دلم به بوی تو آغشته است سپیده دمان کلمات سرگردان برمی خیزند و خواب آلوده دهان مرا می جویند تا از تو سخن بگویم ... کجای جهان رفته ای؟ نشان قدمهایت چون دام پرندگان همه سو ریخته است بازنمی گردی می دانم و شعر چون گنجشک بخارآلودی بر بام زمستانی به پاره یخی بدل خواهد شد...
Иран
