسلامیِ قبل از صفویه...»

مجموعه اشعار فروزانفر که به‌کوشش عنایت‌الله مجیدی در سال۱۳۸۲ منتشر شد، ۳۷۶ صفحه است. دیوان استاد، شامل قصاید فارسی، غزل، قطعه، رباعی، تک‌بیتی، ترجمه‌های منظوم، مثنویات و قصیده‌های عربی می‌شود. طریق مِهتری، وصف بهار و مدح والی خراسان، لشگر سرما، راه‌آهن، هوا، یار آمد، فتنهٔ آخر زمان، در رثای ادیب نیشابوری، دهقان پیر، یادگار غم، در رثای نیکلسن، هواپیما، مقام فردوسی و ... از اشعارهای اوست.


t.center/sokhansarayann 🎻