🌺﷽
اگردوست داریدگناهان شماپاک شود پس بسیارنیکی کنید.
الله میفرماید!
إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ
بى گمان نیکی ها بدیها را از بین می برند.
#کپیحلال🌺
اخلاقی،عرفانی،مذهبی
@Mohammad_Mazari_49
: شما بیگمان دانستهاید (خبر و سرگذشت) آنان را که از شما در روز شنبه (از حدود الهی) تجاوز کردند. پس بدیشان گفتیم: به بوزینگان رانده شده تبدیل شوید.
تفصيل اين سرگذشت در سوره #اعراف (آیات ١٦٣-١٦٦) آمده است بدين قرار که #بنی_اسرائیل از صیدکردن در روز شنبه منع شدند. اما ابتلاء الهی چنین بود که دقیقا در روز شنبه برخلاف روزهای دیگر ماهیهای بیشتری نمایان میشد. آنان به این فکر افتادند که حوضچههایی را در ساحل تدارک ببینند تا ماهیها بدانجا سرازیر شده و سپس روزهای دیگر - بغیر از شنبه- صیدشان کنند .. و همین اتفاق افتاد.
- در ظاهر، آنان به مفاد این عهد الهی مبنی بر عدم صید در روز شنبه پایبند بودند و شنبهها صید نمیکردند اما در واقع با اين عمل روح آن را نقض کردند تا جایی که قرآن عمل آنان را اعتداء (تجاوز) مینامد.. در اصطلاح به این اقدام کلاه یا حیله شرعی گفته میشود که عبارت است از اتخاذ شیوه و راهکاری برای رهایی از حرام شرعی با حفظ ظاهر مسأله!
- این متجاوزین -و هر کس عمل آنان را تکرار کند- به بعضی ظواهر دین متمسک میشوند و حقیقت و مقصد آن را پایمال میکنند، به همین دلیل آنان به میمون مسخ گشتند که تنها در بعضی ظواهر شبیه انسان است تا کیفری از جنس عملِ خود آنان باشد [جزاءً وِفاقا]. (ر.ش به : إغاثة اللهفان)
آیه کریمه از #بنی_اسرائیل حکایت میکند زمانی که از آنان خواسته شد که فرامین "تورات" را با جدیت - و به دور از سستی - برگیرند. این پیام امّا تنها خاصّ بنی اسرائیل نبوده است بلکه همه امتها و همه مومنین را در برمیگیرد که بایستی دستورات و تکالیف الهی را با جدیت دریافت کرده و به جَهد عمل نمایند.
- خداوند به "یحیی" [علیه السلام] میفرماید: [يَا يَحْيَىٰ خُذِ الْكِتَابَ بِقُوَّةٍ] : اى يحيى، كتاب [خدا] را به جد و جهد بگير. (#مریم ١٢)
- به پیغمبر اسلام ﷺ میفرماید: [ فَاسْتَمْسِكْ بِالَّذِي أُوحِيَ إِلَيْكَ] : بدان چیزی که به تو وحی شده است محکم چنگ بزن. (#زخرف ٤٣) [استمسک] مبالغه در برگرفتن و محکم چنگ زدن است.
- خداوند در وصف اهل ایمان حقیقی نیز میفرماید: [وَالَّذِينَ يُمَسِّكُونَ بِالْكِتَابِ] : کسانی که به کتاب خدا تمسک میجویند. (#اعراف: ١٧٠)
- تکالیف و فرامین الهی سستی و رخوت را برنمیتابد؛ هزل نیست و راه وسط ندارد، دین خوشگذرانی و دینِِ آبکی نیست، جِد است و حق، عهد خداوند با مومنین و امانت ثقیل است بایستی هوشیارانه و با همّتی عالی به استقبال آن رفت و بدان عمل کرد آنچنانکه پیغمبر بعد از نزول وحی به خدیجه فرمود: خدیجه! دیگر دوران خواب گذشت.
[ إِنّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ] : بدرستی کسانی که ایمان آوردهاند، و کسانی که یهودی شدند و نصاری و صابئان (= ستاره پرستان) آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان است، و نه ترسی بر آنان خواهد بود و نه غمگین خواهند شد.
- کسانی دل خوش کردهاند چون منتسبِ به دین هستند پس در زمره رستگاران و نجاتیافتگانند و دیگر عمل نمیکنند.
اما رستگاری با شناسنامهها و نسبتهای دینی نخواهد بود بلکه با ایمانِ صحیحی است که بر نفس هیمنه دارد و همچنین با عملِ صالح است.. لذا کیفر و پاداش نه به آرزوی مسلمانان است و نه به آرزوی اهلِ کتاب؛ بشنو:
[لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ] : (جزا و پاداش، و فضیلت و برتری) نه به آرزوهای شما و نه به آرزوهای اهل کتاب است. هرکس که کار بدی بکند در برابر آن کیفر داده میشود. (#نساء ١٢٣)
[ إِنّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالنَّصَارَىٰ وَالصَّابِئِينَ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِندَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ] : بدرستی کسانی که ایمان آوردهاند، و کسانی که یهودی شدند و نصاری و صابئان (= ستاره پرستان) آنان که به خدا و روز قیامت ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دهند، پاداششان نزد پروردگارشان است، و نه ترسی بر آنان خواهد بود و نه غمگین خواهند شد.
اجر جزيل و بهشت سرمدى منحصر به دسته و ژن خاصى نيست - آنچنانكه بعضى از #بنى_اسرائيل معتقدند - ؛ هر آن كس ايمان حقیقی را محقق سازد او نزد پروردگارش پاداش خواهد داشت و جايى براى ترس و اندوه نيست.
اما در عُرف قرآنى اهل ايمان [ءامنوا] عموما به پيروان پيغمبر ﷺ اطلاق مىشود پس چرا آنان را نيز دوباره مشروط به شرط ايمان كرد!؟ [ مَنْ ءامنَ بِالله ...]
- والله أعلم - آنچه مايه رستگارى خواهد بود ايمان حقيقى است و نه ادّعائى ؛ گويى هر آنكس حتى اگر اهل ايمان و اهل اسلام لقب گرفته باشد - خواه بحق يا به ناحق- در صورتى ايمان و اسلامش پذيرفتنى است كه به معناى كلمه اهل ايمان و ديانت باشد. _______________ پانوشت: بعضی گفتهاند: منظور ثبات و پایداری اهل ایمان بر ایمانشان است (ر.ش به: تفسیر طبری). بعضی نیز گفتهاند: گویی باریتعالی خواسته است روشن کند حالِ این امت و امتهای پیشین همگی به یک چیز بستگی دارد و آن اینکه هر کسی ایمان بیاورد و کردار نیک انجام دهد او از جانب خداوند مأجور خواهد بود.