Pazudharma

در ارتباط با #حفاظت_از_یوزپلنگ، می توان دو سناریوی اساسی به شرح زیر مطرح کرد:

١- حفاظت از جمعیت موجود
٢- ایجاد سازوکارهای منجر به زادآوری

شاید این گونه به نظر برسد که اگر از جمعیت یوز حفاظت شود، همین موضوع به #زادآوری آنها منجر می شود.

ممكن است بین این دو گزینه ارتباطی وجود داشته باشد، ولی زمانی که نسبت جنسیت یوزهای موجود در طبیعت، سن بلوغ جنسی، احتمال هندسی جفت گیری، جفت گیری موفق، طول دوران بارداری، امید به زندگی و تمام تهدیدهای این گونه را که از فرصت ها به آنها نزدیک تر هستند مورد ملاحظه قرار دهیم، به معادله ای دیگر مي رسيم.

بلوغ جنسی در یوزپلنگ بین ٢٠ تا ٢٣ ماهگی است. دوران بارداری در حدود ٩٥ روز است که بطور معمول، بین ٤ تا ٥ فرزند به دنیا می آیند. مرگ و میر نوزادان این گونه چه در #اسارت و چه در وحش بالاست. بطور میانگین سی درصد تمام فرزندان به دنیا آمده در اسارت یک ماه پس از تولد جان خود را از دست می دهند. در پارک ملی #سرنگیتی تانزانیا، حدود نود درصد آنها قبل از رسیدن به سه ماهگی می میرند که علت عمده آن کشته شدن توسط سایر شکارگران است.

در یک مطالعه، مشخص شد که با فرض درست بودن زمان، اندازه بدن، دسترسی و تمایل به جفت گیری در این گونه، تنها در ١٢ از ١٠٠ مورد، جنس نر قادر به جفت گیری موفق هستند.

اقداماتی که برای حفاظت از #یوزپلنگ_ایرانی در حال انجام است از قبیل #جابجایی_آغل، دور و/یا حذف کردن #سگ_های_گله، آموزش مردم بومی و غیره، همه در جهت تحقق سناریوی اول است.

حال، با توجه به تهدیدهایی نظیر #خشونت، #تصادفات_جاده ای، #شکار، #نابودی_زیستگاه، نبود آمار دقیق و مشخص از ترکیب جنسي و جمعیتی و گذر سریع زمان، آیا تنها حفاظت از جمعیتِ موجودِ این گونه ی ارزشمند می تواند در نهایت باعث تداوم حضور زیبای آنها در طبیعت کشورمان باشد!؟

https://t.center/pazudharma