بسم الله
🔶 #قلب_مؤمن محل ظهور و تجلّیِ
#أسماءالله است.
🔻در این
#آئینه_خانه ی بیکرانِ جهان، فقط قلب مؤمن است که
#آئینه ی تمام نمای خداست.
🔻فقط قلب مؤمن است که تحمّل
#ولایت_کلیهی_الهی و قدرت حمل
#امانت و امتیاز
#خلیفةاللهی را دارد، و فقط قلبِ اوست که «عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَآءَ كُلَّهَا» و «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» در شأنِ اوست.
🔻قلب مؤمن شریفترین ظرف عالمِ وجود است، که نور خدا به تمامه در او ظهور میکند، و محل
#لقاءالله میشود.
🔻اینکه فرمود «فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِين»، تمام ملائکه و تمام مخلوقاتی که تحت تدبیر ملائک هستند، همه به امر الهی بسوی قبله ی
#نور_قلب_مؤمن ساجدند، چون اوست که آئینه ی
#انعکاس_کامل نور خدا در آسمان و زمین است، «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ ... رِجَالٌ لَاتُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ».
🔶آری! این
#قلب_مؤمن است که «آئینه ای پنهان» در طور سینای درونِ اوست برای لقاء نور خیره کننده خداوندِ عزیز.
🔻قلب مؤمن با
#تهذیب و
#مراقبه آئینه ای زلال گشته، که چون در نور منعکس در آن خیره شوی، مدهوش می گردی، چرا که نور حق تعالی در آن تازه به تازه و هرآن در تجلیست.
🔶قال الله تعالی: «لَا یَسَعُنِی أرْضِی وَلا سَمائِی وَ لکِن یَسَعُنِی قَلْبُ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ».
🔻من در زمین و آسمانم نمیگنجم؛ و لکن فقط قلب بندۀ مؤمنم [نور جامع] مرا در خود جای میدهد. (کافی ج۲ ص۱۲۸ ح۱۷)
🔶قيل لرسول الله (صلي الله عليه و آله) : أين الله؟ في الارض أو في السماء؟
✨ قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) : «في قُلوبِ عِبادهِ المُؤمِنين»
🔻به پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) عرض شد: خداوند کجا است؟ در زمين است يا در آسمان است؟
✨ حضرت فرمودند: [نور جامع] خداوند در قلوب بندگانِ مؤمنش جاي دارد.
(فیض کاشانی: يعني دل و قلب مؤمن جايگاه اختصاصي محبت و عشق محبوب نامتناهي زيبا الله است)
(المحجة البيضاء ج۵ ص۲۶)
🔶 در روایت است که: «قَلْبُ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ»
🔻قلب بنده ی مؤمن، عرش خدای رحمان است.
(بحار الأنوار، ج۵۵ ص۳۹)
🔶و عین القضات همدانی (از عرفا) در کتاب تمهیدات (ص۲۶۰) از عارفی دیگر (حسین منصور) نقل میکند که:
«قلبُ المؤمن کالمرآة، اذا نَظَرَ فیها تَجَلّى ربّه».
🔻قلب مؤمن مانند آئینه است، وقتی در آن خیره شود [نور جامع] خدایش [در آن] تجلّى مىکند.
🔶 حال بدان، که
#قلب_مؤمن چون
#ظرف_قرآن است، نور جامع خدایش در او ظهور کرده است؛ چرا که خداوند به اسماءوصفاتش در قرآن تجلّی کرده است.
🔻لذا حضرت صادق (علیه السلام) میفرمایند: «لَقَدْ تَجَلَّى اللَّهُ لِعِبَادِهِ فِي كَلَامِهِ، وَ لَكِنْ لَا يُبْصِرُون»، «همانا خداوند در کلامش برای بندگانش تجلّی کرده است، ولی [افسوسکه] آنان نمیبینند!»
(مفتاح الفلاح؛ شیخ بهایی؛ ص۳۷۲)؛
🔶از این رو، جناب صدر الدین محمد شیرازی (ملاصدرا) در کتاب «مفاتیح الغیب» در مفتاح دوم، فاتحه دوم، تحت عنوان «آداب الناظرین فی علم القرآن المتدبرین فی آیات الله تعالی» در مورد هشتم مینویسد:
🔻قرآن را چنان بخوان که گویی همین الان دوباره و از سرنو بر «قلبِ تو» نازل میشود، و بهنگام فرود آمدنش بر دل، دل صفاتِ قرآن را میپذیرد؛
✨و بدان که نسبتِ «قلب» با فرودآمدن «قرآن» بر آن، بمانند نسبت «عرش» است به استیلای «پروردگار» برآن؛ و خداوند همانگونه که «قرآن» را توصیف فرموده، «عرش» را هم بههمان صفت تعریف نموده است، یعنی هر قرآنی بر عرشِ خود قرار گرفته، به همان صفتی که آندو را هست:
✨قرآنِ کریم برای عرشِ کریم : «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَريم»، «هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَريم»،
✨و قرآنِ مجید برای عرشِ مجید : «وَ الْقُرْآنِ الْمَجيد»، «ذُو الْعَرْشِ الْمَجيد» ،
✨و قرآنِ عظیم برای عرشِ عظیم : «وَ الْقُرْآنَ الْعَظيم»، «وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظيم»؛
✨پس چون قرآن بر قلبِ بنده ای فرود آمد، و حِکمتش در آن قلب ظاهر گشت، و خویِ قرآنی آن قلب را فراگرفت، آنگاه آن قلب، «عرشی» برای «قرآن» است [ که با هر آیه ی قرآن و تدبّر و تفهیم و تاثیر آن بر قلب، بر درجاتِ عرشیِ آن قلب افزوده میشود ].
(مفاتيح الغیب -کلید رازهای قرآن-، ترجمه خواجوی، ص۸۸-۹۰)
🔶🌷پس «قلبِ قرآنی» همان «عرش رحمانی» است که خداوند فرمود: «ثُمَّ اسْتَوَى عَلىَ الْعَرْشِ الرَّحْمَانُ»؛ « آن گاه بر عرش [تدبير] استيلا يافت، [اوست] خداى رحمان»؛ و در روایت آمده: «قَلبَ المُؤمِنِ عَرشُ الرَّحمَن»؛
✨و این «قلبِ عرشیِ بنده ی مؤمن» است که «ربوبیّتِ خدای رحمان» برآن استیلا یافته است، و جز حُکم و اراده ی الهی از آن قلب برنمیخیزد، که بنده ی مؤمن به عشق الهی «میلِ خود» را فانی در «أمر الهی» نموده، و قلبِ او «عرشِ حُکمفرمایی خدا» و «ظرف ظهورِ نورِ جامع اوست».
💐سلام بر قلب مؤمن ترین انسان
🔶@Salehi786✨ @SalehiBooks