شاه فرتوت ابریقستان
#حسین_علائی
Канал
2,64 тыс.
подписчиков
24,5 тыс.
фото
3,83 тыс.
видео
8,32 тыс.
ссылок
به مجله سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، ادبی، هنری، ورزشی #شاه_فرتوت_ابریقستان خوش آمدید...
ارتباط با ادمین:
@oldking1976
بازخوانی سقوط #قذافی و محمدرضاشاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
(بخش اول)
«شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق، ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی #سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است.
او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین‌الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده، علت قتل فجیع رهبری است که با "ساده_زیستی" حکومت خود را شروع کرده بود، خود را "رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی" می‌نامید ولی به دست مردمانش به خفت‌بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش، تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور امن لیبی در دوران قذافی به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز معناداری نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد:
«سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می‌افزاید:
«قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آنگونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می‌افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان، به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد در نهایت قذافی در نابودسازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود.
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب، پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط "بن‌علی" (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی موش صحرایی خواند و تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد.
قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می‌نویسد که «وی خود را "رهبر_مادام_العمر انقلاب" می‌دانست.
ساختارهای حکومتی بگونه‌ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد. در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان "رهبری_حکیم" [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد.
این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید...
«پایان بخش اول»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
✍ #حسین_علیزاده
(بخش اول)
«شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق، ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی #سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است.
او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین‌الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده، علت قتل فجیع رهبری است که با "ساده_زیستی" حکومت خود را شروع کرده بود، خود را "رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی" می‌نامید ولی به دست مردمانش به خفت‌بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش، تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور امن لیبی در دوران قذافی به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز معناداری نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد:
«سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می‌افزاید:
«قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آنگونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می‌افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان، به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد در نهایت قذافی در نابودسازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود.
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب، پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط "بن‌علی" (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی موش صحرایی خواند و تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد.
قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می‌نویسد که «وی خود را "رهبر_مادام_العمر انقلاب" می‌دانست.
ساختارهای حکومتی بگونه‌ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد. در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان "رهبری_حکیم" [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد.
این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید...
«پایان بخش اول»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
Telegram
حسین علیزاده/دیپلمات
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
Telegram
حسین علیزاده/دیپلمات
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
Telegram
حسین علیزاده/دیپلمات
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
Telegram
حسین علیزاده/دیپلمات
🔴 #سردار_علائی فرمانده سابق ستاد مشترک سپاه
با پیشنهادهای خودمان می‌توانیم با امریکا #مذاکره کنیم
سردار #حسین_علائی فرمانده سابق ستاد مشترک سپاه پاسداران از جمله فرماندهان متفکر سپاه بود که او را کنار گذاشتند و فعلا فقط استاد دانشگاه امام حسین سپاه است و گهگاه مصاحبه کرده و نظرات سیاسی خود را اعلام می کند. نظراتی که دلائل کنار گذاشتن او از جمع فرماندهان سپاه است...
آنچه را می‌خوانید بخشی از سخنرانی اخیر (۹ تیرماه) اوست که خبرگزاری جمهوری اسلامی "ایرنا" آن را مخابره کرده است:
«در اوج قدرت و یا حتی ضعف نمی‌توان مذاکره را کنار گذاشت. بهتر بود زمانی که #ترامپ گفت از #برجام خارج می‌شوم، با هدف جلوگیری از خروج آمریکا از برجام مذاکره می‌کردیم یا زمانی که ترامپ گفت بدون قید و شرط مذاکره می‌کنم، باید می‌گفتیم مذاکره می‌کنیم اما با دستور مذاکرات خودمان.
این نخستین بار است که یک فرمانده ارشد پیشین #سپاه پاسداران به طور علنی از مذاکره با دولت دونالد ترامپ دفاع می‌کند. الان «تمام ظرفیت‌ها» برای جنگ ایران و آمریکا «مهیا است» اما در عین حال، احتمال جنگ در حداقل ممکن است. ایران و آمریکا از جنگ دوری می‌کنند اما ظرفیت «حادثه‌ای که منجر به جنگ محدود شود» در منطقه وجود دارد و «نباید آن را نادیده گرفت.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
با پیشنهادهای خودمان می‌توانیم با امریکا #مذاکره کنیم
سردار #حسین_علائی فرمانده سابق ستاد مشترک سپاه پاسداران از جمله فرماندهان متفکر سپاه بود که او را کنار گذاشتند و فعلا فقط استاد دانشگاه امام حسین سپاه است و گهگاه مصاحبه کرده و نظرات سیاسی خود را اعلام می کند. نظراتی که دلائل کنار گذاشتن او از جمع فرماندهان سپاه است...
