«شکنجه جنسی چیست؟»
درباره فیلم کوتاه ۱۱۰۰ ساخته شبنم طلوعی
- این ایده که زندگی ایرانیان به صورت طبیعی «دراماتیک / نمایشی» ست، از سوی شادروان داریوش شایگان بیان شده بود و فیلم «کاغذ بیخط» ناصر تقوایی مبتنی بر همین ایده است.
- سختی کار بیان سینمایی فجایعی مانند شکنجه جنسی در زندانها: از یک سو نباید «
آشنایی
زدایی» شود و ناخواسته، از فرط تکرار، عادی جلوه کند، از سوی دیگر نباید شکنجهگر را هیولا جلوه دهد؛ بلکه کسی که در میان ما زندگی میکند. متخصصان در مورد هیولاسازی از مرتکب چنین عمل شنیعی هشدار دادهاند. یعنی فیلم باید رئالیسم خود را حفظ کند تا موضوع قابل پژوهش علمی باقی بماند. بنابراین دراماتیزه کردن «شکنجه جنسی»، کار ظریفیست و به حرکت روی یک بند میماند.
- در جوامعی که کنشگر سیاسی نامزد عنوان «قهرمان» است، سیستم سرکوب تلاش میکند از راه انجام اعمالی که بدنامی جنسی میآورد، این «قهرمان» را به «ضدقهرمان» تبدیل کند. آنچه جلوی بازتولید این وضع زشت را میگیرد، نرمالسازی کنشگری سیاسیست و این تنها در یک وضعیت سیاسی بهنجار که عمل سیاسی، ضابطهمند شده و به عمل قهرمانانه شبیه نباشد، ممکن است. توسعه سیاسی، امکان دراماتیزه شدن کنش سیاسی را محدود میکند.
https://youtu.be/9W2OpGTsIxI?si=4maRQQJjJwzpmYuV@nimaghaasemi#شکنجه #شکنجه_جنسی #دراماتیزاسیون #کنش_سیاسی #کنشگری_سیاسی #درام_سیاست #آشنایی_زدایی #رئالیسم #داریوش_شایگان #ناصر_تقوایی