شاه فرتوت ابریقستان

‍ 🔸میرزاتقی‌خان #امیرکبیر و میرزاآقاخان نوری ، به ترتیب و هر دو وزیر #ناصرالدین‌شاه بودند.
اگر میرزا تقی مصلح بود و تاوان آن را در حمام فین داد، میرزاآقاخان که سعایت او در قتل امیر هم بی تاثیر نبود و بعد از او صدراعظم شد (جالب اینکه جنازه میرزا آقاخان به کربلا انتقال و در صحن مسجدی که از ثلث اموال امیرکبیر ساخته شده بود دفن گردید) نه تنها بویی از اصلاح نبرده بود که وطن پرستی امیر را نیز نداشت چرا که پیش از قبول صدارت اعظمی تبعه انگلیس بود و با نوشتن نامه به وزیر مختار انگلیس در ایران، از تابعیت این کشور خارج شد.
دوران صدارت میرزاآقاخان نوری برای انگلستان دورهٔ پیشرفت و تحکیم نفوذ سیاسی و اقتصادی و نظامی و اقتصادی بود و آنچه عمال این دولت خواستند انجام شد و مسئله جدایی هرات بزرگترین ضربتی بود که در این دوران به ایران وارد شد ( رائین، اسماعیل؛ حقوق بگیران انگلیس در ایران، ص ۲۵۸)

🔸یکی از نکاتی که به وضوح تفاوت میان این و صدراعظم را نشان می‌دهد، مقایسه میان نامه او و امیرکبیر به ناصرالدین شاه است:

میرزاتقی‌خان فراهانی امیرکبیر می‌نویسد:

«به این طفره‌ها و امروز و فردا کردن و از کار گریختن در ایران به این هرزگی حکما نمی‌توان سلطنت کرد. گیرم من ناخوشم یا مردم، فدای خاک پای همایون، شما باید سلطنت بکنید یا نه؟ …هر روز از حال شهر چرا خبردار نمی‌شوید که چه واقع می‌شود و بعد از استحضار چه حکم می‌فرمایید؟ از در خانه و مردم و اوضاع ولایات چه خبر می‌شود و چه حکم می‌فرمایید؟»

اما میرزا آقاخان نوری می‌نویسد:

«هوا سرد است ممکن است به وجود مبارک صدمه‌ای برسد. دو تا خانم بردارید ببرید به ارغونیه عیش کنید. آنجا پشت کوه قاف است. سه شب متوالی عیش بفرمایید.»

📚 قبله عالم
#عباس_امانت
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan

‍ یکی ازبهترین و باشکوهترین اشعاری که برای #امیرکبیر سروده شده است، سروده‌ زنده‌ياد #فریدون_مشیری است.

رمیده از عطش سرخ آفتاب کویر
غریب و خسته رسیدم به قتلگاه امیر.

زمان، هنوز همان شرمسار بهت‌زده،
زمین، هنوز همین سخت‌جان لال‌شده
جهان هنوز همان دست‌بسته تقدیر!

هنوز، نفرین می بارد از در و دیوار
هنوز، نفرت از پادشاه بدکردار.
هنوز وحشت از جانیان آدمخوار!
هنوز لعنت بر بانیان آن تزویر.

هنوز دست صنوبر به استغاثه بلند
هنوز بید پریشیده سر فکنده به زیر
هنوز همهمه سروها که ای جلاد!
مزن! مکُش! چه کنی؟ های ؟!
ای پلید شریر!

چگونه تیغ زنی بر برهنه در حمام؟!
چگونه تیر گشایی به شیر در زنجیر!؟

هنوز، آب، به سرخی زند که در رگ جوی
هنوز
هنوز
هنوز
به قطره قطره گلگونه رنگ می‌گیرد
از آنچه گرم چکید از رگ امیرکبیر

نه خون، که عشق به آزادگی، شرف، انسان
نه خون، که داروی غمهای مردم ایران
نه خون، که جوهر سیال دانش و تدبیر.

هنوز زاری آب
هنوز ناله باد
هنوز گوش کر آسمان، فسونگر پیر

هنوز منتظرانیم تا ز گرمابه
برون خرامی ای آفتاب عالم گیر

نشیمن تو نه این کنج محنت آباد است
تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر

به اسب و پیل چه نازی که رخ به خون شستند
درین سراچه ماتم، پیاده، شاه، وزیر!

چون او دوباره بیاید کسی؟
محال ..... محال
هزاران سال بمانی اگر
چه دیر...
چه دیر...

#فریدون_مشیری
#شاه_فرتوت_ابریقستان
@oldkingofebrighestan