آنچه را می‌خوانید بخشی از سخنرانی اخیر (۹ تیرماه) اوست که خبرگزاری جمهوری اسلامی "ایرنا" آن را مخابره کرده است:
«در اوج قدرت و یا حتی ضعف نمی‌توان مذاکره را کنار گذاشت. بهتر بود زمانی که #ترامپ گفت از #برجام خارج می‌شوم، با هدف جلوگیری از خروج آمریکا از برجام مذاکره می‌کردیم یا زمانی که ترامپ گفت بدون قید و شرط مذاکره می‌کنم، باید می‌گفتیم مذاکره می‌کنیم اما با دستور مذاکرات خودمان.
این نخستین بار است که یک فرمانده ارشد پیشین #سپاه پاسداران به طور علنی از مذاکره با دولت دونالد ترامپ دفاع می‌کند. الان «تمام ظرفیت‌ها» برای جنگ ایران و آمریکا «مهیا است» اما در عین حال، احتمال جنگ در حداقل ممکن است. ایران و آمریکا از جنگ دوری می‌کنند اما ظرفیت «حادثه‌ای که منجر به جنگ محدود شود» در منطقه وجود دارد و «نباید آن را نادیده گرفت.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@Oldkingofebrighestan
Telegram
attach 📎
شاه فرتوت ابریقستان
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی ✍ #حسین_علیزاده بخش یکم #شاه_فرتوت_ابریقستان @oldkingofebrighestan 👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان…
Telegram
شاه فرتوت ابریقستان
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان…
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان…
Forwarded from شاه فرتوت ابریقستان (Mohammad Ebrigh)
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
Telegram
حسین علیزاده/دیپلمات
🔴بازخوانی سقوط #قذافی و #محمدرضا_شاه از زبان سردار #حسین_علایی
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
✍ #حسین_علیزاده
بخش یکم
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan
👈 «شیوه غلط برخورد قذافی در آرام سازی اعتراضات مردمی، بهترین بهانه را به آمریکا و ناتو داد که با استفاده از شورای امنیت سازمان ملل از این فرصت برای نابودی یکی از مخالفین سنتی خود استفاده کنند.»
این سخن دقیق ارزیابی یکی از بلندپایه‌ترین اعضای پیشین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یعنی #حسین_علائی، فرمانده پیشین نیروی دریایی سپاه و رئیس پیشین ستاد مشترک سپاه است. او این تحلیل را در ۳۰ دی ۱۳۹۱ یعنی به فاصله دو روز از کشته‌شدن #معمر_قذافی به رشته تحریر درآورده بود.
علایی به رغم مقام رفیعش در مدارج نظامی از نادر فرماندهان ارشد سپاه پاسداران است که صاحب فکر و قلم در حوزه روابط بین الملل است.
شرح آنچه که علایی به قلم توانایش به تصویر کشیده علت قتل فجیع رهبری است که با #ساده_زیستی حکومت خود را شروع کرده بود، خود را #رهبر_انقلاب_اسلامی_جهانی می‌نامید ولی به «دست مردمانش» به خفت بارترین طرز ممکن کشته شد. این در حالی بود که در دوران رهبریش «تحصیلات رایگان را در کشور به راه انداخت و توانست در دوران زمامداری خود ۲۵ درصد از واجدین شرایط جمعیت شش و نیم میلیونی لیبی را به سطح تحصیلات عالیه برساند... در حکومت او درآمد سرانه نزدیک به ۱۰ هزار دلار بود.»
اما، چرا قذافی به دست همان مردمی که گمان داشت بهترین کشور را برایشان ساخته به فجیع ترین وضع کشته و کشورش اینک عملا چند پاره شده است؟ شاید کمتر کسی بتواند باور کند کشور #امن لیبی در دوران قذافی اینک به یکی از پایگاه های داعش تبدیل شده و در این کشور اینک برده فروشی امری عادی شده است.
