#بیژن_ترقیبیژن ترقی در ۱۲ اسفند ۱۳۰۸ در شهر تهران به دنیا آمد.
ترانهٔ «بهار دلنشین» کار مشترک بیژن ترقی با روحالله خالقی بود. این ترانه با صدای بنان ماندگار شد.
بیژن ترقی با پرویز یاحقی نیز سه ترانه ماندگار «برگ خزان»، «افسانه محبت» و «میزده» را ساخت که هر سه ترانه را مرضیه خواند.
گفته میشود بیژن ترقی سبک تازهای را وارد ترانه سرایی ایران کرد.
محمود خوشنام، کارشناس موسیقی سنتی ایرانی میگوید:
مهمترین نقش بیژن ترقی، تقویت جنبههای روایی و داستانگونه کردن ترانهها و افزودن جنبههای تصویری به آنهاست که این پدیده را در
#آتش_کاروان و نیز ترانههای تصویری ای چون
#برگ_خزان میتوان دید.
مجموعه سرودههای او در کتابی با عنوان
#آتش_کاروان گرد آمدهاست.
وی در کتاب «از پشت دیوارهای خاطره» پنجاه سال خاطرات خود را در زمینه شعر و موسیقی جمعآوری کرده و از جمله به نقل خاطرات خود با شعرا و آهنگسازانی چون نیما یوشیج، شهریار، پرویز یاحقی، ابوالحسن صبا، رهی معیری و علی تجویدی پرداختهاست.
قرار است که ادامه خاطرات او در کتابی تحت عنوان «پنجرهای به باغ گل» به بازار کتاب عرضه شود.ترقی در این کتاب به چگونگی سروده شدن تعدادی از ترانههای خود اشاره کردهاست.
ترقی فعالیت ادبی خود را با استادانی چون ملکالشعرای
#بهار، امیری فیروزکوهی،
#نیما_یوشیج و
#شهریار آغاز کرده بود و با هنرمندان و آهنگسازان نامی روزگار خود چون ابوالحسن صبا، رضا محجوبی، علی تجویدی، داریوش رفیعی و پرویز یاحقی همکاری نزدیک داشت.
وی پنجم اردیبهشتماه ۱۳۸۸ مطابق با ۲۵ آوریل ۲۰۰۹ در سن ۸۰ سالگی در منزلش درگذشت.
t.center/sokhansarayann 🎻