📝📝📝«
مسئله سراوان؛ توسعه اقتصادی یا توسعه سیاسی؟»
🔻🔻🔻یادداشتی از مهدی دریسپور منتشر شده در وبسایت
#مشق_نو از متن:🖊حامیان تقدم «توسعه اقتصادی» بهمحض شلیک اولین گلوله، چه به کولبران و چه به سوختبران یا آغاز هر بحران یا شبهبحرانی میگویند، اگر نیروهای اصلاحجو و تحولخواه از گفتمان خود «تنشزدایی» (بخوانید «سیاستزدایی») کنند، و بر منطقی شبیه آنچه حد فاصل سالهای ۱۳۶۸-۷۶ در کشور گذشت، گذار کنند نابرابری بلاموضوع خواهد شد و در نتیجه، نه گلولهای شلیک میشود و نه جانی از دست میرود
🖊چرا کشوری مانند ایران -در مقاطعی- نفت صادر نمیکند یا ناگزیر از تن دادن به واسطههای میشود؟ آیا مشکل را باید در حامیان تقدم «توسعه سیاسی» بجوییم یا در نسبت ایران با نظم جهانی؟ آیا باید مشکل را در افت تدریجی قیمت جهانی نفت بجوییم یا امتناع نقدشوندگی معاملات نفتی و یا حتی، جایگاه ناپایدار در ائتلافهای کشورهای صادرکننده نفت از جمله اوپک؟ آیا توسعه اقتصادی در خلاء کلید قفل این معضل خواهد بود؟
🖊حتی اگر درآمد چندبرابری دولت و فروش چندبرابری نفت را تخیل کنیم، نمیتوانیم انتظار توسعه متوازن داشته باشیم بنابراین تا اطلاع ثانوی مشاغل غیررسمیِ محلی و بومی را باید بخش حذفناشدنی استانهای مرزی کشور بدانیم؛ از این رو، بهنظر فراخ شدن هاضمه نیروهای مرزی و رسیدن به نقطه تعامل (قانونی-عرفی) پاسخ کوتاهمدت به ناموزونی توسعه خواهد بود
🖊در یک مغالطه رایج، توسعه سیاسی، به پدیدهای لوکس ترجمه و در تعدد نشریات و احزاب و سخنرانیهای جدلی خلاصه میشود. در حالی که کارکردهایی بر آن مترتب است که حامیان تقدم «توسعه اقتصادی» از سر تغافل از آن عبور و بنابراین کشور را از «توسعه همهجانبه» دور و دورتر میکنند. در یک نمونه مهم میتوان به مسئله پیمانهای اقتصادی منطقهای و تعاملهای بینالمللی بهعنوان شرط لازم «توسعه اقتصادی» اشاره کرد
🖊امروز، حداقلیترین پیمانهای اقتصادی منطقهای نیازمند تعامل سیاسی و دیپلماتیک است؛ زیرا منطق دیپلماسی کشورها حکم میکند الا و لابد با «کشورهایی نرمال» وارد تعامل شوند که اولاً در نظم جهانی بهعنوان زائده و مخل روندها تلقی نشوند ثانیاً، از سطح متعارفی از پایداری سیاسی برخوردار و ثالثاً به توزیع و تفکیک نقشها تن داده باشند و این سه رکن، بهلحاظ نظری و تجربی زاییده تقدم «توسعه سیاسی» است
🖊در منطق تقدم «توسعه اقتصادی» دولت و بهبیان بهتر ساخت قدرت بهجای عضو ناظر و هماهنگکننده ارگانیسم بدن کشور تبدیل به «دست مداخلهگر» میشود و خود تشخیص میدهد از سنندج تا سیستان را چگونه اداره کند؛ ادارهای بعضاً از جنس «انباشت قدرت» و نه حتی «بازتوزیع صوری ثروت»!
🔸متن کامل این نوشته را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/CLGCK#مهدی_دریسپور #توسعه_سیاسی #توسعه_اقتصادی #سراوان 🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.center/mashghenowofficial🔸نشانی وبسایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com