حرمت جذبه و از خود بیخود شدن حتی با شنیدن آیات قرآن
مجالس صوفیان خصوصا سماع آنان، که همراه با غنا و رقص است بنا بر نظر اسلام حرمت دارد، حتی بعضی از مجالس آنان که همراه با جذبه و از خود بیخود شدن است هر چند با شنیدن آیات قرآن باشد، بنابر روایاتی مورد مذمت قرار گرفته و این عمل را از ناحیه شیطان دانستهاند. چنانکه جابر جعفی به امام باقر (علیهالسلام) عرض کرد: عدهای را میشناسم که هرگاه اندکی از آیات قرآن و حدیث خوانده شود، برخی از آنان از خود بیخود شده بهگونهای که اگر دست و پایش بریده شود احساس نمیکند. امام فرمود: «منزه است خدا! این عمل از ناحیه شیطان است، مؤمنان در قرآن چنین توصیف نشدهاند، بلکه صفات آنها نرمی و دلسوزی و اشک و بیم است.»[1]
بعضی از این صوفیان نیز با مجالس سماع و بعضا با حرکات موزون و یکدست از خود بیخود شده و عقل آنان زایل شده و دست به حرکات غیرطبیعی مانند ضربه زدن به خود، آلات تیز در خود فرو کردن و ... زده و این عمل را نوعی عبادت و تقرب به خدا میدانند.
پینوشت📚 1.کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، انتشارات دارالثقلین، ج2، ص616.