پسغامبر

او سپس نتیجه می‌گیرد که باید ‌‏”رد تئوری بقا” (که ساخته و پرداخته خودش است و روشن نیست که منظورش چیست و یا آن را از کجا آورده است) و با فداکاری و گذشتن از جان، جامعه را بیدار کرد.
نهایتا نتیجه میگیرد اینگونه توده رابطه درونی با کمونیست ها برقرار میکند و طی یک فرایند زمانی نیروی خود را در اختیار پیشاهنگان قرار میدهد جهت انقلاب... که سرانجام با تلاش بی‌وقفه جنبش چپ تئوریک!! و انقلابیون۵۷ و ایضا کمک های دول بیگانه این امر مهم بوقوع پیوست و اکنون توده‌ی عیاش از عیش و نوش خوشگذرانی های مبتدل به فقر و فلاکت انقلابی که حتما از ضرورت های نیل به آن هدف بزرگ یعنی فروپاشی امپریالیسم جهانی است رسید...

از متن : فقدان هر نوع جريان قابل لمس سیاسی و ناآگاهی  آنان موجب شده است تا به پذیرش فرهنگ مسلط جامعه تا حدی تمكين یابند. به ویژه کارگران جوان، حتی ساعات محدود بیکاری و اندوخته های حقیر خود را صرف تفريحات مبتذل خرده بورژوائی میکنند. غالب آنها خصائل لمپن پیدا کرده اند.
هنگام کار اگر مجال گفتگو داشته باشند میکوشند تا با مکالمات مبتذل ساعات كار را کوتاه سازند. گروه کتابخوان کارگران مشتری منحط ترین و کثیف ترین آثار ارتجاعی معاصر هستند. دشمن ما میکوشد با جلوگیری از هر گونه حرکت سیاسی در سطح توده ای و با ازدیاد روز افزون تفریحات سهل الوصول، کارگران ما را به پذیرش خصلت عمومی خرده بورژوائی عادت دهد و به این طریق پادزهر آگاهی سیاسی را در میان آنان بپرکند.
@pasghambar
پسغامبر

امیر پرویز پویان در ‌‏۲۴ سالگی در نوشته‌ی ۱۴ صفحه ای جامعه ایران و اوضاع جهان را نقد می‌کند.  او میگوید  کارگران  و توده های مردم  انسان‌های ‏بدون رغبت به آموزش‌های سیاسی، غرق در ابتذال و عیش و نوش اند و آنان را “منحط‌ترین و کثیف‌ترین آثار ارتجاعی معاصر” می‌نامد و می‌پرسد که “چگونه می‌شود با ضعف مطلق در برابر نیرویی مطلق در اندیشه رهایی بود؟ ادامه ⬇️
@pasghambar

اما برخلاف اظهارات شاپور بختیار در رسانه های داخلی و خارجی و حامیان وی همانطور که در تصویر روزنامه‌ی فوق میبینید(مصاحبه بختیار با روزنامه "کوتیدن دوپاریس" ۲۲ اکتبر ۱۹۸۰ مصادف با ۳۰ مهر ۱۳۵۹) بختیار حدود یک ماه پس از جنگ ایران و عراق از سفری که به بغداد داشته خبر میدهد و میگوید با عراق برای حذف خمینی همکاری میکند و قصد تشکیل دولت موقت را دارد...
فلیپ دوفه  مینویسد بختیار با این ادله که شیطان هم بر خمینی ارجحیت دارد در جنگ ایران و عراق، این رهبر مخالفان ایرانی، علنا بغداد  را برای نجات تهران انتخاب کرده و حاضراست با صدام همکاری کند و از انتقاد ها نمی‌هراسد

_آقای بختیار، ده روز است که شما ناپدید شدید. بر طبق گفته دفتر سیاسی شما، با هواپیمای اختصاصی خطوط هوایی عراق رفته بودید. گفته می شد شما در اردن هستید ولی اَمّان تکذیب کرد. بختیار: "من به عراق رفتم. این مسافرت، نکته اسرارآمیزی نداشت. در قبال عراقیها، موضع من همیشه روشن بوده است. تا کنون به مصر و عراق، همه جا رفته ام. اگر اتحاد جماهیر شوروی هم فردا من را دعوت کند، آنرا رد نمی کنم"
_ بختیار در ادامه میگوید حاضر بود برای خمینی واتیکان بسازد اما.... روشنفکران و آزاد اندیشان فریب اورا خوردند اما من زود فهمیدم و پرچم مبارزه را برافراشته نگه داشتم و باکنایه میگوید برخلاف نیروهای ضد خمینی دیگر، مانند  شاهزادگان و اشراف، آقای نهاوندی، ژنرال اویسی و دیگران، اوست که در حال مبارزه با خمینی است!
@pasghambar
پسغامبر