در پاسخ به پرسش بالا، سردار علایی به طرز «معناداری» نور بر علل فروپاشی حکومت قذافی می تاباند. او می نویسد: « سرهنگ معمر قذافی داعیه مبارزه با استعمار جهانی را داشت و با این بهانه عملا تمام آزادی‌های سیاسی و اجتماعی را از ملت لیبی سلب نمود و یک سیستم بسته حکومتی را ایجاد کرد. مشخص است که سیستم‌های سیاسی بسته نسبت به سیستم‌های باز اشتباه بیشتری می‌کنند زیرا مقامات دولتی در این نوع سیستم‌ها در فضایی محدود و بسته تصمیم می‌گیرند و همۂ فعالیت‌ها و اقدامات آنها با مجوز شخص اول مملکت انجام می‌شود.»
او می افزاید « قذافی از درآمد هنگفت نفت یک نیروی نظامی پرخرج و تعداد زیادی نهاد امنیتی سرکوبگر ایجاد کرد...در دوران حکمرانی خود تمام آزادی‌های سیاسی را از مردم گرفته بود و در این کشور هیچ حزب و رسانه مستقلی وجود نداشت...قذافی به اسلام تظاهر می‌کرد ولی مردم باید به اسلام، آن گونه که او تفسیر می‌کرد، گردن می‌نهادند.»
علایی می افزاید در حالی که در لیبی نرخ بیکاری به ۳۰ درصد رسیده بود قذافی در راه مخالفت شدید با عربستان به دنبال یافتن جای پایی در فرامرزهای لیبی بود. اما، در پی تحریم‌هایی که از ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۰ از سوی سازمان ملل بر لیبی وضع شد «در نهایت قذافی در نابود سازی تأسیسات هسته‌ای خود با آمریکا همکاری کرد و با امضای پروتکل الحاقی موجب شد تا روابط لیبی با آمریکا و غرب عادی شود».
اما، دست کشیدن او از جاه‌طلبی هسته‌ای و آغاز دوستی با غرب پایان خوشی را برای او رقم نزد. با بهار عربی در تونس و مصر که منتهی به سقوط #بن_علی (پس ۲۴ سال حکومت) و سقوط #حسنی_مبارک (پس از ۲۰ سال حکومت) شد، نوبت به قذافی رسید که برای ۴۲ سال حکومت بلامنازع را در دست داشت. با اوج‌گیری قیام در لیبی، وی مردم به پاخاسته خود را مشتی «موش صحرایی» خواند و «تجمعات مردم بلافاصله از سوی نیروهای امنیتی و نظامی سرکوب شد».
«قذافی فراموش کرده بود که سیاست و قدرت از معنای قدیمی و تاریخی استبدادی آن فاصله گرفته و به مفهوم جدید "قانون"،"نظام حقوقی" و "مسئولیت" تبدیل شده است.»
در حالی که گویا علایی ترسیمی روشن نه از یک #دیکتاتور بلکه هر دیکتاتوری به دست می دهد شرح سقوط قذافی را چنین می نویسد که «وی خود را #رهبر_مادام_العمر انقلاب می‌دانست... ساختارهای حکومتی به گونه ای طراحی شده بود که موجب عدم امکان تغییر رهبر انقلاب به دست مردم می‌شد... در عین حال قذافی از اطرافیان خود به طور مرتب تعریف و تمجید می‌شنید و به عنوان #رهبری_حکیم [بخوانید #فرزانه] معرفی می‌شد... این در حالی بود که او از شناسایی و فهم مطالبات واقعی مردم خود عاجز بود. او در مراحل نخست مواجهه با اعتراضات و تظاهرات پرشمار مردمی به جای تن دادن به خواسته‌های مردم، راهکار اتکا به زور و بازداشت‌های گسترده و نقض فاحش حقوق بشر را برگزید.»
#شاه_فرتوت_ابریقستان را به دوستان خود هم معرفی کنید.
@oldkingofebrighestan
👇👇👇👇👇👇
https://t.me/diplomathosseinalizadeh/264
Telegram
حسین علیزاده/دیپلمات