آمپلی فایرهای انسان ارتعاش پایه‌ی صدای انسان در حنجره و از طریق تارهای صوتی تولید می‌شود. این صدا به خودی خود صدایی بسیار ضعیف است و تنها پس از اینکه توسط تشدید‌سازها (رزوناتورها) تقویت شد به حالت طبیعی و معمول هر شخص به گوش می‌رسد. در سازهای موسیقی هم تولید صدا مشابه همین است. مثلاً ویولن و یا گیتار را در نظر بگیرید. اگر جعبه‌ی این سازها را حذف کنیم صدای آنها دیگر نه کیفیت و شخصیت آن ساز را خواهد داشت و نه قدرت آن را. در بدن انسان تخمین زده شده که بیش از دویست رزوناتور و یا تشدید‌ساز وجود دارد. عمده‌ترین آنها شامل فضای دهان، قفسه‌ی سینه، جمجمه، حفره‌های سینوسی و گلو است. کیفیت صدای هر شخص به چند ویژگی پایه وابسته است، از جمله وراثت، شکل همین رزوناتورها، طول و ضخامت تارهای صوتی، وضعیت هورمونی بدن، میزان و موازنه‌ی آب بدن و البته اینکه آیا این شخص در زمینه‌ی پرورش صدا کارآزموده است و یا صدایش خام است؟ جزییات در مورد کیفیت صدا با توجه به این عوامل و بسیاری فاکتورهای دیگر، بسیار زیاد است اما یکی از ارکان مهم در جنس و توان صدای هر شخص، همین تشدید‌سازها هستند. حالا یک آزمایش ساده انجام دهیم. با مصوت "آ"به شکل پیوسته یک آوا تولید کنید، یعنی نفس بکشید و همراه بازدم بگویید آآآآآ... و همزمان کف یک دست را روی سینه و کف دست دیگر را روی فرق سرتان بگذارید و ببینید در کدام ناحیه لرزش و ارتعاش بیشتری احساس می‌شود. اگر در سر لرزش بیشتر است صدای تیز‌تر و زیرتر است و اگر سینه مرتعش‌تر است صدایی بم‌تر و گرم‌تر خواهید داشت. اگر تشدید‌ساز سینه به اندازه‌ی سر فعال نیست ممکن است به دلیل یادگیری بواسطه‌ی گوش، استرس و اضطراب و یا خیلی دلایل دیگر باشد ولی با رویکردی فیزیکی و تمرینی می‌توان آن را به کار واداشت. حالا دست را آرام و بدون فشار آوردن روی حنجره بگذارید، یعنی همان جایی که در مردان اغلب برجسته‌تر است و به سیب آدم معروف است. با مصوت "ای" سعی کنید دو نُت زیر و بم تولید کنید. به عنوان مثال می‌توانید صدای آژیر آمبولانس را تقلید کنید؛ درست مانند آن وقتها که بچه بودیم و بعد دقت کنید که حنجره حرکتی کوچک به سمت بالا و پایین خواهد داشت. در حالت کلی وقتی حنجره پایین باشد صدا بم و وقتی بالا باشد صدا زیر خواهد بود بنابراین برای داشتن حنجره‌ای آزاد و بی انقباض بهتر است آن را پایین نگه داریم که این کار به نوبه‌ی خود باعث فعال شدن رزوناتور سینه هم می‌شود. دقت کنید که صدای سینه‌ای نسبت به صدای سر گرم تر و اطمینان بخش تر است. یک تمرین خوب برای شل و رها کردن و پایین آوردن حنجره، خمیازه کشیدن است. توجه داشته باشید در اینجا که سر و کارمان با تَن و روان و صدای انسان است؛ پس این نکات حکم سر نخ و اصول اولیه را دارند و ممکن است در مورد همه به صورت نعل به نعل صدق نکنند. اصل کلی در کار با صدا امتحان کردن و تجربه‌ی عملی هر شخص با صدای خودش است. خیلی بازیگوشانه و با کنجکاوی با صدایتان بازی کنید، آواز بخوانید، زمزمه یا تقلید صدا کنید و خودتان به مرور امکانات و کارکردهای آن را کشف خواهید کرد.