بختیار شخصا تایید میکند که حمایت مالی صدام را داشت اما از جنگ با ایران حمایت نکرده است.منوچهر رزم ارا وزیر کابینه بختیار و از دوستان نزدیک او هم تایید میکند که بختیار با صدام چندبار ملاقت کرده و حدود ۶۰ الی ۱۰۰ میلیون دلار!!! از صدام پول دریافت کرده است ولی نقشی در جنگ ایران و عراق نداشته.

اما برخلاف اظهارات شاپور بختیار ...
ادامه ⬇️
@pasghambar

مصاحبه تمام البرازی خبرنگار روزنامه کویتی السیاسه با شاپور بختیار در پاریس ، ۲۳ژانویه ۱۹۸۲ (۳ بهمن ۱۳۶۰) تمام البرازی، نظر بختیار را درباره جزایر سه گانه می پرسد:
نظر شما راجع به جزیره سه گانه چیست؟
بختیار: یقینا جزایر سه گانه متعلق به ایران نیست و ممکن نیست در آنها زندگی کنیم.پس برای چه در این مورد با همسایگان مان بجنگیم.
بدون شک این کار دیوانگی است!
@pasghambar
پسغامبر

جماعت مخالف در خدمت رژیم گذشته بودند شب ها در کاباره ها خود را با الکل و تریاک و به لذات مبتذل سرگرم میکردند دردشان ازین برمیخیزد که چرا کاباره ها بسته است , ابلهانه تجلی میکنند که چرا تلوزیون شو پخش نمیکند زن و مرد نمیتوانند در کنار یکدیگر شنا کنند.همان بهتر که گذرنامه شان را بگیرند و  به بهشت موعودشان غرب بروند، ما نیز پشت پایشان کوزه ای را میشکنیم و به آواز بلند میگوییم : مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان ( کنایه از رفتن و دیگر بازنگشتن)

-عجبا در رژیم گذشته زمانیکه  چریک فدایی کشته میشد اعتراض نمیکردید اما الان با احکام دادگاه های انقلاب مخالف اید. در پنجاه و هفت سال گذشته هیچگاه ازادی به اندازه امروز وجود نداشت.شگفتا با اینهمه روزنامه و نشریه و مطبوعات و کتاب که منتشر میشوند چگونه میتوانید دم از سانسور بزنید؟!
-وظیفه همه ماست که با وحدت عمل و وحدت کلام زیر پرچم امام همان که از آغاز فساد را تشخیص داد و رژیم شاه و امپریالیسم را دشمن اصلی میداند گردآییم و در این خط اصلی درست حرکت کنیم. تقویت رهبری امام، تقویت انقلاب است و تضعیف آن، تضعیف انقلاب... ما داریم با امپریالیسم مبارزه میکنیم یک لحظه غفلت باسرنوشت این ملت بازی کردن است
@pasghambar
پسغامبر

فریدون تنکابنی نویسنده و از اعضای بنیانگذار کانون نویسندگان ایران مردی که پس از انقلاب۵۷ ارزوی مهاجرت و دیگر بازنگشتن مردم ایران که مخالف انقلاب ۵۷ بودند را داشت درگذشت، او در دهه۶۰ به آلمان غربی! گریخت و مهر۱۴۰۳ نیز به دیار لنین شتافت...
خلاصه ای از مقاله او در مرداد ۱۳۵۸: ادامه⬇️
@pasghambar
پسغامبر

گرایش به مارکسیسم اشتباهی بود که همه اعضا به آن مبتلا شدند. ما گول خوردیم، کمونیسمی که ما بر اساس کتاب تبلیغاتی بوخارین و تروتسکی درک کرده بودیم، دقیق نبود. ما در ایران از روسیه یک بهشت ایده‌آلی می‌ساختیم و آرزویمان رسیدن به آنجا بود.
_به نظر من حتی بوخارین هم اشتباه کرد، چون وقتی از این افکار اجتماعی، یک حکومت مثل شوروی تاسیس شد، به این افکار فلسفی چندان توجهی نشد. لنین این افکار را وسیله‌ای برای جمع آدم‌ها می‌دانست و اصل قضیه را حکومت کردن با زور می‌دانست. کسانی هم که بعد لنین آمدند، چه استالینیست و چه تروتسکیست همین راه را رفتند.حتی دوست داشتیم برای ادامه تحصیل به روسیه برویم و آنجا «علم واقعی» را یاد بگیریم. اما بعد‌ها فهمیدیم که آنجا چه خبر بود...

