شاه فرتوت ابریقستان

‍ توصیه‌های #کارل_پوپر به حکومتها در هنگامه شورش و اعتراض

✍️ #قاسم_خرمی

کارل پوپر، به حکومتها پیشنهاد می‌کند که با انجام اصلاحات بهنگام و پذیرش رأی و نظر مردم و دخیل کردن آن در امر حکومتداری، جلوی وقوع انقلابها و طغیانهای بنیان کن را بگیرند!

به گفته او «انقلاب‌ها برنامه‌ريزی نمی‌شوند؛ بلكه به خاطر رفتار ناصواب حكومت‌ها، اتفاق می‌افتند. پس بنابراین، به خاطر #انقلاب و خشونت، بايد به جای مردم، حاكمان را مورد سرزنش قرار داد».

توصیه اساسی‌تر #پوپر به همه سياستمداران، ایدئولوژی‌ها و نظامهای سیاسی این بود که به جای وعده‌های بزرگ و غیرقابل تحقق، کاری کنید که حداقل قدری از رنج و درد مردم کم شود.

به گفته او: « در سیاست و طبابت، هرکس وعده زیاد بدهد،  شارلاتان است و آندسته از  ایدئولوژی‌های آرمانگرایی که وعده ایجاد بهشت می‌دهند، عاقبت راه به جهنم می‌برند؛ چراکه که آرمان‌ها به مرور زمان تغییر می‌کنند و دست آخر، جز رنج اضافی، چیزی برای مردم باقی نمی‌ماند»!

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan

به بهانهٔ سالروز درگذشت #محمود_خيامی

⭕️ ما به «خيامي‌ها» و «ايران ناسيونال» چند قسط «پوزش» و «تعظيم» بدهكاريم!

✍️ #قاسم_خرمی

💮 اگر روزي در اين مملكت پاي حساب و كتاب به ميان آمد، ما و بويژه نسل من از خيلي‌ها طلبكاريم! طلبكاريم از همه كساني كه با تزريق هيجان و دستكاري احساسات و كلي‌گويي‌هاي بي‌مصداق، قدرت تامل و تفكر را از ما گرفتند. نه تامل و تفكر به كائنات، فلسفه و حكمت. بلكه قدرت انديشيدن درباره مصيبتي كه دستكم در حوزه #اقتصاد و #صنعت، به دست خود، به روزخود آورديم.
فاجعه‌اي كه قابل پيشگيري بود و دخلي به جنبش و #انقلاب سياسي و فرهنگي ما نداشت.
ما طلبكاريم از همه كساني كه درباره غرب، صنعت و مدرنيته، معرفتي معيوب را به ما غالب كردند و هر آنچه مي‌توانست به بهروزي نسبي اين مردم و اين آب و خاك كمك كند را با چپ‌انديشي‌هاي كودكانه، مونتاژكاري و توسعه وابسته و خدمت به امپرياليسم جهاني لقب دادند و ستايشگر #فقر و سيه‌روزي شدند و سرانجام براي كسب تابعيت و اقامت براي فرزندان خود در همان خاستگاه امپرياليسم جهاني، روزها پشت درِ سفارتخانه‌هاي غربي صف كشيدند!

ما «يك زندگي» طلب داريم از همه روشنفكران ايراني دهه ۴۰ و ۵۰ شمسي كه در غرب تحصيل كردند و باليدند و عواقب رفاهي و بهداشتي پيشرفتهاي صنعتي و تكنولوژيك آن ديار را به چشم خود ديدند، اما ديگران را از آن ترساندند و جامعه فقير و دچار سوء تغذيه ايران كه سمبل صنعتش «پيكان» خيامي و آرزوي كشاورزش تراكتور روماني بود را به «غربزدگي»، «مصرف گرايي» و «سلطه ماشينيزم » متهم كردند! و با روخواني نوشته‌هاي فانون و فرانك و سمير امين و رژي دبره، معدود سرمايه‌گذاران صنعتي كشورشان را «بورژوازي پليد»، «موش سكه پرست» و «گرگ خونخوار» ناميدند!

