به اعتقاد نگارنده، هیچ فعالیتی در حوزه ی کار با موجودات زنده بدون
#رصد و
#ارزیابیِ اثرات آن در محیط و بر زندگی آنها قابل تایید و تعمیم نیست. اگر ما برای زندگی حیوانات ارزش قایلیم، باید هم زنده بودن و هم بهبود
#کیفیت_زندگی آنها برای ما یک «باید» باشد.
ما اولین مجری
طرح «آمارگیری و جمعیت شناسی سگ ها» در ایران خواهیم بود ولی نه به این دلیل که نواقص
#طرح_مانا را تکمیل کنیم! بلکه تنها به این علت که اجرای این
طرح را قسمتی از باورهای خود می دانیم؛ تا حتی نوازش یک سگ را در گرو اجرایی شدن آن می دانیم زیرا فقط
#جمعیت_شناسی_سگ ها است که
#گونه و نحوه ی زیست سگ در کشور را مشخص می کند. سگ وحشی یا
#فِرال نیاز به نوازش ندارد!
در الگوبرداری از یک
طرح بین المللی، همه ی کشورها متعهد هستند تا تمام مراحل آن را با توجه به شرایط
#بوم_شناختی اجرایی نمایند. حذف و اضافه مراحل کار, از میزان متعهد بودن ما به آن
طرح می کاهد و شاید حتی، نتایج عکس به بار آورد. حالا که تا حدودی آموختیم در بازنشر مطالب، این کار را با ذکر منبع اصلی انجام دهیم، همین
#اصل_اخلاقی را باید برای
طرح های بین المللی هم به کار ببندیم.
#عقیم و/يا
#اخته کردن سگ ها تنها در صورتی قابل دفاع است که افزایش جمعیت و
#نرخ_رشد جمعیت ثابت شده باشد. تصمیم برای عقیم و اخته کردن یک حیوان بعنوان راهکاری غیرقابل بازگشت، تصمیمی نیست که فقط تابع
#هیجانات و
#احساس باشد.
⭕️ اگر ما با
#خشونت نسبت به آنها مشکل داریم، خشونت را باید مهار کرد نه اعضای بدن حیوان را.
https://t.center/pazudharma
