رمان #دلواپس_توام #قسمت_بیست_و_پنجم اينقدر از اين مغازه به اون مغازه کرد که پيچ و مهره ي پاهام در رفت بسکه راه رفتم. خالصه که يه مانتو چشمشو گرفت منم اينقدر ازش تعريف کردم تا بخره همينو دست از سرم برداره...نکبت با اکراه تازه خريدش. از همونجا جداشديم و اونم رفت خوابگاه رامين گفته بود بخوايم خونه اروتعميرات کنيم زمان زيادي ميبره...حالا دروغ يا راستشو خداميدونه اما اينو فهموند مدتي موندگارم پيششون به خونه که رسيدم الهه داشت کمک سيما خانوم)خدمتکارو آشپز،خونه ي فرمنش ها(غذادرست ميکرد رو اپن آويزون شدم و گفتم:سالاااااام بر آشپزهاي خوشکل خودم سيما ريز خنديدو سلام داد.يه زن تپل مپل سفيد بود.که طبق گفته ي خودش خونه زاد به اين خونواده خدمت ميکردن. شوهرشم باغبون اينجا بوده که چند سال پيش فوت ميکنه...بعد از اونم يه مرد جووني هر يه هفته يک بار ميومده به باغ رسيدگي ميکرد. البته من هنوز نديدمش اما مشخصه کارش خوب نيس.باغ پر علف هرزوشاخه هاي خشک بود الهه-کجا بودي تا اين ساعت؟ _محدثه رو که میشناسی الهه-لباساتو عوض کن زود بيا _روی چشای خوشگلم الهه-کم هندونه بزار زير بغلت بزار _نگران نباش میتونم بگیرمشون الهه-اينقدر با من دهن به دهن نکن _دهن به دهن کار ی بنده خدای دیگس نه من با چشم و ابرو بالارو نشون دادم.سيما ديگه به اين بي پروايي هاي من عادت کرده بود الهه چشم غره اي رفت و با حرص گفت:برو از جلوچشمام نيم وجبي -اعصاب نداريا پله هارو دوتا يکي بالا رفتم و تو راه پله رامينو ديدم. ژست هميشگيش بود اينکه دستاشو بکنه تو جيب شلوار پارچه اي مردونه اش و خونسرد،با يه لبخند نگات کنه...درست مثل پدر ها... با اينکه ۳۵سالشه، اما خوب مونده بود. لبخند شيطوني زدمو گفتم:آشپز دوتا شده خدا بخير کنه ... سلام البته رامين-سلام...خوش گذشت؟ _اگه خوردو خمير شدنمو در نظر نگيريم خوش گذشت _رامین: پایین میبینمت به اتاقم رفتم.لباسامو عوض کردم.خيلي خسته بودم.جا داشت ميگرفتم ميخوابيدم اما گرسنه ام بود. به صورت فشنگي خودمو به ميز رسوندم.سيامک خيلي شيک و پيک داشت غذا ميخورد.بقيه ام در حال کشيدن بودن بزارین منم بیام خب سيامک-ديرکردي بانو طوري که فقط اون ببينه زبون درازي کردم و رو صندلي کنار رامين نشستم با ابروهاي بالا رفته آروم خنديدو سر تکون داد. ادامه دارد