📝📝📝«
مسئله سراوان؛ توسعه اقتصادی یا توسعه سیاسی؟»
🔻🔻🔻یادداشتی از مهدی دریسپور منتشر شده در وبسایت
#مشق_نو از متن:🖊حامیان تقدم «
توسعه اقتصادی» بهمحض شلیک اولین گلوله، چه به کولبران و چه به سوختبران یا آغاز هر بحران یا شبهبحرانی میگویند، اگر نیروهای اصلاحجو و تحولخواه از گفتمان خود «تنشزدایی» (بخوانید «سیاستزدایی») کنند، و بر منطقی شبیه آنچه حد فاصل سالهای ۱۳۶۸-۷۶ در کشور گذشت، گذار کنند نابرابری بلاموضوع خواهد شد و در نتیجه، نه گلولهای شلیک میشود و نه جانی از دست میرود
🖊چرا کشوری مانند ایران -در مقاطعی- نفت صادر نمیکند یا ناگزیر از تن دادن به واسطههای میشود؟ آیا مشکل را باید در حامیان تقدم «
توسعه سیاسی» بجوییم یا در نسبت ایران با نظم جهانی؟ آیا باید مشکل را در افت تدریجی قیمت جهانی نفت بجوییم یا امتناع نقدشوندگی معاملات نفتی و یا حتی، جایگاه ناپایدار در ائتلافهای کشورهای صادرکننده نفت از جمله اوپک؟ آیا
توسعه اقتصادی در خلاء کلید قفل این معضل خواهد بود؟
🖊حتی اگر درآمد چندبرابری دولت و فروش چندبرابری نفت را تخیل کنیم، نمیتوانیم انتظار
توسعه متوازن داشته باشیم بنابراین تا اطلاع ثانوی مشاغل غیررسمیِ محلی و بومی را باید بخش حذفناشدنی استانهای مرزی کشور بدانیم؛ از این رو، بهنظر فراخ شدن هاضمه نیروهای مرزی و رسیدن به نقطه تعامل (قانونی-عرفی) پاسخ کوتاهمدت به ناموزونی
توسعه خواهد بود
🖊در یک مغالطه رایج،
توسعه سیاسی، به پدیدهای لوکس ترجمه و در تعدد نشریات و احزاب و سخنرانیهای جدلی خلاصه میشود. در حالی که کارکردهایی بر آن مترتب است که حامیان تقدم «
توسعه اقتصادی» از سر تغافل از آن عبور و بنابراین کشور را از «
توسعه همهجانبه» دور و دورتر میکنند. در یک نمونه مهم میتوان به مسئله پیمانهای اقتصادی منطقهای و تعاملهای بینالمللی بهعنوان شرط لازم «
توسعه اقتصادی» اشاره کرد
🖊امروز، حداقلیترین پیمانهای اقتصادی منطقهای نیازمند تعامل
سیاسی و دیپلماتیک است؛ زیرا منطق دیپلماسی کشورها حکم میکند الا و لابد با «کشورهایی نرمال» وارد تعامل شوند که اولاً در نظم جهانی بهعنوان زائده و مخل روندها تلقی نشوند ثانیاً، از سطح متعارفی از پایداری
سیاسی برخوردار و ثالثاً به توزیع و تفکیک نقشها تن داده باشند و این سه رکن، بهلحاظ نظری و تجربی زاییده تقدم «
توسعه سیاسی» است
🖊در منطق تقدم «
توسعه اقتصادی» دولت و بهبیان بهتر ساخت قدرت بهجای عضو ناظر و هماهنگکننده ارگانیسم بدن کشور تبدیل به «دست مداخلهگر» میشود و خود تشخیص میدهد از سنندج تا سیستان را چگونه اداره کند؛ ادارهای بعضاً از جنس «انباشت قدرت» و نه حتی «بازتوزیع صوری ثروت»!
🔸متن کامل این نوشته را در لینک زیر بخوانید یا در موبایل خود بر روی Instant View کلیک کنید
vrgl.ir/CLGCK#مهدی_دریسپور #توسعه_سیاسی #توسعه_اقتصادی #سراوان 🔸نشانی تلگرام «مشق نو»:
t.center/mashghenowofficial🔸نشانی وبسایت «مشق نو»:
http://mashghenow.com