📝سیروس آبای
▫️فوتبال دهه ۶۰ از چشم‌انداز امروز، طوری به چشم می‌آید که در خود دهه ۶۰ دیده نمی‌شد. زیرا «تاریخ» با ترازوهای اجتماعی‌اش حتی در فوتبال هم مشغول تصحیح قضاوت‌های سابق است.
باورهای قدیمی، قابلیت بازیابی و بازنمایی دارند.
▫️مثلاً نیمه دوم دهه شصت، از حیث محبوبیت در فوتبال ایران هیچکس را یارای رقابت با فرشاد آقای گل نبود.
با گذشت بیش از دو دهه، رای خود پیوس هم
سیروس است! حتی اگر گیلانی‌ها در نظرسنجی شرکت داده نشوند، بقیه نقاط ایران حق مطلب را ادا می‌کنند.
▫️ستارگان سرخابی در نیمه دوم دهه ۶۰ لقب داشتند.
مجتبای برمه، پنجعلی باره‌سی، حسین عبدی پله، کرمانی به‌به‌تو، فرشاد مارادونا، شکورِ مارادونا، سرخاب ۳۰ ثانیه، صمد سرطلایی و …
اما سزاوارترین اسم، نه لقب فرنگی داشت و نه منتسب بود به هیچ ستاره خارجی. او خودش لقب شد برای نسل‌های بعدی.
▫️انتساب به پرسپولیس یا استقلال یعنی محبوبیت، اما راز ماندگاری منوط به رنگ پیراهن نیست و تابع قواعد انسانی هم هست.
مانند حک شدن نام
#قایقران در قلب‌های ما و عنوان سن
سیروس روی ورزشگاه شهر.
#مهدی_رستمپورشرح عکس: مصاحبه گیلکی
#سیروس_قايقران.
شماره اول از مجله فرهنگی هنری «گیله‌وا» تيرماه ٧١
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan
