انسان تا کی می تواند در
#زندان هایی که کشیشها و
#روحانیون برایش آفریده اند محبوس بماند؟
@sardareman مهم نیست که بر آن زندان چه نامی بنهند:
#کلیسا،
#معبد،
#مسجد، هر نامی کفایت می کند
بسیار رنج آور است که انسان ها را همچون چارپایان داغ کنند و
#مهر بزنند: کسی
#هندو است، دیگري
#محمدي است و دیگري
#مسیحی.
دور دنیا بگردید: بسیار دشوار است تا یک فرد انسانی را بیابید که مهر نخورده باشد، کسی که از رنگ جمعیت
#آزاد باشد و به توده ها تعلق نداشته باشد، کسی که هنوز خودش باشد و یک موجود تمامیت یافته باشد و بدون ترس، طبق طبیعت خودش زندگی کند.
هیچ
#راهنمایی بجز
#طبیعت وجود ندارد. تمام هادیان دیگر فقط شما را گمراه می کنند. آنان تو را از ذات و طبیعت خودت دور می کنند و زمانی که از طبیعت خودت دور شدي،
#رنج آغاز می گردد. و رنج تو شادمانی آنان است، زیرا فقط رنجوران هستند که به کلیسا می روند، تنها رنجوران هستند که به معابد و مساجد می روند.
وقتی احساس
#سرور و شعف داري، چه نیازي به رفتن به کلیسا داري؟ زندگی چنان غنی و شادمان است که چه کسی میل دارد وارد آن گورستان ها شود؟، مکانی که اندوه را جدي بودن می پندارند و صورت عبوس را چهره ي
#مذهبی می خوانند! مکانی که اگر بخندي تو را دیوانه می خوانند، جایی که
#رقصیدن مجاز نیست، جایی که
#عشق ورزیدن ممنوع است، جایی که باید بنشینی و به سخنان
#مرده گوش بدهی، سخنانی چنان کهنه و گردآلوده، که قلبت را لمس نمی کند و وجودت را به لرزش در نمی آورد. ولی این کلیسا ها و معابد و مساجد بر انسان
#سلطه داشته اند.
#ادیان#انسانیت@sardareman
