🔹خاطره ی #ابوعباس از روز شانزدهم آبان ۹۴
بنا بود شب باشه عمليات
من و عمار و ميثم ٣ نفري كنار هم زير يه دونه پتو دراز كشيده بوديم و آسمون تماشا ميكرديم و منتظر دستور شروع
خيلي سرد بود اون شب
يهو شيخ مالك از راه رسید
زور چپون خودش رو جا كرد زير پتو و هِرهِر با اون خنده ی مخصوصش زد زیر خنده
شیخ توپول يه تكون به خودش داد و كُل پتو رو کشید رو خودش
عمار پاشد پرت کرد خودش رو روی شیخ که آخه توپول تو از كجا پيدات شد
خلاصه
كل شب رو چهار نفري دراز كش زير آبله مرغونِ ستاره ايِ آسمون ، جوك گفتيم و خنديديم
بعد نماز صبح بود که ندا اومد ، عمار بگو يا علي و راه بيفت
عمار گفت پاشو بچه هارو راه بنداز بريم
گفتم چيو راه بنداز
كجا بريم
الان آفتاب ميزنه
خورشيدُ چيكارش كنيم
گفت:
ما هم ميزنيم
رويِ خورشيدم كم ميكنيم
نفهميدم چي ميگه اون موقع
با يه گردان راه افتاديم
هوا روشن شد
كربلا بپا شد
عاشورا
مكن اي صبح طلوع
با طلوع خورشید ،اولین شهید معرکه فرمانده بود
دو دقیقه بعد میثم
و ...
و ...
و ...
بعد از یه روزِ کامل جنگ عاشورایی ، خورشید داشت غروب میکرد که ته مونده هاي گردان ، خاکریز دشمن رو فتح كرد
الحق که روی خورشید رو کم کرد فرمانده
#شهید_محمدحسین_محمدخانی#عمار#شهید_میثم_مدواری#شهيد_شیخ_جابر_زهیری#شیخ_مالک#تیپ_همیشه_پیروز_سیدالشهدا#حلب#محرم_۹۴🔹https://zil.ink/sangar_neveshteh 
