قربة الى الله
حياط خلوتي كوچك وخودماني، براي ثبت
هر از گاهي خاطرات، عكس ها و سنگرنوشته هاي یک جامانده
🇮🇷|🇾🇪|🇱🇧|🇮🇶|🇵🇸|🇸🇾
"كليه حقوق معنوي اين صفحه براي شهداست ولا غير"
ياعلي🌹
https://zil.ink/sangar_neveshteh
چه بگويم نگفته هم پيداست غم اين دل مگر يكي و دوتاست به همم ريخته ست گيسويي به همم ريخته ست مدتهاست... يا برگرد يا اين دل را برگردان يا بنشين يا اين اتش را بنشان
اي خجل از روي خوبت آفتاب روز من بي تو شبي بي ماهتاب آفتاب از ديدن رخسار تو آنچنان خيره که چشم از آفتاب عقل را با عشق تو در سر جنون صبر را از دست تو پا در رکاب
بنا بود شب باشه عمليات من و عمار و ميثم ٣ نفري كنار هم زير يه دونه پتو دراز كشيده بوديم و آسمون تماشا ميكرديم و منتظر دستور شروع
خيلي سرد بود اون شب يهو شيخ مالك از راه رسید زور چپون خودش رو جا كرد زير پتو و هِرهِر با اون خنده ی مخصوصش زد زیر خنده
شیخ توپول يه تكون به خودش داد و كُل پتو رو کشید رو خودش عمار پاشد پرت کرد خودش رو روی شیخ که آخه توپول تو از كجا پيدات شد خلاصه كل شب رو چهار نفري دراز كش زير آبله مرغونِ ستاره ايِ آسمون ، جوك گفتيم و خنديديم
بعد نماز صبح بود که ندا اومد ، عمار بگو يا علي و راه بيفت
عمار گفت پاشو بچه هارو راه بنداز بريم گفتم چيو راه بنداز كجا بريم الان آفتاب ميزنه خورشيدُ چيكارش كنيم
گفت: ما هم ميزنيم رويِ خورشيدم كم ميكنيم
نفهميدم چي ميگه اون موقع با يه گردان راه افتاديم
هوا روشن شد كربلا بپا شد عاشورا مكن اي صبح طلوع
با طلوع خورشید ،اولین شهید معرکه فرمانده بود دو دقیقه بعد میثم و ... و ... و ... بعد از یه روزِ کامل جنگ عاشورایی ، خورشید داشت غروب میکرد که ته مونده هاي گردان ، خاکریز دشمن رو فتح كرد
بی حرفِ زیاد و کم فقط همونیکه اسماعیل گفت و نوشت، حرفِ دل اسماعیل و.... . اسماعیل تو بگو، . "(امیرحسین حاجی نصیری _ اسماعیل) : انشاءالله عازمم. راهیان عشق يه سربزنم، خونه ابوعباس ذهبیه.... ببینم بچه های چیزی لازم ندارن؟ قدیروروح الله می خان برن ازبچه ها ی نجباوسایلشونوجمع کنن... اسماعیل گفت علی داری میری، اون دوربینه منم بگیرازبچه ها... ابوعباس تااین حرفوشنید،زدزیره خنده. که... بازم اسماعیل دنبال دوربینشه... آره اسماعیل هنوزم دنبال دوربینشه. آخه فقط بااون میتونه ببینه. راه وازبیراهه تشخیص بده. فقط بااون میتونه دوباره صورت رفیقاشوببینه. آخ که چقدرتنهاشده.... بگذریم.... برم ذهبیه بچه هامنتظرن، می خان صبحونه بزنن. ابوعباس گفت اسی يه دست ازاین لباسای سبز می خام. دادم بهش، چقدربهش میومد. لباس جنگ خیلی قشنگه. زشتی های آدم ومیپوشونه.... آهای رفیقا، آقایونه شهید، يه وقتایی، سره این سفره همه باهم می نشستیما. نون ونمک هم دیگروخوردیما، يادتون که نرفته؟ به حرمت نون ونمکی که باهم خوردیم نذاریدحکایت ماهم بشه حکایت 30سال چشم انتظاری بعدازجنگ. اصلاً موی سفیدبه مانمیاد، الهی به موی سفید امام حسینت ماروهم تواین جوونی ببروبخر. آمین يارب العالمین" . . . اصلا موی سفید به ما نمیاد... . . راستی نفر آخر اسماعیل بود، جلوی اسماعیل هم عمار میرفت، صدای آخر فیلم هم صدایِ قدیرِ؛ قدیر سرلک.
آقایونه شهید، آهااااای رفیقا! اصلا موی سفید به ما نمیاد... . . . راستی اسماعیل، سال علی و قدیر شد، سالِ میثم و عمار... . راستی اسماعیل، هرچی خواستی، هرچی گرفتی، منم شریک..... داداش
اي خجل از روي خوبت آفتاب روز من بي تو شبي بي ماهتاب آفتاب از ديدن رخسار تو آنچنان خيره که چشم از آفتاب عقل را با عشق تو در سر جنون صبر را از دست تو پا در رکاب
بنا بود شب باشه عمليات من و عمار و ميثم ٣ نفري كنار هم زير يه دونه پتو دراز كشيده بوديم و آسمون تماشا ميكرديم و منتظر دستور شروع
خيلي سرد بود اون شب يهو شيخ مالك از راه رسید زور چپون خودش رو جا كرد زير پتو و هِرهِر با اون خنده ی مخصوصش زد زیر خنده
شیخ توپول يه تكون به خودش داد و كُل پتو رو کشید رو خودش عمار پاشد پرت کرد خودش رو روی شیخ که آخه توپول تو از كجا پيدات شد خلاصه كل شب رو چهار نفري دراز كش زير آبله مرغونِ ستاره ايِ آسمون ، جوك گفتيم و خنديديم
بعد نماز صبح بود که ندا اومد ، عمار بگو يا علي و راه بيفت
عمار گفت پاشو بچه هارو راه بنداز بريم گفتم چيو راه بنداز كجا بريم الان آفتاب ميزنه خورشيدُ چيكارش كنيم
گفت: ما هم ميزنيم رويِ خورشيدم كم ميكنيم
نفهميدم چي ميگه اون موقع با يه گردان راه افتاديم
هوا روشن شد كربلا بپا شد عاشورا مكن اي صبح طلوع
با طلوع خورشید ،اولین شهید معرکه فرمانده بود دو دقیقه بعد میثم و ... و ... و ... بعد از یه روزِ کامل جنگ عاشورایی ، خورشید داشت غروب میکرد که ته مونده هاي گردان ، خاکریز دشمن رو فتح كرد