#ادیانشاخصه های
#عرفان های
#نوظهور و علل فزایندگی اقبال به آنها
چندی پیش چند مطلب راجع به مراسم مذهبی هندوان (فرقه ایسکان) در کانال ارسال شد .
به بهانه آن از یکی از اساتید فرزانه
دکتر حاج علی نصیریِ عزیز که از اساتید حوزه و دانشگاه هستند و انصافا حق بزرگیگردن من دارند درخواست شد در صورت امکان مطلبی درمورد عرفان های نوظهور برای ما ارسال کنند تا هم ما و هم همراهان جان از آن استفاده ببرند.
طبقمعمول با کمال بزرگواری و محبت جواب گوی ما بودند و مقاله ای که ۱۰سال پیش در دانشگاه تهران ارایه کردند را برای ماارسال کردند که به صورت بخش به بخش در کانال انتشار خواهیم داد.
#بخش_اول#مفهوم رویکردهای نوین عرفانی و معنویت گرایی:
رویکردهای عرفانی را در یک نگاه کلی میتوان به دو دسته عرفانهای
#دینی و عرفانهای آیینی تقسیم کرد. مقصود از عرفانهای دینی آن دسته از گرایشهای عرفانی و معنویت گرایی است که یکی از ادیان آسمانی در پیدایش ، توسعه ، تعمیق یا رشد و بالندگی آنها نقش داشتهاند. عرفان
#یهودیت، عرفان
#مسیحیت و عرفان
#اسلامی از نمونههای بارز عرفان دینی است.
در برابر ، عرفانهای آیینی به جای تکیه داشتن به یک دینی آسمانی، با یکی از ادیان زمینی موجود نظیر
#بودیزم،
#هندوییزم،
#شینتو و... گره خوردهاند.[1]
وقتی میگوییم عرفان بودیزم مقصود عرفانی است که
#آیین_بودا در پیدایش و تحول آن به نحوی نقش داشته است.
#جدا ساختن ادیان زمینی از ادیان آسمانی و اطلاق
آیین بر آنها مبتنی بر
#اختلاف در دامنه
#مفهومی دین و با نگاه مفهوم اخصّ دین است که در آنها قید
#آسمانی بودن دخالت دارد.
در برابر دو نوع عرفان پیشگفته ، عرفانهای
#نو_ظهور قرار دارند که باید آنها را «عرفانهای فرا آیینی» نام نهاد.
به این معنا که این دست از عرفانها نه تنها به یکی از ادیان آسمانی گره نخورده اند بلکه نمیتوان آنها را متکی به یکی از یکی از
آیینهای موجود دانست ؛ زیرا عناصر اصلی هیچ یک از دو نوع عرفان دینی و آیینی در آنها لزوماً وجود ندارد.
#تفکیک عرفانهای نو ظهور از عرفان دینی بسیار روشن است. زیرا عرفان دینی پیش از هر چیز دیگر بر عنصر
#خداوند به عنوان متعالیترین موجود متصور و نماد زیبایی و کمال مطلق مبتنی است.
بدین جهت در آن بر اصل خدا گونه شدن و لقاء و محو شدن در خداوند تاکید میشود. چنان که باورمندی به جهان آخرت که مفهوم سیر مستمر به سوی کمال نامتناهی را با خود دارد و تحقق لقاء الاهی در چنین جهانی از اصول اجتناب ناپذیر عرفان دینی است .[2]
در حالی که در عرفانهای نو ظهور ، خداوند و جهان آخرت هیچ حضور و نقشی ندارند.این دست از مکاتب عرفانی مدعی آناند که میتوانند انسان را بدون لزوم باور به خداوند و روز رستاخیز ، به
#آرامش و سکون روحی و روانی برسانند. بنابراین می توان میان چنین عرفانی با الحاد و زندقه به راحتی جمع کرد.
جدایی عرفانهای
#نو_ظهور یا عرفانهای فرا آیینی با
آیینهای موجود یا ادیان غیر آسمانی همچون بودیزم و هندویزم از آن جهت است که این نوع از عرفانها به استثنای باورمندی به اصالت روح و روان و اصل تلطیف روح و آرامش بخشی به آن و همصدایی در برخی از آموزه های اخلاقی ، به عموم
#آموزههای ادیان غیر آسمانی در حوزه عقاید و شریعت
#پایبند نیستند .
در مواردی که نوعی مشابهت و همسانی میان دو دسته از آموزههای عرفان فرا آیینی با آموزههای یک
آیین به چشم میآید، نه از آن جهت است که عرفان نو ظهور آن آموزهها را به خاطر اینکه به یک
آیین خاص تعلق دارد ، صحّه گذاشته، بلکه از آن جهت است که آن آموزه و برنامه را برای رسیدن به اهداف مورد نظر خود لازم و ضروری میداند.
در این جا مناسب است شاخصههای عرفانهای نو ظهور را برای شناخت بیشتر آنها مورد بررسی قرار دهیم.
🌐پانوشت:
۱. برای آشنایی بیشتر با ادیان و
آیین های موجود جهان ر.ک : ادیان زنده جهان ، رابرت . ا. هیوم .
۲. . برای تفصیل بیشتر در این باره ر.ک : فلسفه عرفان ، ص 33 – 55 . مبحث «مشخصات عمده عرفان » ؛ ابعاد عرفانی اسلام ، ص 230 – 259 .
ادامه دارد...
📝استاد
#علی_نصیری#شَرقِ_شَرق
#مشاهداتی_از_افق_شرق #روزمرگی_هایی_از_کشور_هزار_آیین_هندوستان @shargheshargh