مرا که خسته راهم که نیستم سر حال به بوسه‌های پیاپی بیا به استقبال مگر نگفت نگاهم که دوستت دارم؟ نپرس این قدر آخر بدیهیات و سوال؟ تو در مقابل چشمم نشسته‌ای دیگر برای دیدن تو رو نمی‌زنم به خیال زبان الکن شعر مرا خیالم را به جز هوای تو چیزی نمی‌دهد پر و بال ببخش اگر که نبودم که نیستم گاهی غم معاشم از این بیشتر نداده مجال ولی خوشم که تو هستی و بودنت کافی ست ثبات می‌طلبم یا محول الاحوال ولی خوشم که تو هستی... آهای چرخ و فلک بچرخ تا ابدالدهر بر همین منوال #محمدرضا_معلمی