🌺﷽
اگردوست داریدگناهان شماپاک شود پس بسیارنیکی کنید.
الله میفرماید!
إِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ السَّیِّئاتِ
بى گمان نیکی ها بدیها را از بین می برند.
#کپیحلال🌺
اخلاقی،عرفانی،مذهبی
@Mohammad_Mazari_49
🔹هر چیزی که پذیرش و شعوری در آنها نهاده شده و متأثر و منفعل شود، همان خشیت است.
🔸خشیت در درجه تامّ و کامل، برای خردمندان و دانشمندان، متّقین، مهتدون و مبلّغان رسالتهای الهی است. آنان خداوند را منشأ اثر میدانند که در همه امور عالم و از جمله نفس انسان اثر میگذارد.
🔹واژه «خوف» در ترسِ از درّنده و گزنده و علل و عوامل، استعمال میشود.
🔸#حضرت_زهرا_س کلمه «خوف: ترس» را استعمال نکردند، بلکه کلمه «خشیت یعنی هراس» را فرمودند که آمیخته با توصیف تعظیم خداوند است.
🔹در بسیاری از روایات خشیت با بکاء آمده است. مثلاً #امیرالمؤمنین_ع به نوف بكّالی فرمود: «هرگاه چشم مردی قطرهای گریه کند از خشیت خداوند، خداوند دریایی از آتش را خاموش میکند.» (بحارالانوار ٢٣_٤١)
🔸احادیث، بیشتر نظر به امامان، اوصیاء، اولیاء و عالمان ربّانی دارد که از بسیاریِ هراس از جلال و کبریایی خدا و هجران، اشکهای رحمت سرازیر میکنند.
🔹ولی مردم از خوف خدا یعنی از عذاب، جهنم، کیفر، آتش به خاطر ناراحتیهای روحی و روانی، مظلومیّت خود، فقدان فرزندان و شوهر، تهمتهایی که به او زده میشود، مالی که از دست داده و… گریه میکنند.
🔸موضوع شکستن دل و رقّت قلب برای بندگان کامل را، خداوند به ودیعه میگذارد اگرچه اشکی از چشمها جاری نشود.
🔹#امیرالمؤمنین_ع فرمود: «از خدا هراس کنید هراسی که آثارش بر شما ظاهر شود.» (بحارالانوار ٧٠_٧٥)
🔹گریه هر شخص بستگی به حال و مقام او دارد،برای مثال گریه دروغین برادران یوسف که در قرآن می گوید"یبکون" با گریه #امام_سجاد(ع) که قریب چهل سال بعد از صحنه کربلا می گریست بسیار متفاوت است.
🔸کیفیت گریه اولیاء برای کسی قابل درک نیست. حالِ هر شخص،در کاری که کرده غالب است مانند زن فرزند مرده که می گرید؛ این گریه درس دادنی نیست.
🔹چون نفس بکاء سبب آمدن رحمت الهی است؛ زمانیکه انسان متوسل و نیازمند،عملش با بکاء و فروتنی همراه باشد به استجابت نزدیکتر است.
🔸گاهی #امیرالمؤمنین (ع)در مناجاتشان آنقدر می گریستند که از هوش می رفتند، #حضرت_زهرا (س)در این رابطه فرمودند: این حالتی است از خشیت الهی که بر او عارض می شود... 🌱این هراس امام بالاترین درجه خشیت است که باید برای سالک درس شود تا از خشیت الهی بیرون نیاید.
🔹گاهی گریه انسان از زیاد بودن گناهان و یادآوری خرابیهای گذشته است که از ترس کیفر، به بکاء دچار می شود؛ گاهی کوچک بودن ظرف،نازک دل بودن و گاهی گریه از رشته محبت و گرفتار معشوق شدن است.
🔸هرچه بکاء با نیت خالص و عملی پاکیزه همراه باشد،آثار آن در دل بیشتر و بهتر پدیدار می شود. اهل بیت به کیفیت بکاء بسیار اهمیت می دادند؛تا جایی که آمده است خداوند بخاطر گریه یک شخص به امتی رحم می کند.،