*آقامحمدخان قاجار* که از ساعت ۴ صبح تا طلوع آفتاب نماز میخواند *کیلو* کیلو چشم در می‌آورد … !!! و برای سرگرمی هم علاقه زیادی به شکار *روباه* داشت... تمام روز را درپی یک روباه با اسبش می تاخت تا زمانیکه حیوان از فرط خستگی نقش بر زمین شود ! بعد روباه را میگرفت و بر گردنش زنگوله ای می بست و در نهایت رهایش می‌کرد...!!! تا اینجای داستان مشکلی نیست!! درست است ، روباه مسافت زیادی را دویده و وحشت کرده ولی حداقل هنوز زنده و سالم است و هم *دُمش* را دارد، هم سرش را و هم پوستش را نکنده اند. فقط می‌ماند آن *زنگوله* که ظاهراً مشکل بزرگی نیست !! ولی از همین جای داستان است که *مصیبت* روباه شروع می‌شود. هرجا که می‌رود یک زنگوله برگردنش صدا می‌کند.. و دیگر نمی‌تواند شکار کند ، چون مرغ و خروس ها و ...  با شنیدن صدای زنگوله فرار می‌کنند. صدای زنگوله جفتش را هم می ترساند و فراری می‌دهد. از همه اینها بدتر ، صدای زنگوله ، خودش را هم *پریشان و عصبی* و آرامشش را مختل می‌کند. روباه بیچاره درنهایت حتی اگر به زنگوله اُخت بگیرد و به آن عادت کند ولی عاقبت کار ، گرسنه و تنها درگوشه ای می‌میرد…..!!! *خوب که دقت کنیم* متأسفانه درمی یابیم این همان *بلائیست* که بر سر ما مردم آمده است! از *چهارده* قرن پیش ما در بُرهه ای از تاریخ پر فراز و نشیب مان ، به سختی شکست خوردیم و اسیر شدیم ... صیاد (اعراب وحشی) فاتح جمعی را کُشت ، جمعی را به بردگی بُرد و برگردن بازماندگان زنگوله ای از *خرافات، توهمات، باورها و عقاید غلط* خود را آویزان کرد ….!! صیاد ما را رها کرد ولی قرنهاست که این *زنگوله* با ماست دیگر به وجود آن عادت کرده ایم با تک تک لحظات زندگی مان عجین شده و گاهاً به کیفیت آن نیز می‌بالیم و با افتخار هرجا که می‌رویم آنرا با خود می‌بریم…!! فکر می کنیم آزادیم ، ولی نیستیم ، در بندیم ، *در بند خرافات* خرافاتی که قرنهاست هیچ حاصلی نداشته ..! برده افکار منفی و غلط خود شده ایم و آنها را به همراهمان اینطرف و آنطرف می بریم آنهم با چه سر و صدایی... ما توی آسمون دنبال *خدا* می گردیم ، درون چاه دنبال امام توی امام زاده دنبال شفا...! تمام مصیبت های این سرزمین دلیلش زنگوله ای است که نامش، *خرافات* است و همواره همراه و در افکار ماست و همانند ماده مخدر با خون ما عجین شده است……!! برای رهایی از این زنگوله باید از  *خرافات* دل بکنیم و *خرد و اندیشه و عقل* را جایگزین آن کنیم در غیر اینصورت، در *حصار جهل و نادانی* خواهیم مُرد …. *درود بر شما رهروان راه خِرَد و تفکر*