شاه فرتوت ابریقستان

‏تمامِ صبح‌های سیصد و شصت روز دیگرِ سال، یک طرف و آن پنج روزِ دیگرش که شهریور در شهر به وصالِ مهر می‌رسد، یکطرف!
این وقتِ سال، رازهای مگویِ شهرها را، نسیمِ با خودش می‌برد به جایی که رازهای تمامِ شهرهای غمگین جهان در آنجا بهم می‌رسند؛ شوکرانْ‌شهری در دوردست‌های نزدیک.
تمامِ رازهای تلخ و مگو، درست در همین موقعِ سال، یا دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، یا با آن نسیم در جهتی بی‌جهت، همدیگر را می‌وزند و می‌روند تا "شوکران‌شهر" و آنجا به شوکران تبدیل می‌شوند و گوشه‌ای آرام می‌مانند تا سقراطی از راه برسد.»

📚تاریکی معلق روز
#زهرا_عبدی
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

هنگام به خاکسپاری #قاسم_سلیمانی، بیش از ۷۰ نفر زیر دست و پا کشته شدند!
‏هرگز یادم نمی‌رود، فردایش روزنامه "وطن امروز"، در تیتری بی‌شرفانه نوشت:
«کرمان به قربانت!»
‏
هرگز نام آن ۷۰ نفر را هیچکس ندانست.
هیچ رسانه‌ای نامی از آنها ننوشت.
مقصر آن هرگز معرفی نشد.
هرگز کسی برای آن فاجعه‌ هولناک توبیخ نشد.
هیچ مقامی حتی یک درجه، نزول رتبه نکرد.
هرگز کسی بازخواست نشد.
آن هفتاد نفر که بودند؟ خاطرم است یک هفتم آن تعداد کودک بودند.
آنها اعدادی به حساب آمدند که باید در تیتر" "کرمان به قربانت"، جا می‌شدند!

‏دیروز هم در مراسم سالگردش، دو انفجار در کرمان رخ داده و تا حالا آمار می‌گوید بیش از ۱۰۰ نفر کشته شده‌اند.
‏شک ندارم این ۱۰۰ نفر هم به آن ۷۰ نفر نفر پیوسته‌اند. جماعت بی‌نام‌مان!
تا وقتی" مردم" خودشان برای جان عزیز خودشان ارزش قائل نباشند، سیاهی لشکر به حساب آمده و شمارگانی خواهند بود تنها برای عددسازی‌ها و...

بس است!
ما یک روز در سینما رکس آبادان زنده زنده سوختیم و یک روز زیر دست و پا و یک روز…
ما روزی از عددبودن نجات پیدا می‌کنیم که برای جان خود ارزش قائل باشیم.

نکته: بسیاری سوال می‌پرسند چرا خود خانواده‌ ایشان در مراسم پدرشان در کرمان حضور نداشتند؟
این سوال بنده نیز می‌باشد!

✍🏼 #زهرا_عبدی

https://t.me/oldkingofebrighestan/48031

#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

#پرویز_پرستویی تصویر زیر را با مضمونی عاطفه‌خراش منتشر کرده و از مردم و دیگر هنرمندان سینما به‌خاطر فراموشی گلایه کرده است.
سویه‌ی گلایه‌ی او مانند تمام سویه‌های گلایه‌ها در این روزها به سمت مردم است.
پرویز پرستویی به طور طبیعی دارد در آینه‌ی چهرهٔ #فرامرز_صدیقی، خود را می‌بیند. اما من پیشنهاد می‌کنم ابعاد این آینه را بزرگتر بگیرد، طوری که هشتاد میلیون دیگر نیز در این آینه دیده شوند.
در این عکس به جز آنچه پرویز پرستویی دیده، چه چیزهایی را می‌توان فهمید؟ به جز کوتاهی مردم؟!

مشاور وزیر بهداشت دولت پیشین در مصاحبه‌ای گفته بود ایران تا سی سال آینده، پیرترین کشور جهان خواهد بود. حتی سازمان بهداشت جهانی هم نگران این وضعیت شده و به گفتهٔ ایشان در این زمینه به کشور کمک کرده و گفته سِیر پیر شدن در ایران نسبت به دنیا خیلی سریع‌تر بوده و در شصت سال گذشته، جمعیت دنیا پنج سال پیر شده و ایران ده سال پیرتر شده است!