دست همه پيكارگران با #استبداد و خودكامگي را مي‌بوسيم اما طلبكاريم از همه آنهايي كه در نخستين سال پيروزي انقلاب، به جاي بهره‌گيري از سرمايه و توان جامعه در مسير رشد و توسعه اقتصادي و صنعتي، مصيبت بزرگ مصادره‌ها و القاي مالكيت خصوصي و راندن صاحبان صنايع بزرگ و تعطيلي كارخانه‌ها و افول اقتصاد ايران را سبب شدند و امثال خيامي‌ها و "لاجوردي‌"ها و برخوردارها را «سرمايه‌دار رانتي» خواندند و از ايران بيرون كردند، بي‌آنكه بدانند عرصه توليد و صنعت جاي خون دل خوردن است و هيچ انسان منفعت‌طلبي حاضر به بند كردن حيثيت و سرمايه در بيابانهاي تهران و باج دادن به دربار و كفتار نمي‌شود.

در باره خيامي‌ها گفتني‌ها بسيار است، اما باز اگر روزي پاي و حساب و كتاب به ميان آمد، ما به خيامي‌ها بدهكاريم؛ نه تنها به خاطر پايه‌گذاري صنعت ساخت پيكان و اتوبوس در ايران و خاورميانه و ايجاد هزار شغل و خانه سازماني و ورزشگاه و خلق ميلياردها ثروت، بلكه به خاطر همه تصورات غلطي كه از آنها و ديگر سرمايه داران صنعتي هم عصر آنها داشتيم و هيچگاه در صدد اصلاح اين ذهنيت‌های مجعول برنيامديم.

💮 روز جمعه ۹ اسفند ۹ محمود خيامي درگذشت، چندسال پيش برادرش احمد خيامي در تنهايي و بيماري از دنيا رفت. خيامي‌ها فرشته نبودند و حتی در استمرار همکاری و شراکت برادرانه نیز الگوی موفقی ارائه نکردند؛ اما در مقابل سرمايه‌داران و كاسبان رانتي كه این روزها، از محل مابه‌تفاوت قیمت ارز زنده شد و در عوض، با احتكار دارو و مواد غذایی، حق زنده ماندن را از هموطنان خود، دريغ مي‌كنند، بدون تعارف بايد گفت كه خيامي‌ها قابل ستايش‌اند.

بايد ستايش كرد كساني را كه دلشكسته و مغموم از ايران رفتند و با آنكه در سالهاي بعد از #انقلاب، جايي به وسعت يك گور در ايران نداشتند، بيش از يكصد مدرسه و خيريه در خراسان ساختند و صدايش را هم در نياوردند.

اين روزها كه همه داشته, هاي ما قسطي است ما به برادران خيامي و شركت ايران ناسيونال چند قسط «پوزش» و «تعظيم» بدهكاريم. خيامي ها بي آنكه مجسمه‌اي داشته باشند، تجسم شرافت، انساندوستي و وطن‌پرستي بودند. كاش به خاطر احترام به انسانيت، اكنون از آنها اعاده حيثيت كنيم.(مجله کارخانه‌دار)

✔️🌹 روحشان شاد

🔻 درباره سرنوشت برادران خيامي و شركت ايران‌ناسيونال و نيز گزيده‌اي از كتاب «پيكان سرنوشت ما» لينك زير را بخوانيد.


https://b2n.ir/939192

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‍ ↙️ شجريان در كنار فردوسي و اخوان؛

⭕️ چه جايي بشود طوس، چه وزني بگيرد زمين خراسان!

✍️ #قاسم_خرمی

💮 زماني كه ما چشم باز كرديم، #شجريان از خراسان رفته بود و تبديل به اسطوره آواز ايران شده بود اما براي ما خراسانيها، همچنان مايه فخر و مباهات بود و طنين صداي او، به مقدار و اعتبار ما، مي‌افزود.

💮 اغلب مردم، صداهاي ضبط شده و يا فيلم و تصاوير اجراهاي او را شنيده‌اند و ديده‌اند كه حقيقتا براي همه شورآفرين و لذت بخش بود. اما صحبتها و محاورات روزهمره او، با آن شوخ طبعي ذاتي و ته لهجه خراساني‌اش، براي ما حلاوتي ديگر داشت.

💮 اوج كيف و غرور ما زماني بود كه شعر معروف استاد #عماد_خراسانی در آهنگ «عشق پيري» را با همان لهجه مشهدي خواند:

«يَرَه گَه كارِ مو و تو دِرَه بالا مي‌گيرِه
🔹ذره ذِره دِرَه عشقت تو دِلُم جا مي‌گيرِه

روز اول به خودُم گُفتُم ايَم مثل بَقيِ
حالا كم كم مي‌بينُم كار دِرَه بالا مي‌گيرِه...»

شايد اين آهنگ را خودِ من تا كنون بيش از صدبار گوش كرده باشم اما هنوز هم احساس مي‌كنم كه گوشه‌اي در آن است كه با گوش جان بايد دوباره شنيده و نوشيده شود.

💮 در اين سالهاي اخير كه ناكوك ترين سازها و ناموزون ترين صداها از خراسان به گوش مي‌رسيد، خيلي حالمان گرفته بود كه چرا سرزميني كه قرنها پرستار فرهنگ و ادب ايران زمين بوده است اكنون بايد كانون تندخويي‌ها و زشت‌گويي‌ها باشد. با همه اينها، دلمان خوش بود كه بالاخره #استاد_محمدرضا_شجريان از آنجا آمده است و براي كساني كه با پيشينه اين سرزمين آشنايند، درخواهند يافت كه صدا و سبكِ زيست او، به سلوك سياسي و اجتماعي خراسانيان نزديكتر است.

💮 اكنون آن گنج رفته، دوباره به گنجينه طوس خراسان بازگشت و ميهمان و همنشين هميشگي #فردوسی پاك زاد و مهدي #اخوان_ثالث شد. چه محفل صميمانه و همدلانه‌اي شكل بگيرد با حضور اين سه فرزانه‌اي كه عمري را مصروف اعتلاي ايران كردند و «گلبانگ سربلندي» بر آسمان زدند.
«آن شیران شرزه که با شب نزیستند/ رفتند وشهر خفته ندانست که کیستند».
چه باري و وزن ديگري بگيرد بعد از اين، زمين طوس و ارض اقدس.

💮 صد افسوس كه فرصت ديدار و شنيدن صداي #شجريان، از ما گرفته شد. بعد از اين دل ما براي او تنگ خواهد شد؛ براي مرام و آزادگي‌اش، براي صدا و صفايش و حتي براي همان سياست‌ورزي پخته و پوشيده است.
او به حق، فريادي بود در زمانه خاموش ما و اعتراضي بود در هنگامه سكوت ما. صدايي بود بغض آلود كه گويي قرنها در گلوي ايرانيان گير كرده بود. اگر او نمي‌خواند «فرياد...آيا فرياد...» شايد ما خفه مي‌شديم. دريغا كه صداي ايران گرفت

💮 اكنون اما باز دلمان خوش است كه بعد از اين در سراي خداوندگار سخن، ميزبان او هستيم. اين فرصت خواهد كه در كنار آرامگاه او بنشينيم و درد دل كنيم و دوباره آواز او با شعر جانسوز وجاودان اخوان را زمزمه كنيم:

🔹 وای بر من، همچنان می‌سوزد این آتش
🔹آنچه دارم؛ یادگار و دفتر و دیوان… وانچه دارد منظر و ایوان…
🔹وای! آیا هیچ سر بر می‌کنند از خواب؛ مهربان همسایگانم از پی امداد
🔹سوزدم این آتشِ بیدادگر بنیاد؛ می‌کنم فریاد… ای فریاد…

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@Oldkingofebrighestan