روز + نامه - نگین حسینی
#بازیهای_آسیایی
Канал
329
подписчиков
238
фото
91
видео
92
ссылки
بازیهای پاراسیایی جاکارتا 2018 (6) – سه شنبه 9 اکتبر 2018: سومین روز، چرا اینهمه مدال؟!
تا روز سه شنبه 17 طلا، 14 نقره و 18 برنز (49 مدال) گرفتیم و در ردۀ پنجمی قرار داریم. زیاد بودن تعداد مدال های پاراسیایی ممکن است این شبهه را برای بعضی ها ایجاد کند که حتما مسابقات کیفیت بالایی ندارد که بازیکنان اینقدر مدال می آورند. اما جواب:
1. بله، مسابقات پاراسیایی از نظر کیفیت و سطح رقابت از پارالمپیک پایین تر است. عصارۀ نخبه های ورزشی جهان هر چهار سال یک بار در پارالمپیک رقابت می کنند. اما بالا بودن سطح کیفی پارالمپیک از اعتبار بازیهای پاراآسیایی کم نمی کند. پارالمپیک عرصه رقابت همه کشورهای جهان است و پاراسیایی میدان مسابقه کشورهای آسیایی. هر دوره مسابقه خارجی ارزش و اعتبار خودش را دارد و نباید در اندازه گیری کیفی با پارالمپیک، ارزشش را از دست بدهد. کشورهای آسیایی در ورزش افراد دارای معلولیت همگام رقیبان غیرآسیایی شان هستند و بازی های پاراسیایی را در کیفیتی به مراتب بالا برگزار می کنند.
2. بازی های پاراسیایی میدان بزرگتری در اختیار تعداد بیشتری از ورزشکاران ملی پوش کشورها قرار می دهد. در حالی که همه ورزشکاران نمی توانند به پارالمپیک راه پیدا کنند، تعداد بیشتری از آنها می توانند رقابت های پاراسیایی را تجربه کنند، انگیزه بگیرند و حتی به پارالمپیک فکر کنند. بازی های پاراسیایی مقدمه ای قوی برای حضور در پارالمپیک است؛ همچنان که کشور ژاپن (میزبان پارالمپیک 2020) عزم خودش را برای تقویت بازیکنان پارالمپیکی اش جزم کرده و با تمام قوا به جاکارتا آمده تا از این میدان بیشترین استفاده را برای دوسال آینده اش ببرد.
3. کلاس بندی ورزشکاران دارای معلولیت باعث می شود تعداد بیشتری از آنها در یک رشته اما در چند کلاس متفاوت با هم رقابت کنند و تعداد بیشتری مدال توزیع شود.. از این رو، مثلا در رشته پرتاب دیسک فقط یک یا دو ملی پوش نداریم، بلکه چندین ورزشکار در چند کلاس جسمی متفاوت با خارجی ها رقابت می کنند.
4. مهم ترین نکته: هدف از ورزش و به خصوص ورزش افراد دارای معلولیت فقط و فقط مدال و رقابت شدید ورزشی نیست؛ که نمایش توانمندی و توانایی کسانی است که همواره به دلیل جسمی متفاوت، از طرف جامعۀ غیرمعلول، ضعیف تر و ناتوان تر دیده شده و از جامعه رانده شده اند. همین که فردی با ویژگی های جسمی متفاوت، به شیوه خودش ورزش می کند و مسابقه می دهد این پیام را می فرستد که انسان ها شرایط جسمی مختلفی دارند و کاری را به شیوه خودشان انجام می دهند. تفاوت ها باید محترم شمرده شوند و افرادی که جسمی دیگرگونه دارند، باید بتوانند از امکاناتی که لازمه حضور آنها در هر جایی از خانه و جامعه است، بهره مند شوند.
امشب از مدال ها و مدال آوران ننوشتم چون سرعت و میزان مدال آوری قهرمانان ایران از سرعت کار من بیشتر است. اینجاست که افراد دارای معلولیت به شیوه خودشان از کسی که (تا این لحظه) معلولیتی ندارد، جلو می زنند و او را در برزخ موفقیت های دیروز و امروز رها می کنند! 😊
آخرین نتایج بازیها در سایت و کانال فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین موجود است.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
تا روز سه شنبه 17 طلا، 14 نقره و 18 برنز (49 مدال) گرفتیم و در ردۀ پنجمی قرار داریم. زیاد بودن تعداد مدال های پاراسیایی ممکن است این شبهه را برای بعضی ها ایجاد کند که حتما مسابقات کیفیت بالایی ندارد که بازیکنان اینقدر مدال می آورند. اما جواب:
1. بله، مسابقات پاراسیایی از نظر کیفیت و سطح رقابت از پارالمپیک پایین تر است. عصارۀ نخبه های ورزشی جهان هر چهار سال یک بار در پارالمپیک رقابت می کنند. اما بالا بودن سطح کیفی پارالمپیک از اعتبار بازیهای پاراآسیایی کم نمی کند. پارالمپیک عرصه رقابت همه کشورهای جهان است و پاراسیایی میدان مسابقه کشورهای آسیایی. هر دوره مسابقه خارجی ارزش و اعتبار خودش را دارد و نباید در اندازه گیری کیفی با پارالمپیک، ارزشش را از دست بدهد. کشورهای آسیایی در ورزش افراد دارای معلولیت همگام رقیبان غیرآسیایی شان هستند و بازی های پاراسیایی را در کیفیتی به مراتب بالا برگزار می کنند.
2. بازی های پاراسیایی میدان بزرگتری در اختیار تعداد بیشتری از ورزشکاران ملی پوش کشورها قرار می دهد. در حالی که همه ورزشکاران نمی توانند به پارالمپیک راه پیدا کنند، تعداد بیشتری از آنها می توانند رقابت های پاراسیایی را تجربه کنند، انگیزه بگیرند و حتی به پارالمپیک فکر کنند. بازی های پاراسیایی مقدمه ای قوی برای حضور در پارالمپیک است؛ همچنان که کشور ژاپن (میزبان پارالمپیک 2020) عزم خودش را برای تقویت بازیکنان پارالمپیکی اش جزم کرده و با تمام قوا به جاکارتا آمده تا از این میدان بیشترین استفاده را برای دوسال آینده اش ببرد.
3. کلاس بندی ورزشکاران دارای معلولیت باعث می شود تعداد بیشتری از آنها در یک رشته اما در چند کلاس متفاوت با هم رقابت کنند و تعداد بیشتری مدال توزیع شود.. از این رو، مثلا در رشته پرتاب دیسک فقط یک یا دو ملی پوش نداریم، بلکه چندین ورزشکار در چند کلاس جسمی متفاوت با خارجی ها رقابت می کنند.
4. مهم ترین نکته: هدف از ورزش و به خصوص ورزش افراد دارای معلولیت فقط و فقط مدال و رقابت شدید ورزشی نیست؛ که نمایش توانمندی و توانایی کسانی است که همواره به دلیل جسمی متفاوت، از طرف جامعۀ غیرمعلول، ضعیف تر و ناتوان تر دیده شده و از جامعه رانده شده اند. همین که فردی با ویژگی های جسمی متفاوت، به شیوه خودش ورزش می کند و مسابقه می دهد این پیام را می فرستد که انسان ها شرایط جسمی مختلفی دارند و کاری را به شیوه خودشان انجام می دهند. تفاوت ها باید محترم شمرده شوند و افرادی که جسمی دیگرگونه دارند، باید بتوانند از امکاناتی که لازمه حضور آنها در هر جایی از خانه و جامعه است، بهره مند شوند.
امشب از مدال ها و مدال آوران ننوشتم چون سرعت و میزان مدال آوری قهرمانان ایران از سرعت کار من بیشتر است. اینجاست که افراد دارای معلولیت به شیوه خودشان از کسی که (تا این لحظه) معلولیتی ندارد، جلو می زنند و او را در برزخ موفقیت های دیروز و امروز رها می کنند! 😊
آخرین نتایج بازیها در سایت و کانال فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین موجود است.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
بازیهای پاراسیایی جاکارتا 2018 (5) – دوشنبه 8 اکتبر 2018: دومین روز، مدال پشت مدال
1. شاهین ایزدیار که می خواهد با گرفتن 5 مدال طلای پاراسیایی، ژنرال 5ستارۀ این بازیها شود، روز دوشنبه دومین مدال طلای شنا را هم از آب گرفت. در ایسنا خواندم که شاهین گفته: "نذر کرده ام برای مناطق محروم سرویس بهداشتی بسازم". چه خوب که ورزشکاران درجه یک، گوشه ای از درآمد و اعتبار خود را صرف فقرزدایی کنند. اما چه بهتر که ورزشکاران پارالمپیکی نقش بیشتر و اثرگذاری تری در این زمینه داشته باشند. معلولیت که در فرهنگ غالب، مساوی فقر و نداری و ناتوانی بوده، می تواند برخلاف دیدگاه رایج ظاهر شود: فرد دارای معلولیت به جای آنکه مورد کمک قرار بگیرد، کمک کننده می شود. قهرمان پارالمپیکی به جای آنکه ناتوان دیده شود، توانایی هایش را نشان می دهد. میدان های ورزشی به این ترتیب، نگاه رایج و سنتی و غلط نسبت به معلولیت را اصلاح می کنند، به شرط آنکه خود ورزشکاران هم از این فرصت بهترین استفاده را ببرند و دست به حرکتی در جهت نفع عام و خیر جمعی بزنند.
2. امروز که شنیدم حسن جانفشان، بازیکن تیم تنیس روی میز مدال برنز بازی های آسیایی را گرفته، یاد "دایه" جانش افتادم که جانفشان می گفت "گُلی خانم یک ایل بود" آنقدر که محبت داشت. یاد چشم های اشکبار حسن جانفشان در پارالمپیک لندن افتادم که حالش انگار از همه اتفاق ها بد بود، از اینکه نتوانسته بود به دور بعدی بازی ها راه پیدا کند، از یادآوری خاطرات مادرش، از دلتنگی هایش. با جانفشان اخیرا صحبت نکرده ام اما می توانم حدس بزنم که دوست داشت نتیجۀ بهتری بگیرد اما چه کسی است که نداند آسیا، مهد تنیس روی میز جهان است و حتی مدال برنز بازیها هم ارزش زیادی دارد.
3. روز دوشنبه که هنوز امروز است به وقت من، و فردا به وقت بازیکنان ایران، روز مدال های رنگارنگ ورزشکاران ایران بود؛ روز طلای دوم شاهین ایزدیار در شنا، طلای دوم ساره جوانمردی در تیراندازی، طلای رقیه شجاعی در تیراندازی، طلای عذرا مهدوی کیا در دو 1500متر، طلای علیرضا قلعه ناصری در پرتاب دیسک، طلای یونس سیفی پور در پرتاب وزنه، طلای امیر جعفری در وزنه برداری، طلای علی نجیمی در دو 200متر، نقرۀ یوسف یوسفی در وزنه برداری، نقرۀ جاوید احسانی شکیب در پرتاب دیسک، نقرۀ بهزاد عزیزی در پرتاب نیزه، نقرۀ علی‌اصغر جوانمردی در پرتاب وزنه، نقرۀ جلیل باقری در پرتاب دیسک، نقرۀ علی الفت‌نیا در دو ۲۰۰ متر، نقره زهرا صالحی در پرتاب نیزه، نقرۀ احسان شکیب در پرتاب دیسک، برنز داوود علی‌قاسمی، برنز حامد امیری در پرتاب دیسک، برنز علی امیدی در پرتاب نیزه، برنز زهرا برناکی در پرش طول، برنز سید عرفان حسینی در پرتاب نیزه، برنز میثم بنی طبا در جودو نابینایان، برنز رضا غلامی در جودو نابینایان.
بیش باد!
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
1. شاهین ایزدیار که می خواهد با گرفتن 5 مدال طلای پاراسیایی، ژنرال 5ستارۀ این بازیها شود، روز دوشنبه دومین مدال طلای شنا را هم از آب گرفت. در ایسنا خواندم که شاهین گفته: "نذر کرده ام برای مناطق محروم سرویس بهداشتی بسازم". چه خوب که ورزشکاران درجه یک، گوشه ای از درآمد و اعتبار خود را صرف فقرزدایی کنند. اما چه بهتر که ورزشکاران پارالمپیکی نقش بیشتر و اثرگذاری تری در این زمینه داشته باشند. معلولیت که در فرهنگ غالب، مساوی فقر و نداری و ناتوانی بوده، می تواند برخلاف دیدگاه رایج ظاهر شود: فرد دارای معلولیت به جای آنکه مورد کمک قرار بگیرد، کمک کننده می شود. قهرمان پارالمپیکی به جای آنکه ناتوان دیده شود، توانایی هایش را نشان می دهد. میدان های ورزشی به این ترتیب، نگاه رایج و سنتی و غلط نسبت به معلولیت را اصلاح می کنند، به شرط آنکه خود ورزشکاران هم از این فرصت بهترین استفاده را ببرند و دست به حرکتی در جهت نفع عام و خیر جمعی بزنند.
2. امروز که شنیدم حسن جانفشان، بازیکن تیم تنیس روی میز مدال برنز بازی های آسیایی را گرفته، یاد "دایه" جانش افتادم که جانفشان می گفت "گُلی خانم یک ایل بود" آنقدر که محبت داشت. یاد چشم های اشکبار حسن جانفشان در پارالمپیک لندن افتادم که حالش انگار از همه اتفاق ها بد بود، از اینکه نتوانسته بود به دور بعدی بازی ها راه پیدا کند، از یادآوری خاطرات مادرش، از دلتنگی هایش. با جانفشان اخیرا صحبت نکرده ام اما می توانم حدس بزنم که دوست داشت نتیجۀ بهتری بگیرد اما چه کسی است که نداند آسیا، مهد تنیس روی میز جهان است و حتی مدال برنز بازیها هم ارزش زیادی دارد.
3. روز دوشنبه که هنوز امروز است به وقت من، و فردا به وقت بازیکنان ایران، روز مدال های رنگارنگ ورزشکاران ایران بود؛ روز طلای دوم شاهین ایزدیار در شنا، طلای دوم ساره جوانمردی در تیراندازی، طلای رقیه شجاعی در تیراندازی، طلای عذرا مهدوی کیا در دو 1500متر، طلای علیرضا قلعه ناصری در پرتاب دیسک، طلای یونس سیفی پور در پرتاب وزنه، طلای امیر جعفری در وزنه برداری، طلای علی نجیمی در دو 200متر، نقرۀ یوسف یوسفی در وزنه برداری، نقرۀ جاوید احسانی شکیب در پرتاب دیسک، نقرۀ بهزاد عزیزی در پرتاب نیزه، نقرۀ علی‌اصغر جوانمردی در پرتاب وزنه، نقرۀ جلیل باقری در پرتاب دیسک، نقرۀ علی الفت‌نیا در دو ۲۰۰ متر، نقره زهرا صالحی در پرتاب نیزه، نقرۀ احسان شکیب در پرتاب دیسک، برنز داوود علی‌قاسمی، برنز حامد امیری در پرتاب دیسک، برنز علی امیدی در پرتاب نیزه، برنز زهرا برناکی در پرش طول، برنز سید عرفان حسینی در پرتاب نیزه، برنز میثم بنی طبا در جودو نابینایان، برنز رضا غلامی در جودو نابینایان.
بیش باد!
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
بازیهای پاراسیایی جاکارتا 2018 (4) – یکشنبه 7 اکتبر
2018: اولین روز، اولین طلا
امروز روز اول بازیهای پاراسیایی بود؛ روزی طلایی و پر از پیروزی برای کاروان ایران. شاهین ایزدیار در مادۀ غیرتخصصی اش صد متر پروانه، اولین مدای طلای کاروان ایران را به نام خودش رقم زد. دست چپ شاهین کمی با دیگر دستها تفاوت دارد؛ تفاوتی که اسمش شده "معلولیت". شاهین چند سال پیش، در بازی های پارالمپیک لندن 2012، برایم از رنج روزهای مدرسه اش گفته بود؛ از اینکه بچه ها به خاطر همین اندک تفاوت جسمی چقدر آزارش می دادند و مسخره اش می کردند: "آنها گاهی از من می ترسیدند و مرا با اشاره به هم نشان می دادند". شاهین کم کم یاد گرفت که معلولیت را نبیند و چشم و گوشش را ببندد به روی نگاه ها و حرفهای آزاردهنده و در عوض، هدفی برای زندگی اش داشته باشد و پیشرفت کند. امروز شاهین سرآمد شنای پاراسیاست و امیدوار است که بتواند تعداد مدال های طلایش را به پنج برساند. کاش همان بچه هایی که از سر ناآگاهی و آموزش ندیدن آزارش می دادند، موفقیت امروز شاهین را ببینند و به کودکان خود یاد بدهند که تفاوت جسمی بچه های دیگر را به تمسخر نگیرند و با دیگران همصدا نشوند. رکورد شاهین ایزدیار یک دقیقه و 7 ثانیه و 12 صدم ثانیه بود و رقیبش از مالزی که همدوش او شنا می کرد، با اختلاف 59صدم ثانیه دوم شد. بقیه رقیبان شاهین از تایلند، قزاقستان، اندونزی و سوریه بودند.
دختران والیبال نشسته در اولین بازی مقابل ژاپن گل کاشتند و 3 بر 1 به پیروزی رسیدند. تعویض های بجای سرمربی تیم، فریبا سلیمانی و بازی هوشمندانه بچه ها منجر به شکست ژاپن شد که از تیم های خوب آسياست. مردان والیبال نشسته هم 3بریک تیم کره جنوبی را شکست دادند. مرتضی مهرزاد بازیکن بلندقامت تیم ملی والیبال نشسته ایران یکی از مهره های اصلی و برگ برنده تیم ایران مقابل هر تیم دیگری است.
در روز اول مسابقات زیبای #بوچیا مریم ملکی فلاح و راضیه کاظم پور مقابل ژاپن و تایلند پیروز شدند. دوست داشتم از بازیهای بوچیا بیشتر و توصیفی تر بنویسم اما متاسفانه نه خودم در جاکارتا هستم و نه گزارشی توصیفی دیدم که بتوانم از آن استفاده کنم.
تیم ملی #بسکتبال_با_ویلچر ایران در ورزشگاهی که پر از تماشاچیان کشور میزبان بود، بازی پرقدرتی نشان داد و با نتیجه 117 بر 17 مقابل اندونزی به پیروزی رسید. یقین دارم تماشاچیان کشور میزبان پیش از آنکه از باخت تیم شان ناراحت شوند، مسحور بازی زیبای پسران بسکتبالیست ایران شده بودند.
در #تنیس_روی_میز که جولانگاه قهرمانان شرق آسیاست، فقط #حسن_جانفشان توانست به مرحله بعدی مسابقات راه پیدا کند و مدال برنز پاراسیایی را قطعی کند. مرحله مقدماتی رقابت های تیرو کمان هم برگزار شد و نتایج خوبی برای بازیکنان ایران داشت.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
عکس ها از سایت فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین
@neginpaper
2018: اولین روز، اولین طلا
امروز روز اول بازیهای پاراسیایی بود؛ روزی طلایی و پر از پیروزی برای کاروان ایران. شاهین ایزدیار در مادۀ غیرتخصصی اش صد متر پروانه، اولین مدای طلای کاروان ایران را به نام خودش رقم زد. دست چپ شاهین کمی با دیگر دستها تفاوت دارد؛ تفاوتی که اسمش شده "معلولیت". شاهین چند سال پیش، در بازی های پارالمپیک لندن 2012، برایم از رنج روزهای مدرسه اش گفته بود؛ از اینکه بچه ها به خاطر همین اندک تفاوت جسمی چقدر آزارش می دادند و مسخره اش می کردند: "آنها گاهی از من می ترسیدند و مرا با اشاره به هم نشان می دادند". شاهین کم کم یاد گرفت که معلولیت را نبیند و چشم و گوشش را ببندد به روی نگاه ها و حرفهای آزاردهنده و در عوض، هدفی برای زندگی اش داشته باشد و پیشرفت کند. امروز شاهین سرآمد شنای پاراسیاست و امیدوار است که بتواند تعداد مدال های طلایش را به پنج برساند. کاش همان بچه هایی که از سر ناآگاهی و آموزش ندیدن آزارش می دادند، موفقیت امروز شاهین را ببینند و به کودکان خود یاد بدهند که تفاوت جسمی بچه های دیگر را به تمسخر نگیرند و با دیگران همصدا نشوند. رکورد شاهین ایزدیار یک دقیقه و 7 ثانیه و 12 صدم ثانیه بود و رقیبش از مالزی که همدوش او شنا می کرد، با اختلاف 59صدم ثانیه دوم شد. بقیه رقیبان شاهین از تایلند، قزاقستان، اندونزی و سوریه بودند.
دختران والیبال نشسته در اولین بازی مقابل ژاپن گل کاشتند و 3 بر 1 به پیروزی رسیدند. تعویض های بجای سرمربی تیم، فریبا سلیمانی و بازی هوشمندانه بچه ها منجر به شکست ژاپن شد که از تیم های خوب آسياست. مردان والیبال نشسته هم 3بریک تیم کره جنوبی را شکست دادند. مرتضی مهرزاد بازیکن بلندقامت تیم ملی والیبال نشسته ایران یکی از مهره های اصلی و برگ برنده تیم ایران مقابل هر تیم دیگری است.
در روز اول مسابقات زیبای #بوچیا مریم ملکی فلاح و راضیه کاظم پور مقابل ژاپن و تایلند پیروز شدند. دوست داشتم از بازیهای بوچیا بیشتر و توصیفی تر بنویسم اما متاسفانه نه خودم در جاکارتا هستم و نه گزارشی توصیفی دیدم که بتوانم از آن استفاده کنم.
تیم ملی #بسکتبال_با_ویلچر ایران در ورزشگاهی که پر از تماشاچیان کشور میزبان بود، بازی پرقدرتی نشان داد و با نتیجه 117 بر 17 مقابل اندونزی به پیروزی رسید. یقین دارم تماشاچیان کشور میزبان پیش از آنکه از باخت تیم شان ناراحت شوند، مسحور بازی زیبای پسران بسکتبالیست ایران شده بودند.
در #تنیس_روی_میز که جولانگاه قهرمانان شرق آسیاست، فقط #حسن_جانفشان توانست به مرحله بعدی مسابقات راه پیدا کند و مدال برنز پاراسیایی را قطعی کند. مرحله مقدماتی رقابت های تیرو کمان هم برگزار شد و نتایج خوبی برای بازیکنان ایران داشت.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
عکس ها از سایت فدراسیون ورزشهای جانبازان و معلولین
@neginpaper
بازیهای پاراسیایی جاکارتا 2018 (3)
پنج شنبه 4 اکتبر 2018
من در دهکده ورزشکاران بازیهای آسیایی جاکارتا نیستم؛ یعنی اصلا در اندونزی نیستم هرچند مثل تمامی رویدادهای گذشته، دل و جانم همراه کاروان دوستان دیده و ندیده ام است. این روزها در شلوغ ترین ساعات کاری ام، یکباره یادم می آید که ورزشکاران ما به زودی بازی دارند. یادم می آید که هر مدال طلا چقدر می تواند گره گشای زندگی شان باشد. واقعیت این است که در سال های اخیر، ورزش تنها عرصه ای بوده که دستِ افراد دارای معلولیت را (از نظر مالی) به جایی بند کرده است. پارالمپین ها اگر سرآمد رشته ورزشی خودشان شوند، می توانند نفس راحتی بکشند. در هیچ کجای ایران، در هیچ زمینه ای از کار و هنر و تخصص، افراد دارای معلولیت به اندازه ورزش حرفه ای درآمد و وجهه اجتماعی ندارند.
وقتی به یاد می آورم که تک تک این بچه ها، با چه امید و آرزویی به مسابقات پاراسیایی رفته اند، شوری درونم احساس می کنم؛ گویی خودم مسابقه دارم. از اینکه خانواده هایشان، پدرهای چشم انتظار و مادران امیدوار، همسران همراه و خواهرو برادرهای پرامید، عزیزانشان را با یک دنیا آرزو، با دعا و نذر و نیاز راهی بازی ها کرده اند، چیزی درونم تاب می خورد، مثل آرزویی محال: خدا کند کسی دست خالی برنگردد. سوی دیگر پیروزی ما، اما، شکست دیگری است. ورزشکاری از کشوری دیگر باید ببازد که او هم برایم عزیز است، که او هم عزیزانی چشم انتظار دارد. این تناقضِ مبارزه است که هیچ وقت حل نمی شود. من باختن را برای هیچ کس نمی خواهم اما همیشه کسی باید ببازد.
دوست عزیزم، هاجر بزرگی، از فضای دل انگیز دهکده بازی ها برایم عکس و پیام صوتی فرستاده. در جواب برایش می گویم که دهکده بازی های پارالمپیک و پاراسیایی، دنیای کوچک شدۀ "صلح جهانی" است. من هرگز دهکدۀ بازیهای المپیک را ندیده ام اما گمان نمی کنم که احساسی مشابه دهکده های پارالمپیکی داشته باشند. دهکده بازیها جایی است که تیم های کشورها مستقرند، ساختمان هایشان جداست اما مرز و ویزایی ندارند، صورت ها خندان و همه مهربان با دیگری. دهکده های پارالمپیک و بازی های مشابه احساس و انرژی خاصی دارند که گویی در فضای بیرون از دهکده گم شده است.
در امروزی که هنوز به وقت شیکاگو به پایان نرسیده و دیروز شده به وقت جاکارتا، پرچم ایران در دهکده بازی ها به اهتزاز درآمد. هاجر می گوید داوطلبان کشور میزبان که عموما جوان و نوجوانند، مهربان و صمیمی اند و با جان و دل کار می کنند. کار داوطلبانه در این سطح از رویدادها، سنگین و طاقت فرساست اما داوطلبان جاکارتا فقط لبخند را به چشمان همه می بخشند.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی #دهکده_بازیها #پرچم
@neginpaper
پنج شنبه 4 اکتبر 2018
من در دهکده ورزشکاران بازیهای آسیایی جاکارتا نیستم؛ یعنی اصلا در اندونزی نیستم هرچند مثل تمامی رویدادهای گذشته، دل و جانم همراه کاروان دوستان دیده و ندیده ام است. این روزها در شلوغ ترین ساعات کاری ام، یکباره یادم می آید که ورزشکاران ما به زودی بازی دارند. یادم می آید که هر مدال طلا چقدر می تواند گره گشای زندگی شان باشد. واقعیت این است که در سال های اخیر، ورزش تنها عرصه ای بوده که دستِ افراد دارای معلولیت را (از نظر مالی) به جایی بند کرده است. پارالمپین ها اگر سرآمد رشته ورزشی خودشان شوند، می توانند نفس راحتی بکشند. در هیچ کجای ایران، در هیچ زمینه ای از کار و هنر و تخصص، افراد دارای معلولیت به اندازه ورزش حرفه ای درآمد و وجهه اجتماعی ندارند.
وقتی به یاد می آورم که تک تک این بچه ها، با چه امید و آرزویی به مسابقات پاراسیایی رفته اند، شوری درونم احساس می کنم؛ گویی خودم مسابقه دارم. از اینکه خانواده هایشان، پدرهای چشم انتظار و مادران امیدوار، همسران همراه و خواهرو برادرهای پرامید، عزیزانشان را با یک دنیا آرزو، با دعا و نذر و نیاز راهی بازی ها کرده اند، چیزی درونم تاب می خورد، مثل آرزویی محال: خدا کند کسی دست خالی برنگردد. سوی دیگر پیروزی ما، اما، شکست دیگری است. ورزشکاری از کشوری دیگر باید ببازد که او هم برایم عزیز است، که او هم عزیزانی چشم انتظار دارد. این تناقضِ مبارزه است که هیچ وقت حل نمی شود. من باختن را برای هیچ کس نمی خواهم اما همیشه کسی باید ببازد.
دوست عزیزم، هاجر بزرگی، از فضای دل انگیز دهکده بازی ها برایم عکس و پیام صوتی فرستاده. در جواب برایش می گویم که دهکده بازی های پارالمپیک و پاراسیایی، دنیای کوچک شدۀ "صلح جهانی" است. من هرگز دهکدۀ بازیهای المپیک را ندیده ام اما گمان نمی کنم که احساسی مشابه دهکده های پارالمپیکی داشته باشند. دهکده بازیها جایی است که تیم های کشورها مستقرند، ساختمان هایشان جداست اما مرز و ویزایی ندارند، صورت ها خندان و همه مهربان با دیگری. دهکده های پارالمپیک و بازی های مشابه احساس و انرژی خاصی دارند که گویی در فضای بیرون از دهکده گم شده است.
در امروزی که هنوز به وقت شیکاگو به پایان نرسیده و دیروز شده به وقت جاکارتا، پرچم ایران در دهکده بازی ها به اهتزاز درآمد. هاجر می گوید داوطلبان کشور میزبان که عموما جوان و نوجوانند، مهربان و صمیمی اند و با جان و دل کار می کنند. کار داوطلبانه در این سطح از رویدادها، سنگین و طاقت فرساست اما داوطلبان جاکارتا فقط لبخند را به چشمان همه می بخشند.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی #دهکده_بازیها #پرچم
@neginpaper
بازیهای پاراسیایی جاکارتا 2018 (2)
این روزها که بحث دلار و سکه داغ است، بد نیست بدانید که هر یک از ورزشکاران معلول و جانباز ایران اگر بتوانند در بازیهای پاراسیایی جاکارتا مدال طلا به دست بیاورند 5000 دلار پاداش می گیرند. برندگان مدال نقره و برنز هم به ترتیب 1000 و 500 دلار دریافت خواهند کرد.
انگیزه سازی مهم ترین دلیل پاداش 5هزار دلاری قهرمانان طلایی مسابقات است. هرچه باشد، مدال طلا بالاترین ارزش را در جدول مدال ها و امتیاز کشورها دارد. به این پاداش اضافه کنید جایزه دولت را که با جوایز قهرمانان بازیهای آسیایی (غیرمعلول) تفاوتی نخواهد داشت. برندگان طلا، نقره و برنز از میدان جاکارتا به ترتیب 160، 80 و 40 سکه از رئیس جمهور دریافت خواهد کرد.
کاروان 357 نفری ایران به جاکارتا رسیده است. 207 ورزشکار که 71 نفرشان زن هستند، در 13 رشته ورزشی در بازیهای پاراسیایی شرکت می کنند. قرار بود تیم زنان ایران 72 نفر باشد اما در روزهای آخر پیش از اعزام، مریم علیزاده بازیکن رشته تنیس روی میز دچار سوختگی شد و از سفر بازماند. تعداد زنان ورزشکار دارای معلولیت در این دوره از بازی های پاراسیایی 35درصد بیشتر از بازیهای پاراسیایی 2014 است.
پرچمدار مراسم افتتاحیه بازیها ساره جوانمردی، قهرمان پارالمپیک و جهان در رشته تیراندازی است و هم تیمی او، سمیرا ارم، پرچمدار ایران در مراسم اختتامیه خواهد بود. هم ساره و هم سمیرا، سهمیه حضور در بازیهای پارالمپیک توکیو 2020 را کسب کرده اند و از امیدهای مدال به حساب می آیند. جوانترین عضو کاروان ایران، فاطمه جهانی، بازیکن 15 ساله رشته والیبال نشسته است.
فعلا اینها را داشته باشید تا بعد.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
این روزها که بحث دلار و سکه داغ است، بد نیست بدانید که هر یک از ورزشکاران معلول و جانباز ایران اگر بتوانند در بازیهای پاراسیایی جاکارتا مدال طلا به دست بیاورند 5000 دلار پاداش می گیرند. برندگان مدال نقره و برنز هم به ترتیب 1000 و 500 دلار دریافت خواهند کرد.
انگیزه سازی مهم ترین دلیل پاداش 5هزار دلاری قهرمانان طلایی مسابقات است. هرچه باشد، مدال طلا بالاترین ارزش را در جدول مدال ها و امتیاز کشورها دارد. به این پاداش اضافه کنید جایزه دولت را که با جوایز قهرمانان بازیهای آسیایی (غیرمعلول) تفاوتی نخواهد داشت. برندگان طلا، نقره و برنز از میدان جاکارتا به ترتیب 160، 80 و 40 سکه از رئیس جمهور دریافت خواهد کرد.
کاروان 357 نفری ایران به جاکارتا رسیده است. 207 ورزشکار که 71 نفرشان زن هستند، در 13 رشته ورزشی در بازیهای پاراسیایی شرکت می کنند. قرار بود تیم زنان ایران 72 نفر باشد اما در روزهای آخر پیش از اعزام، مریم علیزاده بازیکن رشته تنیس روی میز دچار سوختگی شد و از سفر بازماند. تعداد زنان ورزشکار دارای معلولیت در این دوره از بازی های پاراسیایی 35درصد بیشتر از بازیهای پاراسیایی 2014 است.
پرچمدار مراسم افتتاحیه بازیها ساره جوانمردی، قهرمان پارالمپیک و جهان در رشته تیراندازی است و هم تیمی او، سمیرا ارم، پرچمدار ایران در مراسم اختتامیه خواهد بود. هم ساره و هم سمیرا، سهمیه حضور در بازیهای پارالمپیک توکیو 2020 را کسب کرده اند و از امیدهای مدال به حساب می آیند. جوانترین عضو کاروان ایران، فاطمه جهانی، بازیکن 15 ساله رشته والیبال نشسته است.
فعلا اینها را داشته باشید تا بعد.
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
بازیهای پاراسیایی جاکارتا 2018 (1)
اطلاعات کلی در مورد بازیهای پاراسیایی اندونزی، جاکارتا 2018
شعار بازیها: انرژی و روح الهام بخش آسیا
تعداد کشورهای شرکت کننده: 42 کشور
تعداد رشته های ورزشی: 18 رشته
افتتاحیه مسابقات: شنبه 14 مهر (6 اکتبر)
اختتامیه: شنبه 21 مهر (13 اکتبر)
مسابقات قبلی پاراسیایی: اینچئون کره جنوبی 2014 – گوانگجو چین 2010
مقام ایران در پاراسیایی اینچئون کره جنوبی 2014: چهارم با مجموع 120 مدال (37 طلا، 52 نقره، 31 برنز)
مقام ایران در پاراسیایی گوانگجو چین 2010: چهارم با مجموع 80 مدال (27 طلا، 24 نقره، 29 برنز)
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
اطلاعات کلی در مورد بازیهای پاراسیایی اندونزی، جاکارتا 2018
شعار بازیها: انرژی و روح الهام بخش آسیا
تعداد کشورهای شرکت کننده: 42 کشور
تعداد رشته های ورزشی: 18 رشته
افتتاحیه مسابقات: شنبه 14 مهر (6 اکتبر)
اختتامیه: شنبه 21 مهر (13 اکتبر)
مسابقات قبلی پاراسیایی: اینچئون کره جنوبی 2014 – گوانگجو چین 2010
مقام ایران در پاراسیایی اینچئون کره جنوبی 2014: چهارم با مجموع 120 مدال (37 طلا، 52 نقره، 31 برنز)
مقام ایران در پاراسیایی گوانگجو چین 2010: چهارم با مجموع 80 مدال (27 طلا، 24 نقره، 29 برنز)
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
پیش به سوی جاکارتا!
از امروز ما و امشب شما، کم کم میرم سراغ خبرها و مطالب مربوط به بازیهای پاراسیایی جاکارتا، اندونزی 2018. با توجه به حجم کارها و مسئولیت های شخصی ام نمی تونم پا به پای مسابقات و رویدادها اطلاع رسانی کنم اما سعی می کنم در حد توانم، مطالبی بنویسم.
به امید پیروزی ورزشکاران عزیزمون در مسابقات پاراسیایی!
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper
از امروز ما و امشب شما، کم کم میرم سراغ خبرها و مطالب مربوط به بازیهای پاراسیایی جاکارتا، اندونزی 2018. با توجه به حجم کارها و مسئولیت های شخصی ام نمی تونم پا به پای مسابقات و رویدادها اطلاع رسانی کنم اما سعی می کنم در حد توانم، مطالبی بنویسم.
به امید پیروزی ورزشکاران عزیزمون در مسابقات پاراسیایی!
#نگین_حسینی #جاکارتا #بازیهای_آسیایی
@neginpaper