نشسته بودم تنها به سوگواری دشت
میان عطر شقایق کنار جوی حقیر
افول سیطره با شکوه را دیدم
لگام سرخ شفق را به خویش می پیچید
و غمگنانه نگاهی به دشت می افکند
که یاد شوکت مردان مرد خرّم باد
که ارجمندی خاک از درنگ آنان بود
* * *
نشسته بودم تنها به سوگواری دشت
و لحظه لحظه تاریخ پیش چشمم بود
قراولان دلاور شتابناک و عبوس
ز گند بومی این قرن دور میگشتند
و پیشتاز قراول بدوش خود میبرد
نشان شوکت مردان مرد را
#حبیب_قلیش_لی #مجله_فردوسی ۱۳۴۹
#شعر_دهه_چهل_پنجاه #شعر_حجم #شعر_دیگر #شعر_موج_ناب #شعر_موج_نو▪️به
#انتخاب سید حمید شریف نیا
🆔 @piaderonews 👈