گزین‌گویه‌ها
-کافه‌گردانی تابو‌شکنم: یک فنجان حرفِ غم‌پهلو!
-زمین می‌چرخد و می‌چرخاند ما را که بی خیال ایستاده‌ایم.
-عاقبت با مغزی کپک‌زده از دنیا رفت؛ از بس افکارش کهنه و نمور بود.
-دردِ سرم را بهانه کردم تا به دردسر نیفتم.
عصاره‌ی جوانی‌ام را که بفشارم، صدای «آه»می‌دهد.
مهین شریفی
#قطعه_نویسی
@SharifiDaricheh