پیری چیست؟ تعریف پیر بیولوژیکی را انباشتگی سلول‌های از کارافتاده در بدن می‌دانند. از طرفی تعیین سن آغاز پیری کار دشواری است چون در هر کشوری این تعریف متفاوت است. در بعضی کشورها پیری از چهل آغاز می‌شود و در بعضی دیگر تازه از هفتاد! در عوامل پیری زودرس گفته‌اند: مشکلاتی از درون مانند ناامنی بهداشت روانی و از بیرون مانند سوء تغذیه،موجب پیری زودرس است.
کاش پرویز پرستویی سوال کند چه چیز باعث کاهش کارآیی طول عمر انسانی در ایران شده است؟ شاید با طرح این سوال چند پزشک و چند مقام مسئول به تقلا بیفتند. بپرسد چطور ممکن است #آنتونی_هاپکینز در نیمهٔ دههٔ نهم زندگی‌اش هنوز بهترین نقش‌‌آفرینی‌ها را دارد و چرا مردم ما از جمله هنرمندانی چون فرامرز صدیقی که دو دهه از او کوچکتراند، چنین از کارافتادند؟
کاش آقای #رامبد_جوان وقتی از تبلیغ رژیم لاغری‌اش فارغ شد، عکسی از #رامین_پرچمی منتشر و از علت این چهرهٔ تکیده سوال کند. رامین پرچمی از #براد_پیت بیش از ده سال کوچکتر است و فقط چهل هفت سال دارد!
کاش خانم #بهاره_رهنما دلاوری کند و عکس «شربت‌گل؛دختر زیبای افغانستانی» را در کنار عکس خودش منتشر کند و بگوید چهره‌اش را از گرد زمان زدوده وگرنه یک زن که بیش از پانزده ده سال کوچکتر از ایشان است در افغانستان به پیری زودرس دچار است.

اینکه ما عکس پیری هنرمندی را منتشر کنیم و از مردم گله کنیم، چیزی جز خراش احساسات نیست و فایده‌ای ندارد.
هنرمند عزیز! سوالی بپرس که خِرَد را خراشد.

✍ #زهرا_عبدی
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‏تمامِ صبح‌های سیصد و شصت روز دیگرِ سال، یک طرف و آن پنج روزِ دیگرش که شهریور در شهر به وصالِ مهر می‌رسد، یکطرف!
این وقتِ سال، رازهای مگویِ شهرها را، نسیمِ با خودش می‌برد به جایی که رازهای تمامِ شهرهای غمگین جهان در آنجا بهم می‌رسند؛ شوکرانْ‌شهری در دوردست‌های نزدیک.
تمامِ رازهای تلخ و مگو، درست در همین موقعِ سال، یا دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، یا با آن نسیم در جهتی بی‌جهت، همدیگر را می‌وزند و می‌روند تا "شوکران‌شهر" و آنجا به شوکران تبدیل می‌شوند و گوشه‌ای آرام می‌مانند تا سقراطی از راه برسد.»

📚تاریکی معلق روز
#زهرا_عبدی
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

