اگر چه باده فرح بخش وباد گل بیز است
به بانک چنگ مخور که محتسب تیز است
صراحی ای وحریفی گرت به چنگ افتد
به عقل نوش که ایام فتنه انگیز است
در آستین مرقع پیاله پنهان کن
که همچون چشم صراحی زمانه خون ریز است
به آب دیده بشوییم خرقه ها از می
که موسم ورع روزگار پرهیز است
مجوی عیش خوش از دور باژگون سپهر
که صاف این سرخم جمله دردی آمیز است
سپهر برشده پرویز نیست خون افشان
که ریزه اش سر کسری وتاج پرویز است
عراق وفارس گرفتی به شعر خوش
#حافظبیا که نوبت بغداد و وقت تبریز است
آواز
#محمدرضا_شجریان تار
#مجید_درخشانیگوشه
#حسینیدستگاه
#شور@smsu43