✅طبیعتا در #صدر_اسلام چیزی به نام صندوق رای و وزارت کشور وجود نداشت.
✅بیعت مردم #اختیاری یا #اجباری (باشمشیر) به معنای تعهد نسبت به حاکم تلقی میشد.
بر مبنای ظاهری و قابل رویت، وقتی معاویه، #یزید را بعنوان خلیفه معرفی کرد و از بسیاری از #خواص بیعت گرفت، امام حسین(ع) از کسانی بود که بیعت مردم و خواص(بزرگان مدینه و شام) را نپذیرفت و با یزید بیعت ننمود.
در ظهر عاشورا، #اکثریت با یزید بود بیعت (رایِ) مردم با #یزید بود رای اکثریت باعث مشروعیت یزید نشد و امام حسین حکومت یزید را نپذیرفت.
درحالیکه اگر #ملاک، رجوع به آرای مردم می بود، امام حسین(ع) هم باید #مقبولیت یزید را دلیل بر مشروعیت او میدانستند و #میپذیرفتند.
اما حسین(ع) فقط با ۷۲ نفر تا #گودال قتلگاه رفت، که به ۳۰ هزار نفر ثابت کند، یزید #مشروعیت ندارد، حتی اگر همه با یزید بیعت کنند.