حزب توده در تمام سال‌های حیاتش در ایران، با پول و حمایت‌های شوروی و جمع کردن یک عده آدم‌های بی‌مغز از جای جای کشور -آذربایجان، گیلان، مشهد، تهران و کرمان- به وجود آمد که هیچ چیزی جز ضرر برای مردم نداشتند. تمام فعالیت این حزب، اطاعت کورکورانه از سیاست‌های دولت شوروی و سرچشمه تمام خطاها و انحرافات این سرسپردگی بود.کیانوری و طبری همه‌شان نوکر بودند. هم نوکر آلمان هم نوکر روسیه. فاسد و کثیف و پست بودند! جز ضرر چیزی برای مملکت نداشتند
@pasghambar

مصاحبه ای تحت عنوان مرگ یک ایدئولوژی با انور خامه‌ای از اعضای گروه  ۵۳ نفر و از بنیان‌گذاران حزب توده ۲۰۱۴ - ادامه ⬇️
@pasghambar
پسغامبر

داریوش اقبالی  تنها به جرم حمل مواد مخدر در حکومت سابق  راهی  زندان شد. منفرد زاده بارها اعلام کرد که او هیچ درکی از آهنگ هایی که میخواند نداشت و هیچگاه بخاطر خواندن اهنگ های سیاسی دستگیر نشده است . با اینحال او مُصر است به دیگران بقبولاند که پیش از انقلاب کلاشینکف در دست داشته نه سیخ و سنجاق!
در این روز ها که مهمترین چهره های سازمان های پیشین آرمان های انقلاب۵۷ را تمام شده می بینند و اقرار و اعتراف  به اشتباه خود دارند ، توهم ناشی از مصرف بیش ازحد مواد مخدر مردی را وا داشته تا پس از گذشت ۴۰ سال از انقلابی که در آن نه حکم سر پیاز را داشته و نه ته پیاز! شعار #نه_شیخ_و_نه_شاه سازمان #مجاهدین_خلق را به زبان بیاورد...

شعار سازمانی که اسماعیل وفا یغمایی (پژوهشگر و نویسنده) یکی از اعضای رده بالای تشکیلاتی سابق آن درباره اش مینویسد:
ای دوست قیاس تخت و منبر نکنیم
با شاه فقیه را برابر نکنیم
بعد از چهل و چهار سال خونین
زین بیش شعور خویش پنچر نکنیم...

#نه_سیخ_نه_سنجاق
@pasghambar
پسغامبر

رئیس دانا ابایی نداشت که در مبارزه ضد آمریکایی کنار جمهوری اسلامی قرار بگیرد. ابایی نداشت به اسم تبری از جنگ، در مقابل ماجراجوئی های نظامی جمهوری اسلامی به خاطر عشق ضد امریکایی و ضد امپریالیستی کوتاه بیاید و حتی ابایی نداشت از ایستادن کنار قذافی...
او یک شبکه چپ ضد امپریالیست را که در دانشگاه، پرچم امریکا را آتش زده و در خارج بر علیه آمریکا امضا جمع میکردند به تئوری های آنتی نئولیبرالیستی مسلح کرد.دانشجویان خط امام مواضعش را تکرار میکردند. در مقابل تروریسم اسلامی در منطقه حرفی نمیزد، ترجیح میداد مواضع ضد امپریالیستی اش را باد بزند.

فریبرز رئیس دانا ادامه کیانوری در شرایط امروز بود. تلاش کرد حزب توده فروریخته شده و آبروباخته را در شکل و شمایل جدیدی جمع و متشکل کند. هیچ وقت مواضع پرو اسلامی و ضد امریکایی اش از نگاه کسی دور نماند.
در گذشته کیانوری ها و فرخ نگهدارها جنایات حکومت اسلامی را توجیه می کردند و خاک در چشم آزادیخواهان ایران می پاشیدند ، امروز این وظیفه برعهده دیگر میراث داران آنهااست تا با اراجیف خود در کنار جمهوری اسلامی قرار گیرند و با تئوری های بی اعتبار و هزار بار شکست خورده خود برای نجات حکومت "ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی جمهوری اسلامی " که از دامان آنان متولد شده است تلاش کنند!
@pasghambar
پسغامبر

