به ماجرا عمیقتر و جدی تر نگاه کنیم، فرضا همین فردا اعلام شد #مسیح_علینژاد به پیروزی رسید و روسری و چادر در ایران #اختیاری شد!
خب در اینصورت دیگر کسی روسری بر سر چوب نمیکند، اما حالا #نوبت چیست؟
#شلوار_اجباری یا مانتوی اجباری؟ آن هم حل شد، بعد نوبت چیست؟ آزادی روابط #جنسی به اختیار دختر و پسر؟ یا ما هم مثل غربی ها یک هم خانه یا #پارتنر داشته باشیم! و...
#حجاب_اجباری اسم رمز عملیات بزرگتری است بنام حیازدایی از دامن زنان، همان مسیری که غرب با صنعت سینمای هالیوودی طی کرد.
✅طبیعتا در #صدر_اسلام چیزی به نام صندوق رای و وزارت کشور وجود نداشت.
✅بیعت مردم #اختیاری یا #اجباری (باشمشیر) به معنای تعهد نسبت به حاکم تلقی میشد.
بر مبنای ظاهری و قابل رویت، وقتی معاویه، #یزید را بعنوان خلیفه معرفی کرد و از بسیاری از #خواص بیعت گرفت، امام حسین(ع) از کسانی بود که بیعت مردم و خواص(بزرگان مدینه و شام) را نپذیرفت و با یزید بیعت ننمود.
در ظهر عاشورا، #اکثریت با یزید بود بیعت (رایِ) مردم با #یزید بود رای اکثریت باعث مشروعیت یزید نشد و امام حسین حکومت یزید را نپذیرفت.
درحالیکه اگر #ملاک، رجوع به آرای مردم می بود، امام حسین(ع) هم باید #مقبولیت یزید را دلیل بر مشروعیت او میدانستند و #میپذیرفتند.
اما حسین(ع) فقط با ۷۲ نفر تا #گودال قتلگاه رفت، که به ۳۰ هزار نفر ثابت کند، یزید #مشروعیت ندارد، حتی اگر همه با یزید بیعت کنند.