#اصلاحطلبان_گرگان_پوستین_پوشجامعهٔ مدنی، محصول پهلوی بود یا اصلاحاتطلبی؟
اصلاحاتطلب به کسی میگویند که تا در قدرت نیست، تز آزادیخواهی مینویسد و چون به قدرت رسید تز قدرت. بابت همین است که میگوییم به جای ماقال (آنچه گفته میشود)، به من قال (چه کسی میگوید؟) توجّه باید کرد.
این البته تاکتیک خوبی برای پیامبر اسلام بود که آیاتش در مکّه رحمانی بود و در مدینه بوی قدرت میداد، امّا برای شهروندان ایران هزار و چهارصد سال پس از آن، قدری سخیف مینمود که گروهکی که در اسقاط مشروطیّت از همه بیشتر کوشیده بودند، حال ادّعای جامعهٔ مدنی داشته باشند.
خاتمی خود بارها در تعریف جامعهٔ مدنی گفته بود که منظورش مدینةالنبی است و نه جامعهٔ مدنی آنطور که واقعاً باید باشد. اینگونه شد که تزهای بیسروته روشنفکری برای نزدیک به سه دهه، پتانسیل جنبشهای ملّی را در ایران در کژراهه به هدر داد.
اصلاحاتطلبان مدّعی بودند که اگر به آنها رٲی داده شود، جامعهٔ مدنی ایجاد خواهند کرد!! در حالی که جامعهٔ مدنی در منطقهٔ فراغ از دولت شکل می گیرد، چرا که وظیفهٔ دولت تنها حراست از آزادیهای قانونی است.
پس در منطقهای جدای از دولتی که وظیفهٔ به بهشت بردن ملّتش را ندارد، مردم و سازمانها بهطور خودجوش ساحت آزادی را میگسترانند. این یعنی هوادار مدینةالنبی نمیتواند جامعهٔ مدنی بسازد، چون جامعهٔ مدنی در جایی شکل میگیرد که او نیست!
درست متوجه شدید! جامعهٔ مدنی میتوانست در تداوم پادشاهی مشروطه پدید آید و بسط پیدا کند که با شورش ۵۷ مغفول ماند، باز امّا همین پدیداری که در ایران کنونی با عنوان جامعهٔ مدنی میشناسیم و جلوی جا ایستادگی میکند محصول پهلوی است.
حال از اصلاحاتطلبان بپرسید چطور ممکن است شما عليه آزادیهای مدنی پهلوی شورش کنید و بعد که به قدرت، رسیدید از طریق دولت جامعهٔ مدنی بسازید؟! جامعهٔ مدنی در جایی باید پا بگیرد که دولت شما دخالت نکند. آن جامعهٔ مدنی که علىرغم شورش ۵۷ی به تحوّل خود ادامه داد اصلاً انکار شماست، کافر به میراث شماست.
تکلیف ما با محافظهکاران روشن است. آنها صادقانه تکلیف شما را روشن کردهاند و میگویند اگر پهلوی میخواهید بیایید کف خیابان تا روشن شود زور چه کسی بیشتر است! مشکل ما با اصلاحاتطلبی است، چون در جریان انقلاب اخیر دیده میشود که به اَشکال جدیدی از نو ظاهر شده است.
البته وقتی از اصلاحاتطلبان سخن میگوییم منظورمان چند نفر فسیل عقب افتاده نیست، بلکه همهٔ آن کسانی هم هست که روزگاری سبد آرای اینان را فراهم میکردند و امروز باز در نفی پهلوی میکوشند. علّت این امر آن است که پهلوی هنوز زنده است.
وقتی مردم ایران فریاد میزنند که ایران را پس میگیریم، مقصودشان بازگشت به میراث پهلوی است. نفی پهلوی روزگاری سنگر آنانی بود که مشروطه و البته ایران را ویران کردند ستیز با پهلوی هنوز به همان معناست.
#ایران_فرهنگی #بازگشت_به_پهلویسم#بازگشت_به_مشروطه_سلطنتی#بازگشت_به_ایران_شاهنشاهی