⚠️🆘 🔴این تصور که «آنفلوآنزا از بیماری ناشی از ناول کوروناویروس یا پنومونی ووهان خطرناکتر است» می‌تواند سبب بروز اشتباهات کلان مثلاً در برنامه‌ریزیهای پیشگیرانه شود. @nouritazeh برخی، با توجه به تعداد مرگ‌ومیر سالانه ناشی از آنفلوآنزا بیماری ناشی از کوروناویروس جدید را کم‌اهمیتتر از آنفلوآنزا دانسته و گفته‌اند که بیماری جدید آنقدر که گفته می‌شود مهم نیست و از آنفلوآنزا کم‌اهمیتتر است! مقایسۀ تعداد مبتلایان و تلفات یک بیماری قدیمی در شرایط کنونی‌اش که تحت کنترل قرار دارد با یک بیماری نوپدید که روزانه با نرخ رشد زیاد در حال گسترش است در زمان حال درست نیست و نیاز به محاسبۀ شرایط احتمالی آتی این بیماری دارد. هنوز شناخت کافی از ضریب تکثیر و نرخ کشندگی این بیماری نداریم از این دو جنبه نمی‌توانیم آن را خفیفتر از آنفلوآنزا بدانیم به ویژه اینکه شواهد نگران‌کننده‌ای وجود دارد. حتی هنوز نمی‌دانیم منشأ جانوری این بیماری محدود است یا باید ریسک تکرار انتقال را مثل آنفلوآنزای پرندگان جدی بدانیم. هنوز نمی‌دانیم این بیماری به جانوران جدیدی مثلاً حیوانات خانگی یا شهری منتقل می‌شود یا نه. چه ویژگی‌هایی را با آنفلوآنزا مقایسه کرده‌اند و نتیجه گرفته‌اند که این خفیفتر است؟! با این همه مجهولات چه کرده‌اند؟! آنفلوآنزا دارو و واکسن دارد، بیماری جدید فعلاً دارو و واکسن ندارد و عامل ایجادش با توجه به ماهیتش قابلیت جهش دارد. اگر ویروس آنفلوآنزا هم به شکل تازه‌ای همه‌گیر شود، چنانکه در آنفلوآنزای خوکی و آنفلوآنزای پرندگان شد، همین نوع حساسیت و توجه درباره‌اش وجود خواهد داشت. اشخاص برای سوتیپهای مختلف آنفلوآنزا کم و بیش pre-existing immunity دارند اما برای پنومونی ووهان ظاهراً نه. برای تشخیص مبتلایان به پنومونی ووهان به امکانات بیشتر و زمان بیشتر نیاز است. پنومونی ووهان منشأ اصلی‌اش جانوری‌ست، شما هرقدر انتشار انسان به انسان را کنترل کنید و حتی به صفر برسانید، امکان انتقال دوبارۀ آن از حیوان به انسان وجود دارد. هنوز نمی‌دانیم چه حیواناتی ناقل این بیماری هستند یا می‌توانند باشند و چه جمعیتی از آنها درگیر شده یا می‌تواند بشود. اگر بدانیم هم کارمان آسان نیست. متوقف کردن همیشگی چرخۀ انتقال ویروسهایی که از جانوران به انسان منتقل شده‌اند در کوتاه‌مدت و میان‌مدت ناممکن است، در دراز مدت [...] اگر شما توانستید تک‌تک انواع جانورانی را که این نوع ویروس بین خودشان (نه به انسان) منتقل می‌شود شناسایی و قرنطینه و درمان کنید می‌توانید از این نوع ویروس خیالتان راحت شود، اما چنین چیزی ممکن نیست. جمع کردن این قضیه در محیط و نیز بین خود انسانها بسیار سخت و زمان‌بر است. چنین مشکلی برای آنفلوآنزای معمولی وجود ندارد. ما رفتار و تأثیرات ناول کوروناویروس و عکس‌العمل طولانی‌مدت بدن نسبت به آن را درست نمی‌شناسیم و ممکن است در بین این موارد ناشناخته، مواردی باشد که وضع را پیچیده‌تر کند. مثلاً نمی‌دانیم شخصی که به گمان ما شفا یافته، آیا ممکن است تا مدتی «ناقل» بماند؟ یا آیا امکان بازگشت بیماری برای او وجود دارد؟ حتی نمی‌دانیم کسی که ظاهراً شفا یافته دیر یا زود عوارض جدی نشان خواهد داد یا نه. بنابراین توضیحات و با توجه به اینکه به نظر می‌رسد کسانی که پنومونی ووهان را از آنفلوآنزا خطرناکتر نمی‌دانند بر اساس آمار «امروزی» مرگ و میر ناشی از این دو بیماری و ریسک ابتلای هرفرد به این بیماری در نقاط مختلف جهان «در زمان کنونی» اظهار نظر کرده‌اند و محاسبه‌ای برای آینده نه‌چندان دور نداشته‌اند اظهار نظرشان دوراندیشانه و علمی نبوده است. همچنین در مواردی تصورشان از میزان خطرناکی خود آنفلوآنزا هم صحیح نیست! اگر این در حد آنفلوآنزا هم باشد خسارات و تلفاتش به آن اضافه می‌شود. آنفلوآنزا هر بار که با تفاوت جدی نسبت به قبل بروز کرده، بسیار خطرناک بوده است. آنفلوآنزای اسپانیایی یا آنفلوآنزای ۱۹۱۸ با ویروس اچ وان ان وان (که برخلاف اسمش از اسپانیا نیامده بود) حدود ۱۰۰ سال قبل، از ژانویه ۱۹۱۸ تا دسامبر ۱۹۲۰ پانصد میلیون نفر یعنی بیش از یک چهارم جمعیت ۱,۸ میلیاردنفری جهان در آن زمان را مبتلا کرد و تلفات ناشی از آن را بین ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر گفته‌اند. ایران نیز تلفات سنگینی در آن زمان داشت. دکتر امیر ارسلان افخمی که درباره شیوع آنفلوآنزای اسپانیایی در ایران، متون و اسناد را بررسی کرده، می‌گوید در روستاها ۱۰ تا ۲۵ درصد مردم و در شهرها بین ۱ تا ۱۰ درصد مردم را کشته است. اطلاعات چندان دقیقی در دست نیست اما برآورد این است که در ایران که جمعیتی در حدود ۱۱ میلیون نفر داشته، بین ۹۱۰,۰۰۰ نفر تا ۲,۴۳۱,۰۰۰ نفر که می‌شود بین ۸ تا ۲۱,۷٪ از جمعیت، قربانی (درگذشته، نه مبتلا) داشته است. نباید در تخمین میزان خطرناکی پنومونی ووهان بدون توجه به نکات فوق تصورات خود را ترویج کنیم. 🔻ادامه: https://t.center/nouritazeh/144