شعری برای مشاعره

کاش دلتنگی نیز
نامِ کوچکی می‌داشت
تا به جانش می‌خواندی:
نامِ کوچکی
تا به مهر آوازش می‌دادی،
همچون مرگ
که نامِ کوچکِ زندگی‌ست
و بر سکّوبِ وداع‌اش به زبان می‌آوری
هنگامی که قطاربان
آخرین سوتش را بدمد
و فانوسِ سبز، به تکان درآید:
نامی به کوتاهیِ‌ آهی
که در غوغای آهنگینِ غلتیدنِ سنگینِ پولاد بر پولاد
به لب‌جُنبه‌یی بَدَل می‌شود:
به کلامی گفته و ناشنیده انگاشته
یا ناگفته‌یی شنیده پنداشته.

#احمد_شاملو

از مهتابی
به کوچه تاریک
خم می‌شوم
و به جای همه نومیدان
می‌گریم.
آه
من
حرام شده‌ام!
با این همه-أی قلب در به در!-
از یاد مبر
که ما
-من و تو-
عشق را رعایت کرده‌ایم،
از یاد مبر
که ما
-من و تو-
انسان را
رعایت کرده‌ایم،
خود اگر شاهکار خدا بود
یا نبود.


#احمد_شاملو

دستت را به من بده، ای تصویر شادمانۀ همه امیدها ! فردا از آن ماست. چرا که نباشد؟ این شایستگی را روح ما به ما می‌دهد. روح ما و معرفت ما.
من با یاری دستان تو همۀ سپیده‌دم‌ها را فتح خواهم کرد. زیرا که به عشق ایمان دارم. به تو فکر می‌کنم و وجود دوگانۀ خود را احساس می‌کنم. تو را دوست می‌دارم و پیروز می‌شوم. تو را در بر می‌گیرم، و این پیوندی است که میوه‌اش پیروزی است.
پیروزی به زندگی و بدی.

#احمد_شاملو
#مثل_خون_در_رگ‌های_من

چراغی در دستم،چراغی در برابرم
من به جنگ سیاهی می روم

زنگار روحم را صیقل می زنم
آینه‌ئی برابر آینه‌ات می گذارم
تا از تو،ابدیتی بسازم...

#احمد_شاملو
🍃💔🍃

تو سخن می‌گویی من نمی‌شنوم
تو سکوت می‌کنی من فریاد می‌زنم
با منی با خود نیستم
و بی‌تو خود را در نمی‌یابم
دیگر هیچ چیز نمی‌خواهد،
نمی‌تواند تسکینم بدهد.

#احمد_شاملو
🍃💔🍃

.

اما
تو را به جان تو سوگند
که مبادا یک دم
چشمانِ ملامتگرِ خویش
از من بگردانی|

چرا که بر غلبه‌‌ی چشمانت
معترفم...




#احمد_شاملو


‌‌‌‌✤┅┄𝓜̲͓̅̽ ⃝༺༅═┅──

و شب اعترافی است طولانی ...

#احمد_شاملو

و عمر‌ در‌ این‌ تنگ نای‌ بی‌حاصل چه‌ کاهل‌ می‌گذرد

#احمد_شاملو

من جزیی از تواَم
ای طبیعتِ بی‌دریغی
که دیگر
نه زمان
و نه مرگ
هیچ یک عطش ِ مرا
از سرچشمه‌ی وجود و خیالت
بی‌نیاز نمی‌کند





#احمد_شاملو

بگذار کسی نداند که چگونه من؛
به جای نوازش شدن؛
بوسیده شدن؛
گزیده شده‌ام...!

#احمد_شاملو

من غرورِ مطلقم آیدا...
و افتخارِ من این است که
بنده‌ ی تو باشم...

#احمد_شاملو

خاطِرم را مبر از ياد
که من بی تو و خاطره‌ات،
خواهم مرد...!

#احمد_شاملو

شايد به هم باز رسيم،
روزی كه من
به‌سان‌ِ دريايی خشكيدم و
تو چون قايقی فرسوده
بر خاك ماندی ...

#احمد_شاملو

تنهایی ِ یک درختم و جز اینم

هنری نیست که آشیان تو باشم!


#احمد_شاملو

بہ تو سلام می‌كنم كنارِ خیالِ تو





می‌نشينم و در خلوتِ تو عاشقے آغاز مے شود...

#احمد_شاملو.

پيش از آن‌ڪه در اشک،
غرقه‌ شوم
از عشق، چيزے بگو!
هرچه باشد

#احمد_شاملو

عشق من کودک بمان دنیا مداد رنگی است


بهترین نقاش باشی باز رنگت می کند...

#احمد_شاملو

دهانت را می بویند،
مبادا گفته باشی
دوستت دارم...!

#احمد_شاملو

من
درین بستر بی خوابی راز

نقش رویایی
رخسار تو
می جویم باز...


#احمد_شاملو