✍دستشویی ورزشگاه: شورش علیه زیرساختها
نویسنده:مهتا بذرافکن
🔻یکی از تاسف بارترین رویدادهای حین انتخابات 96« شورش بی دلیل علیه سند
#توسعه پایدار» بود. شورشی که بدون شک ناشی از بخل ورزی از یکسو و نادانی و جهل از سوی دیگر بود. شاید زنانی که علیه این سند پلاکاردهای اعتراضی در دست گرفتند هرگز ندانند که این سند تا چه حد می توانست دنیا را برای دخترانش امنتر کند.
توسعه پایدار برای زنان به دنبال تغییر زندگی، افزایش و بهبود کیفیت زندگی آنها و تلاش برای رهایی شان از فقر، ناامنی و محروميت ، با تمسک جستن به آموزش بهتر و توانمندسازی است . شاید آنچه که در ایران دچار کج فهمی شده است مفهوم «
برابری جنسیتی » است.
برابری جنسیتی در ادبیات تندروانه طوری تعریف می شود که گویی به معنای «عریان کردن » زنان است !!
#برابری جنسیتی به معنی توانمند کردن زنان است.
#توانمندسازی یک فرایند اجتماعی چند بعدی است که به زنان کمک می کند که با خودباوری و اعتماد به نفس و آموختن مهارتهای زندگی و شغلي، کنترل زندگی خود را در دست گرفته و نگذارند دیگران با تمسک به بهانه های بی اساس آنها را از امکانات و فرصتها کنار بگذارند.
#توسعه پایدار با زیربنا قراردادن اصل توانمندسازی زنان جوامع را تقویت کرده ، به نحوی که به زنان کمک نماید که باور کنند اقداماتشان می تواند بر روی مسائل تعیین کننده و زندگی شان اثرگذار باشد.
این امر موجب می شود که توازن و
برابری حقوقی ، اجتماعی و مدنی برای دستیابی به فرصت های برابر بین زنان و مردان ایجاد شود.
پیوند
#برابری جنسیتی با پایداری به دلایل مختلف مهم است از یکسو ضرورتی اخلاقی و انسانی است و از سوی دیگر بدون ایجاد توازن
جنسیتی عملا پایداری در کار نخواهد بود . چرا که به طور قطع نمی توان حقوق، توانمندی و ظرفیت نیمی از جامعه جهانی را ندیده گرفت و دم از پایداری زد.
توسعه پایدار موارد مختلفی را در بر می گیرد از فقرزدایی و آموزش با کیفیت گرفته تا بهداشت و انرژی ، اما از جمله موارد مهم نیز توجه به صنعت، نوآوری و زیرساخت ها و همچنین ایجاد شهرها و اجتماعات پایدار است.
در جریان بهانه هایی که برای راه ندادن زنان به
#ورزشگاه عنوان شد، یک مورد به آماده نبودن ورزشگاه آزادی برای زنان به دلیل مسائل زیر ساختی بود. این که تا چه این بهانه درست است یا خیر باید بررسی شود ، اما یک نکته مهم را روشن میکند که بسیار مهم است و می تواند از این پس بیش از پیش مورد توجه فعالان مدنی حقوق زنان و مهندسان و طراحان زن قرار گیرد .
بطور سنتی پروژه های زیربنایی نسبت به جنسیت کمترحساسیت زاست، زیرا فرض بر این است که به طور خودکار با گسترش زیرساختها هر کسی به اندازه توان و ظرفیتش از این پروژه ها بهره مند خواهد شد و ملاحظاتی نیز در نظر گرفته می شود، اما سخنانی که درباره محروم کردن زنان از حضور در ورزشگاه آزادی بیان می شود نشان میدهد که باید به این گونه پروژه ها نیز دقت کرد که امکانات مساوی برای زنان و مردان در نظر گرفته شود.
از این رو با توجه به مسائل فرهنگی و اجتماعی حاکم بر ایران، جریان سازی
جنسیتی در تضمین این که ایجاد پروژه های زیرساختی وضعیت زنان و دختران را بهتر کند بسیار مهم است.
از طرفی یکی دیگر از بهانههای موجود وضعیت فرهنگی و لفاظی های
جنسیتی و توهین آمیز تحت عنوان « فحش های ناموسی» است که البته فقط در ورزشگاه شنیده نمی شود. همه روزه دختران و زنان در شهرها و اماکن مختلف با خطرات و خشونتهای مبتنی بر جنسیت از جمله شنیدن همین لفاظی های توهین آمیز مواجهند و حتی به صورت روزمره با آنها زندگی می کنند.
متاسفانه به دلیل این فرهنگ نا بخردانه و ضد بشری هم اکنون این وضعیت زنان را از حقوق اجتماعی شان محروم کرده است ، لذا متخصصان باید با در نظر گرفتن این مسایل امنیت زنان را درنظر گرفته و بجای محروم کردن زنان و پاک کردن صورت مساله با تدابیری مانند ایجاد سکوهای امن، ایجاد وسایل حمل و نقل عمومی امن، توجه به روشنایی خیابانها و معابر وساختن زیرساختهای گذران اوقات فراغت امن از دامنه این خطرات و خشونتها بکاهند و کم کم حضور زنان را در این اماکن عادی سازی نموده و فرهنگ سازی شود.
توجه به این مسائل بهانه های محروم کردن زنان از حق شهروندی شان خواهد گرفت و شرایط را برایشان بدتر نخواهد کرد. چرا که شنیده شده هم اکنون بهانه راه ندادن زنان به ورزشگاه حتی « عدم وجود دستشویی جداگانه » ذکر می شود!!
https://t.center/Shahr_Zanan