⚠️🚨درسی گرانبها از کره جنوبی #ب_پ @nouritazeh ✍موفقیت یا شکستِ هفته‌ها قرنطینه و انبوهی تست و تلاش در کره جنوبی داشت با یک اتفاق ظاهراً ساده بر باد می‌رفت: فردی مبتلا به کووید-۱۹ «بدون ماسک» چند ساعت به کلوبهای منطقۀ تفریحی ایته‌وان در حومۀ سئول رفته بود. «فقط ۱ نفر». یکی از چند نکتۀ اساسی که برای مهار کووید-۱۹ باید بدانیم این است که «یک نفر مبتلا هم زیاد است». کره جنوبی دوباره تا حد زیادی توانست آتش کورونا را پیش از بیرون آمدن از زیر خاکستر مهار کند. «چگونه؟» 3⃣چند نفر که می‌گفتند مطلعند، دلیل موفقیت کره جنوبی را «تست کردن زیاد» می‌دانستند. این نظر درست نیست؛ ما ممکن است مطالعه نکرده باشیم، «خیال کرده باشیم»؛ یا مطلب کسی را خوانده باشیم که «او خیال کرده است»! و دچار «توهمِ دانایی» شویم؛ چیزی که در پاندمی کووید-۱۹ پاشنۀ آشیل یا چشم اسفندیارِ بشر است. این ویروسِ «خارج از بدن، اَبتَرِ» «بی‌دست‌وپای» «آسیب‌پذیر» که اگر به حال خودش بگذارید چندساعته تا چندروزه تخریب می‌شود؛ به‌تنهایی نمی‌تواند کاری بکند، ما هستیم که با «نادانی» یا «توهم دانایی» و یا «بی‌توجهی به دانسته‌هایمان» به آن فرصت می‌دهیم و کمکش می‌کنیم. 🔸کره جنوبی از نظر «تعداد تست در هر میلیون نفر جمعیت»، اکنون با ۱۵,۸۷۷ تست در میلیون، در رتبۀ ۷۵ جهان است؛ (مقایسه کنید با ۱۶۳,۰۰۰ تست در میلیون، در بحرین و امارات متحده، ۶۵,۰۰۰ در اسپانیا، ۵۷,۰۰۰ در روسیه، ۵۶,۰۰۰ در ایتالیا، ۵۰,۰۰۰ در بریتانیا و ۴۳,۰۰۰ در ایالات متحده) ⚠️پس رمز موفقیتش، «تعداد زیاد تست» نیست. تعداد زیاد تست بی‌هدف، تیر در تاریکی‌ست! (تعداد محدودی تیر در تاریکی برای «تست اتفاقی به منظور شناخت وضعیت شیوع در جامعه» لازم است؛ اما نه آنقدر زیاد که تیرهای «لازم» برای هدف‌گیری کم بیاید.) پس آیا دلیل موفقیت کره جنوبی، «تعداد زیاد تست "هدف‌گیری شده"» است؟ خیر! این هم پاسخی ناقص است. سنگاپور هم دارد همین کار را می‌کند، اما موفقیت کره جنوبی را به دست نیاورده، وضعیت خوبی هم ندارد. فرق کره جنوبی با سنگاپور چیست؟ کره جنوبی «به‌موقع و سریع» اقدام کرده، اما سنگاپور با کمی غفلت و تأخیر. 🔸دلیل موفقیت روش کره جنوبی این است: 🚨«تعداد کافی» «تست» با «هدف‌گیری درست»، در «نخستین فرصت» و با «سرعت زیاد»؛ سپس «جداسازی مبتلایان از دیگران»، تا زمانی که خوب شوند. هریک از واژه‌های داخل گیومه را که بردارید، دلیل نادرست می‌شود. کره جنوبی در نخستین شیوع کووید-۱۹ که زودهنگام، غافل‌گیرکننده و سخت بود هم به همین روش موفق به مهار آن شد. روشی که چند کشور دیگر از آن الگوبرداری کردند اما یک تفاوت سبب عدم موفقیتشان شد: ⚠️کم یا زیاد «دیر شده بود». ⚠️الگوبرداری فقط تکرار حرکات نیست، فرصتی برای انجام حرکات وجود دارد. 2⃣کره جنوبی دچار باورهای خطرناک دربارۀ کووید-۱۹ نشد.* نمونه‌اش ایمنی جمعی، باوری که از آغاز کل برنامه‌ریزی یک کشور را به مسیر متفاوتی می‌برد. #herd_immunity 1⃣کره جنوبی ماجرای کوروناویروس جدید را دست کم نگرفت. دست کم گرفتنها فریبنده‌اند؛ این یک نمونۀ دست کم گرفتن را در نظر داشته باشید، تا نمونه‌های دیگر. - 🔴دو مورد ۱ و ۲، شرحی طولانی دارند که بهتر است پیام جداگانه‌ای به هریک اختصاص یابد؛ اما دربارۀ دومی، حیف است جملۀ تازه‌ای در مخالفت با ایمنی جمعی (گله‌ای) به نقل از دکتر مایک رایان (مدیر امور اضطراری سازمان بهداشت جهانی) در اینجا نقل نشود؛ شاید قسمت بعدی این نوشته در بین انبوه مطالب فضای مجازی گم شود و شما آن را نبینید: Humans are not herds «مردم گلّه نیستند.» دکتر رایان داستان نام‌گذاری ایمنی گله‌ای را یادآوری می‌کند که از اپیدمیولوژی حیوانات آمده است، جایی که به دلایل اقتصادی می‌گذارند تعدادی قربانی شوند و مشکل حل شود؛ راه حلی که در بیماری کشنده، از طریق ابتلا، بدون واکسن، انسانی نیست. البته دربارۀ کووید-۱۹ این مشکل هم وجود دارد که هنوز ثابت نشده شخص مبتلا ایمنی بادوامی دارد و بدتر از آن، میزان مرگ و میر تا رسیدن به درصد لازم برای ایمنی جمعی (به فرض وجود) بسیار زیاد است. پروفسور اولسِن، استاد بیماریهای عفونی دانشگاه اوپسالا درباره سوئد (که در عمل رو به کسب ایمنی جمعی پیش رفته) می‌گوید: «از ایمنی جمعی خیلی فاصله داریم، "البته اگر [چنین چیزی بدون واکسن، برای کووید-۱۹] باشد"» ادامه دارد: https://t.center/nouritazeh *مطالب مربوط: 👈نظر دکتر حسین حاتمی در رد امکان‌پذیر بودن ایجاد ایمنی جمعی برای کووید-۱۹ پیش از وجود واکسن 👈برای حصول ایمنی جمعی در کووید-۱۹ در یک جامعه مورد مطالعه نیاز به وجود آنتی‌بادی در بدن ۸۲,۴۵ درصد از مردم بوده است 👈آیا یک بار ابتلا به کووید-۱۹ مصونیت ایجاد می‌کند؟ 👈حرکت در مسیر ایجاد ایمنی جمعی برای کووید-۱۹ پیش از وجود واکسن چه اشکالی دارد؟ 👈پاسخ به این حرف «نادرست» که «آنفلوآنزا از کووید-۱۹ خطرناکتر است»