با بعضی آهنگ‌های تو گاهی عرش را سیر کرده‌ام. شاید همان که غنا و حرامش می‌دانند. بعضی آهنگ‌های تو به من لذتِ حلال‌ترین و با حلاوت‌ترین حرام‌ها را چشانده است!
تو با چنین بغضی می‌گویی ماهیت این زندگی برایت عیان شده و دیگر چه فایده از ملودی ساختن؟!
در پس زمینه هم ملودیِ «دور ایرانُ تو خط بکش، بابا خط بکش، بابا خط بکش...»
اما من به عنوان مخاطب یاد گرفتم باید متن را «مصرفِ مولّد» کنم. یعنی باید از خودم بر متن بیفزایم. من تصمیم می‌گیرم از حرف تو احساس نآمیدی نکنم.
تو هنرمندی و من باور دارم هنرمند تا آخرش دور هیچ چیزی را خط نمی‌کشد، حتی شده با مرگش. تو هنرمندی و محال است دور چیزی را خط بکشی، و امان امان که ایران.
هربار شنیدم که تو با آن سوز خواندی «دور ایرانُ تو خط بکش» بیشتر مصمم شدم که خط نکشم. این معجزهٔ تو نیست بلکه معجزهٔ هنر توست. معجزهٔ هنر یعنی دادنِ نیرویی به مخاطب که بتواند جهانی معنا از همهمهٔ تناقض‌ها بیرون بکشد.
وقتی #هایده با آن سوز می‌خواند:
«سرزمین من! خداحافظ!» چه کسی باور کرد او واقعاً خداحافظی کرده باشد؟!
به نظر من این "سلام‌"ترین خداحافظی هایده بود. حتی از «زندگی سلام»اش هم سلام‌تر بود. دعوتی بود به نجات، به کمک، به #امید چرا که هیچ ناامیدی به دنبال نجات نیست.
هنرمند حتی وقتی به زندگیش پایان می‌دهد، به فکر آغازی دیگر است. قبلاً در ناتمامی نوشتم: « در اوج ناامیدی، وقتی کسی دارد حتی به خودکشی فکر می‌کند، واقعا دلش نمی‌خواهد بمیرد که، دلش می‌خواهد یکهو اتفاق خیلی بزرگی براش بیفتد.»
من این تکه ویدئویی را که از تو دیدم، در ذهنم در ردیف حُزنیات نمی‌گذارم.
مثل «ممد نبودی ببینی». بله ممد نبود، ولی هر کس آن آهنگ را از #کویتی‌پور می‌شنید، کاری به بودن و نبودنِ ممد نداشت! او از آهنگ می‌فهمید باید ایرانش را محکم‌تر بغل می‌کرد.
مهم نبود «ممد» کی بود ، مهم کاری بود که کرد. ممد گاهی اسمش آرش بود و گاهی بابک و گاهی تهمتن. مهم این است که ممد در قصه باشد.
لازم نیست هنرمند باشی، همین که انسان باشی می‌فهمی وقتی هنرمندی می‌گوید: «کاری از دست من برنمی‌آید» یعنی دارد دقیقا کاری را انجام می‌دهد که باید.
اما دربارهٔ بغض هنر که همیشه ارزشمند است، « هر که او بیدارتر پردردتر»

✍ #زهرا_عبدی
#محسن_نامجو #نامجو

#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید
@Oldkingofebrighestan

‏«تمامِ صبح‌های سیصد و شصت روز دیگرِ سال، یک طرف و آن پنج روزِ دیگرش که شهریور در شهر به وصالِ مهر می‌رسد، یکطرف. ‏این وقتِ سال، رازهای مگویِ شهرها را، نسیمِ با خودش می‌برد به جایی که رازهای تمامِ شهرهای غمگین جهان در آنجا بهم می‌رسند؛ شوکرانْ‌شهری در دوردست‌های نزدیک.
‏تمامِ رازهای تلخ و مگو، درست در همین موقعِ سال یا دسته‌جمعی خودکشی می‌کنند، یا با آن نسیم در جهتی بی‌جهت، همدیگر را می‌وزند و می‌روند تا شوکران‌شهر و آنجا به شوکران تبدیل می‌شوند و گوشه‌ای آرام می‌مانند تا سقراطی از راه برسد.»


📚تاریکی معلق روز
#زهرا_عبدی
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

آدم‌ها تا وقتی خیلی نزدیکشان نشده‌ای، همانی هستند که تو از آن‌ها در ذهنت ساخته‌ای، اما وقتی کمی نزدیک می‌شوی بیشتر خودشان می‌شوند و کمتر شبیه ذهنیت تواَند!

شاید برای همین است که بعد از هر نزدیک شدنی، دوری لازم است. فرصتی برای بازسازی تصویری که از محبوب ساخته‌ای ...

تصویری که هرچه تلاش کنی با اصلش برابر نمی‌شود. برای همین شاید نزدیک شدن همیشه کراهت به دنبال دارد!


#زهرا_عبدی
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan

به این فکر می‌کرد آدمها تا وقتی خیلی نزدیکشان نشده‌ای، همانی هستند که تو از آنها در ذهنت ساخته‌ای،

اما وقتی کمی نزدیک می‌شوی، بیشتر خودشان می‌شوند و کمتر شبیه ذهنت تو‌ اند.

شاید برای همین است که بعد از هر نزدیک شدنی، دوری لازم است.

فرصتی برای بازسازی تصویری که از محبوب ساخته‌ای، تصویری که هر چه تلاش کنی با اصلش برابر نمی‌شود.

برای همین نزدیک شدن همیشه #کراهت به دنبال دارد.

#زهرا_عبدی
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan