رنجِ هیچ انسانی را نمیشود با رنجِ انسانِ دیگر مقایسه کرد؛ شدتِ دردِ هر انسان را فقط خودش میداند.
مادرِ که فرزندش را از دستداده دردش بالاتر از زنی که شوهرش را از دستداده نیست؛ مادر به نوعِ خود درد میکشد و همسر به نوعِ خود.
پدرِ که جیبش خالی و سفرهاش خالیتر است، نمیتواند بگوید دردش از دردِ پسرِجوانی که معشوق رهایشکرده بیشتر است.
شدتِ دردِ هر انسان، به خودش معلوم است؛ و نمیشود درد را به ترازویی گذاشت و برای هر کس به اندازهی اجازهٔ دردکشیدن داد.
ما نمیدانیم در زندگی بقیه چی میگذرد و تا زمانی با کفشِ کسی راه نرفتیم؛ نمیتوانیم از سختیهای راهش حرف بزنیم.
هر انسان فقط خودش میداند که در کدام نبردی در حالِ مبارزهاست و چقدر تنش زخم برداشته.
ما نمیتوانیم برای کسی که از دردِ زخمِ ناله میکند بگوییم: "در دنیا انسانهای دردمندتر از تو وجود دارد، پس تو حق نداری برای دردِ خودت گریه کنی. "
چون که دردِ هر کس را خودش میداند و راست است که میگویند: "جانازجان جداست!"
#لیمه_حمیدی
@nawisnda