به مناسبت ۱۶ خرداد زادروز زندهیاد
#نادر_نادرپور، بخشی از سخنان
#سایه درباره ایشان برگرفته از کتاب پیر پرنیان اندیش:
در صحبت سایه (ص 956-957):
عظیمی: خلق و خوی نادرپور چهطور بود؟
سایه: خیلی معصوم. بدون هیچ تردیدی نادرپور در میان دوستان شاعرِ همدوره ما یه آدم معصوم بود. من به این مسئله عمیقاً اعتقاد دارم. پاکیزگی و معصومیت یه بچه رو داشت. کمترین خبثی در او نبود. برای هیچکس بد نمیخواست. اگر هم میخواست خبیثی کنه بلد نبود.
کسرایی خیلی آدم زیرک و باهوشی هم نبوده و آدم خوبی هم بوده اما در برابرِ نادرپور، تمامِ صفات ابلیس رو میتونیم به
کسرایی بدیم و نادرپورو فرشته بدونیم. اینقدر نادرپور معصوم بود.
تنها نقطه ضعفش این بود که شعر خودشو ملاکِ قضاوت عالم و آدم میدونست.
واقعاً
#کسرایی در مقایسه با نادرپور یه هشیاری و زیرکی خاص داشت.
البته در مقایسه با نادرپور میشه این نتیجه رو گرفت، نه به صورت کلی!
عظیمی:
#اخوان در مقایسه با
#کسرایی چهطور بود؟
#سایه:
#کسرایی یک فرشته است بیشک!...
#اخوان آدم روراستی نبود. یکرو نبود. از این بابت مثل نیما بود... اخوان به نظر من از لحاظ شخصیت فردی با نادرپور قابل مقایسه نبود.
هرچند من شعر اخوانو به شعر درست و درمانِ نادرپور ترجیح میدم و شعر اخوانو به درصد عظیمی از... (پس از کمی صبر و مکث ادامه میدهد) به کل شعر
#کسرایی ترجیح میدم.
در حالی که من شب و روز با
#کسرایی بودم. واقعاً لذتی که از «میراث» اخوان میبرم از «آرش کمانگیر»
کسرایی نمیبرم.
من تردیدی ندارم که در این قضاوت من ذرهای حُب و بغض و سلیقه و پسند و برداشت من دخالت نداره.
یک ذره تردید ندارم. اختلاف مشرب و از این حرفها هیچ تأثیری در این قضاوتِ من نداره.
عظیمی: مطالعات نادرپور چهقدر بود؟
سایه: خیلی وسیع بود. بهخصوص مطالعات ادبی زیادی داشت. خیلی شعر میخوند و چون حافظه خوبی داشت، شعر زیاد حفظ بود. گفتم بهتون در میانِ شاعران ما، نادرپور و اخوان با امکانات و زیباییهای زبان فارسی آشناتر بودن.
#شاه_فرتوت_ابریقستان@Oldkingofebrighestan