#اجتماعی #دینی چرا گاو و ادرار آن در میان هندوها از اهمیت خاصی برخوردار است؟
مردم هند در دوران ابتدایی و اولیه ودایی به دلیل وابستگی فراوانی که به طبیعت داشتند, روح معنوی خاصی را بر طبیعت حکمفرما می دانستند و همین باعث می شد به عناصر طبیعت چون خورشید و ابر و باران تا حیوانات پربهره برای انسان مانند گاو را که واسطه های فیض رسانی می دانستند احترام گذاشته و جهت در امان ماندن از بلایای طبیعی, قربانی نیز بدهند.
در این میان گاو از حیواناتی بود که زندگی هندوها و بخصوص بافت روستاییان و کشاورزان که طبقه عمده هند را تشکیل می دادند با این حیوان عجین شده بود.
بنابراین، گاو, غذا، سوخت، مواد ضد عفونی کننده و کود را برای مردم ودایی فراهم کرد.
کتب مقدس هندو, شیر را در میان بالاترین شکل غذا قرار داده و اعتقاد بر این بود که شیر گاو دارای اثر آرام بخش زیادی است و مراقبه را بهبود می بخشد.
چربی گاو- گی (کره روشن) - برای یجناها (پرستش آتش) استفاده می شود که از مهمترین اشکال عبادت برای هندوها است.
گاوها در باور هندویی, نمادی از صبر, تحمل و آرامش است که با وجود جثه بزرگ خود, آرام و متین است.
در حقیقت گاوها در نگاه هندوها از جهتی مانند حیوانات خانگی در فرهنگ غرب هستند. غربی ها گوشت سگ، گوشت گربه یا حتی گوشت اسب را مصرف نمی کنند، زیرا این حیوانات در خانه های آن ها بوده و با آنان پیوند خاصی دارند. برای بعضی از غربی ها، کشتن یک سگ برای گوشت می تواند به عنوان یک قتل عام و شبیه کشتن انسان باشد.
خانوارهای مذهبی هندو تا چندین دهه قبل همیشه در حیاط خلوت خود گاو داشتند. نگهداری از گاو در حقیقت چند ثمره داشته و دارد:
غذا (شیر، پاستوریزه، شکلات، کره و گوشت)
محصولات عبادی (ghee)
سوخت برای آشپزخانه (کود گاو)
ضد عفونی کننده, تمیز کننده و شفا دهنده (ادرار گاو)(gomutra)
کمک به کشاورزی اعم از کود گاوی یا بهره گیری جهت شخم زمین های کشاورزی
با آن که مطالعات علمی مانند آزمایش های دوسوکور نشان داده است که نوشیدن ادرار گاو هیچ مزیتی نداشته و استفاده طولانی مدت آن می تواند منجر به اثرات منفی در اشخاص شود; اما در هندوئیسم، ادرار گاو به عنوان یک نوشیدنی دارویی اهمیت خاصی دارد. همچنین در نگاه هندوها, برداشتن ادرار گاو دارای یک اثر پاک کننده روحی است.
گاو شیری aghnya در ریگ ودا دارای احترام خاصی می باشد و کریشنا خداواره هندو اغلب باگاوها در حال گوش دادن به موسيقیست.
طبق گفته ناندیتا کریشنا،احترام گاو در هند باستان در دوران ودایی و متون
دینی که در طول این دوره نوشته شده بود، آنقدر اهمیت داشت که قتل یک گاو با قتل یک انسان برابر بود و حتی در هشتمین شعر کتاب آتاتورآدا (~ 1200-1500 قبل از میلاد)، قتل مردان، گاو ها و اسب ها محکوم بوده و از خدای آگنی درخواست شده تا چنین قاتلینی مورد غضب او قرار گیرند.
الهه ی زمینی Prithvi، که در برهه ای برای نجات دنیا از قحطی آمده بود به شکل یک گاو ظاهر شد و به طور پیوسته از مواد سودمند برای بهره مندی انسان ها، توسط خدایان برای پایان دادن به قحطی بهره گرفت.
این احترام به حدی است که توانسته۳ بهانه خوبی برای مبارزات و شورش های مردمی نیز قرار گیرد. در شورش هند در سال 1857 که در برابر کمپانی هند شرقی بریتانیا صورت گرفت عامل اصلی را استفاده کمپانی از چربی گاو و روغن خوک می دانستند که سبب شورش کارگران هندو و مسلمان به سبب تعارض با باورهای آنان بود و یا بررسی تاریخی از شورش های عمده اجتماعی در هند بین سالهای 1717 و 1977 نشان داد که 22 مورد از 167 حادثه شورش میان هندوها و مسلمانان به طور مستقیم به کشتار گاو به وسیله مسلمانان مربوط می شود.
این احترام به حدی بود که گاندی, رهبر انقلاب هند, گاو را مورد احترام قرار داد و پیشنهاد کرد که کشتار گاو را اولین مرحله برای متوقف کردن خشونت علیه تمام حیوانات به شمار آورند و گفت: "من آن را پرستش می کنم و از عبادت او در برابر تمام جهان دفاع خواهم کرد" و اظهار داشت که "واقعیت اصیل هندوئیسم حفاظت از گاو است."
راهبان هندو بر این باورند که فقط دو چیز در این جهان، خالص است. آب رودخانه مقدس گنگ و ادرار گاو مقدس مادر.
در هر صورت باید گفت که هندوها گاو را مورد پرستش قرار نمی دهند برخلاف برداشت اشتباهی که از آنان در اذهان مانده بلکه این حیوان به دلایل گفته شده در بالا و همچنین تناسخ مورد اعتقاد هندوها که هر جانداری را به احتمال وجود روح نیاکان در آن, مورد احترام می کند, دارای احترام بوده و به نحوی عجین بودن سنتها, باورها و اخلاقیاتدر دین هندو سبب چنین برداشت هایی می گردد.
#ادیان در یک نگاه
@shargheshargh