#سرمقاله◻️بحران آب را که جست و جو کنید، اینترنت پرشده است از تصاویری مشابه
🔻زنان و کمآبی مخابره تصویر اشتباه✍️بهار زندرضوی
روزنامه نگار و پژوهشگر آب و رسانه
🔹بحران آب را که جست و جو کنید، اینترنت پرشده است از تصاویری مشابه؛ زمینی خشکیده، زنانی با لباسهای محلی، فقیر، غمگین با دبهای به دست یا بر سر، آبی گلآلود، چاهی کهنه یا رودخانهای خشکیده و اینجاست که به نقش زنان در بحران آب فکر میکنید. به راستی نقش زنان در این تصویر غمزده چیست؟
🔹مصرفکننده آب، گروهی آسیبپذیر که در بحران آب بیشترین سختی را متحمل میشوند؟ آیا میتوان نقش زنان را به این تصویر غمزده تقلیل داد؟ چرا که نه! وقتی شما معتقد باشید که حل بحران آب در گرو مدیریت از بالا به پایین و قیمی مثل دولت است و باور داشته باشید که دولت باید همین فردا آب را از آسمان، زمین، شمال و جنوب کشور به مردمان این سرزمین خشکیده برساند، نقش زنان را به همین مصرفکنندگان آسیبپذیر خلاصه میکنید.
🔹حتی اگر فکر کنید تکنولوژی معجزهآسایی وجود دارد که میتواند در یک چشم به هم زدن آب را از اعماق زمین بیرون آورد یا آب شیرینکنی که فقط اگر بود چه سرزمینهای خشکیدهای از نعمت آب بهرهمند میشدند و میتوانستند به سمت توسعه قدم بردارند، احتمالا باز هم نقش چندانی برای زنان غیر از همین تصویر غمزده قائل نبودید.
🔹 شاید راه حل بهتر در خصوصیسازی، تشکیل بازار آب و حل مسئله اقتصاد آب باشد. همین راه حل ساده قیمت میتواند مسئله آب را به سادگی حل کند. اگر به همین جمله هم اعتقاد داشته باشید، نقش چندانی برای زنان باقی نمیماند.
🔹فقط اگر لحظهای درنگ کنید و با خود فکر کنید هیچ راه حل ساده و جهانشمولی برای حل بحران آب وجود ندارد و همه ذینفعان آب در هر آبخوان کوچک و بزرگی لازم است برای مدیریت منابع آب خود مشارکت کنند و تصمیمی مناسب شرایط منطقه خود بگیرند، آن وقت میتوانید تصویر زنان را تغییر دهید. آن وقت هر زنی در هر روستای کوچکی، هر محله و شهر مرکزی یا حاشیهای که محل زندگی خود را میشناسد، خود کلیدی برای مدیریت مسئله آب است.
🔹به نظر میرسد در کشور ما تمایل زیادی به یکنواخت دیدن ذینفعان است. مسئولین آب منطقهای از ذینفعان به عنوان مصرفکننده صحبت میکنند و سیاستمداران ازمردم نام میبرند اما این مردم مصرفکننده توده بیشکلی هستند که جزئیاتی ندارند. درحالی که ذینفعان میتوانند افراد، گروه یا سازمانی باشند که دارای علایق، جنسیت و یا سهمی در موضوع مربوط به آب هستند و توانایی تاثیرگذاری مثبت یا منفی بر نتایج دارند.
🔹متاسفانه در کشور ما تفاوتهای ذینفعان به رسمیت شناخته نمیشود؛ در نتیجه مدیریت پایدار، عادلانه و یکپارچه آب ناممکن میشود.
🔹روایتهای خوشبینانهای بین بسیاری از نخبگان وجود دارد که مشارکت و بهویژه مشارکت زنان و جوامع محلی را غیر ضروری جلوه میدهد و تنها تصویر غمزده ذینفعان آب را می خواهد تا زمانی که بخواهد طرحی را پیش ببرد و نشان دهد که چه قدر مردم (این توده بی شکل) نیازمند راه حل های بالادستی هستند.
🔹تلاشهایی در جهان آغاز شده تا این تعادل بین سرمایهگذاری اجتماعی، تقویت مشارکت جوامع محلی به خصوص زنان را در کنار تکنولوژی برقرار کند و سرمایهگذاری اجتماعی را به سطح سرمایهگذاری تکنولوژی نزدیک کند.
🔹در نتیجه همانطور که امروز استارتاپها، گروه کوچک، خلاق و منعطف موتور حرکت تکنولوژیهای نوین هستند. سرمایهگذاری اجتماعی نیز میتوان فرصتی برای اجتماعات کوچک ایجاد کند که در آبخوان خود پژوهش کرده و اطلاعات لازم را برای کاربست تکنولوژی فراهم کنند.
🔹این اجتماعات محلی و نهادهای مبتنی بر آبخوان، هدایت کننده ایران برای خروج از بحران آب خواهند بود. بیایید این بار برای پیدا کردن نقش زنان در مدیریت بحران آب تصویر جدیدی را جستوجو کنیم، زنانی که به دور هم جمع شدهاند تا پارچه سوزندوزی را برای فروش آماده کنند، یا سبزی پاک کنند و به فروشگاههای مرکز شهر تحویل دهند.
🔹زنانی جوانی که در مراکز فروش سم و کود کشاورزی برای مدیریت آب شور و باغداری آمادهاند اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهند. زنانی که در مراکز مختلف اجتماعی بحثهای گروهی را تسهیلگری میکنند. این تصویری است که همین امروز آماده است و ظرفیت کامل را برای سرمایهگذاری اجتماعی دارد. این تصویری است که ما از نقش مدیریتی زنانی در حل بحران آب به آن نیازمندیم./
#پیام_ما#کم_آبی@payamema