#هفت سین و آمار و اگرهای آن
بنا بر اطلاعات دانشنامهٔ ایرانیکا تاریخچهٔ این رسم مبهم است و «
هفتسین» احتمالاً رسم کهنی نیست.
#هفت_سینیدر بعضی ریشهیابیهای دیگر،
هفت سین را به
هفت «سینی» ربط دادهاند.
( بعضی ها
هفت سین را کوتاه شده سینی می دانندچون در زمان ساسانیان یکی ازکالاهای با ارزشی که ازچین وارد ایران ميشد، ظروف ازجنس کاولین بوده که به گویش دیگر سینی وبه شکل معرب صینی نامیده می شده است.)
منبع:جهان فروری؛ ص 57-58؛ به نقل از گاهشماری و جشنهای ایران باستان، هاشم رضی، ص 360-361
#هفت_میم بعضی هااصلش را «
هفت میم» دانستهاند.
سفره
هفت میم یکی از سنتهای کهن شیراز است که در کنار سفره
هفت سین در شیراز پهن میشود و گفته میشود که اصل آن از بوشهر برخاسته است که چون در گذشته بوشهر جزئی از استان فارس بوده است این آئین در اکثر شهرهای استان فارس و مخصوصاً شیراز برپا میگردیده است و
هفت میم آن عبارتند از: مرغ – ماهی – میگو – ماست – مویز – مسقطی و مدنی (لیمو شیرین)
بعضی ها هم
هفت میم را اینگونه آورده اند:
بعضی
هفت میم ذکر کرده اند، میوه- ماهی -مرغ -ماست -مربا -مسقطی -میگو
#هفت_چینیا آن را از ریشهٔ «
هفتچین» به معنی
هفت چیدنی که از درخت چیدن نامیدهاند که این ریشه یابی نیز از سوی محققین جدی گرفته نمیشود.
#هفت_شینبعضی ها گفته اند در ایران باستان
هفت شین بود به ترتیب زیر:
شراب -شکر _شهد _شیره -شمع -شمشاد -شایه (میوه)
ایدهٔ «
هفت شین» توسط بعضی ایرانیان پشتیبانی میشود که از جمله میگویند شراب به دلیل باورهای اسلامی، جایش را به سرکه داده است و
هفت شین به
هفت سین تبدیل شدهاست.
این نظریه به دلیل این که نام اجزا را به عربی میآورد مثل شراب وشهد و... و از اجزای ویژهای چون سمنو نام نمیبرد رد شده است.
#هفت_سینبعضی ها هم
هفت سین را بدون منبع این گونه تفسیر میکنند.
گزینههای
هفت سین باید دارای پنج ویژگی باشد:
1. نام آنها پارسی باشد.
2. با واژه " سین" آغاز شوند.
3. دارای ریشه گیاهی باشند.
4. خوردنی باشند
5. نام آنها از واژههای ترکیبی (مانند سبزی پلو، سیر ترشی و ...) ساخته نشده باشند.
با توجه به نکات بالا : خوان
هفت سین پارسی با سیب، سیر، سماک(سماق به عبارتی سماغ)،( سماق: علی رغم داشتن ظاهری تركی، كلمه سماق نيز دارای ريشه ای سامی به معنی قرمز تند در زبان آرامی و در عبری مدرن sumak است. اين كلمه از طريق زبان عربی summaq به زبان انگليسی و ديگر زبانهای اروپائی وارد شده است.
بعضی ها هم سماق را معرب سماک آورده اند.
و گفته اند که،در قدیم سماک نیز تلفظ میشده و ریشهٔ واژه سُمّاق سریانی است.)سرکه، سمنو، سبزی یا سبزه.
ولی جدا از یک مورد اشارهٔ مبهم و مشکوک به این سفره در منبعی منتسب به دورهٔ صفوی، از
هفتسین حتی در نوشتههای مورخین و سیاحان قرن نوزدهم میلادی هم اثر چندانی نیست. تنها هاینریش بروگش که در ۱۸۶۰ میلادی از تهران بازدید کرده است، مینویسد که ایرانیان برای نوروز گلهایی میکاشتند که نامشان با سین آغاز میشده است.
در آیین نوروزی ساسانیان، عدد «
هفت» اهمیت داشته است. مثلاً در کتاب المحاسن و الاضداد (به عربی، منسوب به جاحظ)، آمده است که ساسانیان در نوروز
هفت دانه را بر
هفت ستون میکاشتند یا نانی میپختند از
هفت غلهٔ مختلف؛ ولی «
هفتسین» را پدیدهٔ پیوستهای بازمانده از دوران پیش از اسلام دانستن، در حالی که اشارهای به آن در دوران اسلامی تا قرن بیستم میلادی باقی نیست، ادعایی بیمدرک است.
در مجموع، هرچند اجزای سفرهٔ نوروزی، باستانی و معنادار هستند و ریشه در سنتهای ایرانی دارند، به طور مشخص نظریه «
هفت» جز آغازشونده با «سین»، جدید است و احتمالاً در قرن بیستم میلادی به کمک رسانههای جمعی پا گرفته و فراگیر شدهاست.
🌸با تشکر از اقای
#سلیمان_خاکپور🌸☘☘☘☘🌸🌸🌸🌸☘☘☘☘#کانال_من_و_تو_روستای_نج #نوروزتان_مبارک💕 @rostaye_noj 💕