رئیس دانا بجای خوشحالی کردن با همان مردم کوچه و خیابان که پوسترهای قاسم سلیمانی را پائین میکشیدند، به آمریکا حمله و بیانه امضا میکرد که چرا سلیمانی را کشته اند! فریبرز رئیس دانا اعتراض داشت به کشتن یک تروریست و اگر امروز زنده بود در سوگ نصرالله رخت غزا به تن میکرد.. ادامه⬇️
@pasghambar

گفت آقا: شاهِ لاکِردار می‌باید بَره
بختیارِ جانی و خونخوار می‌باید بَره

گفت و خلقی نیز با وی متفّق
جمله‌گی گفتند: کین غدّار می‌باید بَره

هست ماشین، مَرکبِ طاغوتیان
در خیابان، اسب با اَفسار می‌باید بَره

حجّت‌الاسلام و ملاّ و فَقیه
هر که شد خارج از این اَقشار می‌باید بَره

قاشق و چنگال فُرمِ غربیَه
دست در دیس پلو ناچار می‌باید بَره

ساز و هم آواز را کردم مباح
چنگ با سنتور و ضرب و تار می‌باید بَره

پیچ را با دست باید باز کرد
قفل و انبردستی و آچار می‌باید بَره

هرکه مهر ما نباشد در سرش
در دلش چاقوی ضامن دار می‌باید بَره
@pasghambar
پسغامبر

منوچهر محجوبی عضو هیئت تحریریهٔ نشریهٔ  توفیق  ونخستین  سردبیر  توفیق ماهانه در  سال 1343 ، همچنین عضو فعال و یک دوره دبیر سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات در قبل از انقلاب بود و همزمان با ابزار هنری خود علیه حکومت سابق فعالیت میکرد. او اولین شعرهایش را در سن 16 سالگی با نام مستعار در هفته‌نامه «چلنگر»  که مملو از عقاید مارکسیستی بود چاپ کرد. هفته نامه چلنگر متعلق به محمدعلی افراشته عضو حزب توده ،ملقب به شاعر توده ها بود ، او از سبک  رئالیسم سوسیالیستی پیروی میکرد. چلنگر پس از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ( کودتایِ مصدق ) تعطیل و افراشته نیز از ایران خارج شد و پس از چند سال درگذشت.

منوچهر محجوبی هوادار سازمان چریک های فدایی ،پس از انقلاب57 برای زنده نگاه داشتن نام محمدعلی افراشته ،  روزنامه ای را با نام دیگرِ چلنگر که همان آهنگر است - و به سبک و سیاق همان هفته نامه راه اندازی کرد که پس از ۱۶ شماره توقیف شد(محتوای این روزنامه فکاهی عمدتا تمجید از خمینی ، اعدام های انقلابی و سهم خواهی از انقلاب است) محجوبی به انگلستان پادشاهی گریخت و توانست ۶۷ شماره دیگر را به چاپ برساند و نهایتا در 1368 بر اثر بیماری سرطان درگذشت.
در شماره 3 روزنامه آهنگر بتاریخ 10 اردیبهشت 1358 ویژه نامه اول ماه مه عید بزرگ پرولتاریای جهان شعری از نصرت الله نوح که اوهم از شاگردان افراشته و عضو حزب توده بود را میخوانید که پیشتر مانند محجوبی در روزنامه چلنگر قلم میزد.نصرت الله نوح نیز پس از انقلاب به امریکا گریخت و در آنجا درگذشت:

ای مجاهد ای فدایی توده ای
ای که عمری غرق حسرت بوده ای
کارگر دهقان دهاتی پیشه ور
کاسب بازار ای مشدی صفر:
از علی آموزید اخلاص عمل و یادآرید که ما در دوره ای سرکوب شدیم و اکنون رها گشتیم ، سپس مخاطب را ارجاع میدهد به  ص۳ این روزنامه که منظومه "گرگ مجروح" نام دارد و اشعاری علیه شاه است...
@pasghambar
پسغامبر

‍ _‌کتاب " #ماهی_سیاه_کوچولو " صمد بهرنگی بعنوان مانیفست فدائیان خلق و دیگر سازمان های چریکی تلقی میشد، پس از غرق شدن #صمد_بهرنگی جلال آل احمد مرگ او را به شاه نسبت داد. رفقای گوش به امر موسکو نیز با شعار "هدف وسیله را توجیه میکند" با تولید روایت و اشعار دروغین و اسطوره سازی های پوشالی که میخواستند موتور کوچک انقلاب را بحرکت دربیاورند از او قصه ها ساختند...
جالب آنجاست که با گذشت چهل سال پس از انقلاب۵۷ هنوزهم انقلابیون چپگرا که خود دستگاه پرورپاگاندا و تولید دروغ بودند از خدعه خمینی دم میزنند! اما براستی با چنین زیربنایِ انقلابی چه‌کسی جز خمینی به دریا میرسید؟ ماهی سیاهِ گوشتخواری که دریایی را ببلعد...

