🔺اما و اگرهای هیات امنایی شدن میراثفرهنگی🖋#مریم_اطیابیروزنامه جام جم
🔸پژوهشگرانی مثل سعید فلاح فر، کارشناس ارشد مرمت پرسشهای جدی را در زمینه نحوه انتخاب هیات امنا مطرح میکنند که
#هیات_امنا باید امین چه کسی باشند؟ گفته میشود با هیات امنایی شدن عملا قوانین معاملاتی آنها تغییر خواهدکرد و لزومی ندارد برای اجرای طرحهای عمرانی، مرمتی و... مناقصه برگزار شود، بلکه هیات امنا میتواند با در اختیار گرفتن ۱۰، ۲۰و... مشاور حاذق، امورات را به بهترین نحو انجام دهد؛ امری که به زعم این دسته از کارشناسان همچون چاقوی دو لبه است.
🔸علی هژبری، دانشجوی دکترای باستان شناسی و کارشناس بخش تاریخی موزه ملی در این باره میگوید: در اصل ۸۳ قانون اساسی آمده که بناها و اموال دولتی که از
#نفایس_ملی باشد، قابل انتقال به غیر نیست مگر با تصویب
#مجلس شورای اسلامی آن هم در صورتی که از نفایس منحصر به فرد نباشد. درواقع نخستین مساله در هیات امنایی کردن بناهای منحصر بفرد و نفایس ملی، مسئله واگذاری بخشی از
#وظایف_حاکمیتی به تعدادی افراد دیگر است، حال آن که واگذاری
وظایف حاکمیتی به دیگری ممنوع است.
🔸همچنین
#احسان_ایروانی یکی از کارشناسان میراث فرهنگی معتقد است میراث جهانیها به هیچ عنوان در فهرست هیات امنایی قرار نمیگیرد. این درحالی است که در فهرست کنونی ۱۵ اثر ثبت جهانی قرار دارد.
🔸ایروانی میگوید:"در یونسکو چهارچوب تصمیمگیری در مورد میراث جهانی مشخص است و اداره این اماکن مستقیما به عهده دولت است از سویی وقتی ساختار جدیدی ایجاد میکنیم آیا باید این آزمون و خطا را بر روی گل سرسبد آثارمان انجام دهیم یا این که با نحوه آسیبشناسی این شکل از مدیریت در بناهای کم اهمیتتر نقاط ضعف را ارزیابی و رفع کنیم و سپس آن را بسط و گسترش دهیم؟"
🔸او همچنین این پرسشها را مطرح میکند که در کجای
قوانین ما نوشته شده که میتوانیم بخشی از دولت را که دارای قوانین بالادستی است بدون آن که قانونگذار تصویب کند از بدنه دولت جدا کرد؟ کجای قانون نوشته شده نظارت و اجرای قانون محاسبات عمومی کشوری را میتوان از روی سر این آثار برداشت؟ کجای قانون نوشته شده که قانون مدیریت خدمات کشوری را میتوان برای این آثار حذف کرد؟"
🗞متن کامل در لینک زیر:
www.magiran.com/article/4037664instagram.com/miras_bashi@mirasbashi