خواب: به خوابِ اسب و پرنده سفر نکرده به مشرقِ زمینِ رؤیایی چه رنگ‌های شگرفی به دیده می‌آمد و نقشِ پردۀ گلرنگ شبیهِ تاج‌محل بود و میوه‌های دل‌انگیزِ باغ‌های بنارس درونِ لُجۀ جوشانِ آب می‌رقصید و هند با همۀ رنگ‌های گرم و عجیبش به دیده می‌تابید. پرنده بر کَپَلِ اسب دانه برمی‌چید و اسب یورتمه می‌رفت و یالِ زردِ بلندش چو آب در دلِ خیزاب تاب بر‌می‌داشت. پرنده بال گشوده به سوی قلۀ گوگردی و سپیدِ دماوند رها سفر می‌کرد. سحر که در پیِ تعبیرِ خواب خود رفتم نوشته بود به اوراقِ یک کتابِ عتیق: پرنده هم‌قفسِ رهروانِ آزادی‌ست و خوابِ اسب و پرنده نشانِ آزادی‌ست. ۱۴۰۳/۲/۷ #اقبال_مظفری https://t.center/joinchat/AAAAAEKCF61dHmskkML-UA