✳️ شواهد بسیاری نشان میدهند
#طلاق والدین برای هر کودکی یک تجربهٔ دشوار است اما زندگی و رشد کودک در محیطی انباشته از خشم، خشونت، سوءاستفاده و .. مضرات بسیار بیشتری نسبت به دشواریهای مرتبط با
طلاق دارد.
باقی ماندن در زندگی زناشویی "به خاطر کودکان"، ممکنست معادل با مواجه نمودن هر روز بچه ها با بحث و جدلهای آشکار، نفرت و نارضایتیهای پنهان، پرخاشگری، و در مجموع، فضایی باشد که به هیچوجه آرام و امن نیست.
✳️ کودکان
طلاق، بیش و پیش از آنکه از جدایی والدین آسیب ببینند، از نزاع و تعارضات خانوادگی پیش از
طلاق آسیب دیده اند. نتایج مطالعات نشان میدهند که از میان کودکانی که والدین آنها
طلاق گرفته اند، کسانی که شاهد بحث و درگیری مکرر والدین بوده اند، ۳۰ درصد احتمال بیشتری برای ابتلا به ناهنجاریها و مشکلات رفتاری دارند.
در زمینهٔ افت عملکرد تحصیلی، روابط بین فردی و مشکلات هیجانی هم، تاثیر فاکتورهای تنشزای پیش از
طلاق بر روی کودکان، بیش از خود
طلاق و چالشهای پس از آن بوده است.
✳️ تاهل و زندگی خانوادگی سرشار از تعارض، مانند یک زخم باز است که برداشته شدن مکرر دلمه ها، ترمیم آنرا غیرممکن میکند. در چنین شرایطی، تلاش والدین، هر چند سرسختانه، برای کنار هم نگه داشتن اجزای خانواده، حتی در صورت کاهش بار خشونت آمیز فضا، منجر به از بین بردن احساس بی ثباتی، و تأمین عشق و صمیمیت موردنیاز فرزندان، نخواهد شد.
تقسیم شدن محیط زندگی به دو خانهٔ مجزا بعد از
طلاق والدین، یک تحول چالش برانگیز است، اما به کودک اجازه میدهد که به جای درگیر شدن دائمی با هیجانات منفی و پیچیده، به زندگی کودکانهٔ خود بپردازد.
اگرچه زندگی در دو خانهٔ بدون جنگ، الزاما بدون نقص نیست، اما تقریبا همیشه بهتر از زندگی در زیر یک سقف انباشته از تنش است.
✳️ ماه های ابتدایی پس از
طلاق، که دوران گذار به یک شرایط تازه و سازگاری با آن است، پیچیدگیهای مخصوص به خود را دارد، اما در اغلب موارد وضعیت به سمت آرامش، ثبات و فرونشینی تنشهای پیرامون فرآیند جدایی پیش خواهد رفت.
اگر نگاه والدین به
طلاق، نوعی مصالحه و یافتن راه حل مشترک برای یک مسئله باشد، این نگرش به کودک نیز منتقل خواهد شد، و او از والدین خود می آموزد که بسیاری از اوقات، ساختن آینده ای بهتر نیازمند تصمیم گیری های سخت و عبور از مراحل دشوار است.
@madar_va_farzand