_حمزه فراهتی نویسنده و فعال سیاسی و  دوست صمد بهرنگی در کتاب
"از آن سالها و سالهای دیگر" انتشارات فروغ:
من این طرف بودم صمد آنطرف یکهو دیدم کمک میخواهد ،صمد جلوی دیدگانم غرق شد و مرا وادار به سکوت کردند تا  به دروغ بگویند کار شاه بوده.
_نامهء #جلال_آل_احمد به منصور اوجی 26. بهمن 1347؛
اما در باب صمد در اين ترديد نيست که غرق شده. اما چون همه دلمان مي‌خواهد #قصه بسازيم و ساختيم- خوب،ساختيم ديگر... و آن مقاله را هم من به همين قصد نوشتم که مثلاَ تکنيک اين افسانه‌سازي را روشن کنم براي خودم...
_ #غلامحسین_ساعدی در مصاحبه با ضیاء صدقی ماجرای
مرگ صمد بهرنگی را این طور می‌گوید:
صمد توی رودخانه ارس افتاد و مرد... بعد این شایعه را در واقع آل‌احمد به دهان همه انداخت. برای‌اینکه یکی از خصلت‌های عمدهٔ جلال، من نمی‌گویم بد است یا خوب و شاید هم اصلاً خوب است، یک حالت «Myth ساختن» است و «Myth پروری». و وقتی Myth می‌سازد، می‌تواند مثلاً دشمن را بیشتر بترساند؛ ولی نوشته یادم هست، که نمی‌دانم صمد مرده در چیز یا کشته شده. و این قضیه یواش‌یواش تبدیل شد به یک نوع چطور بگویم، اغراق‌گویی، نه دربارهٔ صمد، بلکه دربارهٔ خیلی دیگران..

*ترانه رودخونه ها - اجرا #رامش - شعر از #محمدعلی_بهمنی
آهنگساز صادق نوجوکی

@pasghambar
پسغامبر

ترانه داس و چکشی محمدعلی بهمنی به آهنگسازی
#صادق_نوجوکی  و خواننده #فرامرز_اصلانی 

پس از انقلاب هرنوع موسیقی که مربوط به روایت های  انقلاب  ۵۷ بود توسط عوامل بیرونی و درونی یا خود سازندگانِ اثر حذف شد( کی بود کی بود من نبودم) و تقریباً تنها به آن چند تصنیفی که می‌شناسیم محدود شد و به ما پذیراندند  که موسیقی انقلاب همان "شب‌نورد  و همراه شو عزیز" بود و چند اثر مشابه دیگر... اما همانطور که مشاهده میکنید  این‌چنین نیست و افراد زیادی نقش مهم خود را ایفا کرده و میکنند، در واقع نانی که در قاتق میزدند ماحاصل همان درو هایِ انقلابِ پنجاه وهفت بود.

باید درو کرد!

محمدعلی دِرو : جرثومه مافیای شعر موسیقی ایران، ازجمله  مارکسیستان  توابِ  پس از انقلاب بود که  سالها " ریاست شورای ترانه "  را در دست داشت و نقش بزرگی در سانسور و ابتذال و همچنین اسلامیزه کردن شعر و موسیقی ایران ایفا کرد که اکنون شاگردان اش ادامه دهنده راه وی اند..
گلچین روزگار پتک محکم خود را بر سر او فرود آورد و در روز گذشته محمدعلی بهمنی به دیار #لنین شتافت...

@pasghambar
پسغامبر

خاطرات امیر اصلان افشار دیپلمات نامدار حکومت شاهنشاهی پهلوی - انتشارات فرهنگ-ص 493 :

سپهبد «بدره ای» فرمانده گارد شاهنشاهی از طریق من به اعلیحضرت پیغام داد که ارتش شاهنشاهی امکانات فنی لازم برای پارازیت فرستادن و قطع برنامه های رادیو «بی بی سی» را دارد و خواست که چنین کند، اما اعلیحضرت گفتند:
به بدره ای بگوئید که این کار در شأن ما نیست...
@pasghambar
#پسغامبر