کانال شهرستان الیگودرز

✅ امام علی (ع) و زیّ کارگزاران پُر ادّعا

#[نامه امام علی(ع)، «امپراطور جهان اسلام» به کارگزارش عُثمان بن حُنَیف]:

#ای پسر حُنیف!
#به من خبر رسیده که مردی از جوانان اهل بصره تو را به مهمانی خوانده و تو هم به آن مهمانی شتافته ای، با غذاهای رنگارنگ، و ظرفهایی پر از طعام که به سویت آورده می شده پذیراییَت کرده اند.
#خیال نمی کردم مهمان شدن به #سفره قومی را قبول کنی که محتاجشان را به جفا می رانند، و توانگرشان را به مهمانی می خوانند... .
#آگاه باش، امام شما از تمام دنیایش به دو جامه کهنه، و از خوراکش به دو قرص نان قناعت نموده است.
#معلومتان باد که شما تن دادن به چنین روشی را قدرت ندارید، ولی مرا با #خویشتن‏داری و کوشش در عبادت، و پاکدامنی و درستی یاری کنید.
#به خدا قسم من از دنیای شما طلایی نیندوخته، و از غنائم فراوان آن ذخیره ای برنداشته، و عوض این جامه کهنه ام جامه کهنه دیگری آماده نکرده ام. . . .
#این است نفس من که آن را به پرهیزکاری ریاضت می دهم تا با امنیت وارد روز «خوف اکبر» (رستاخیز) گردد، و در اطراف لغزشگاه، ثابت بماند.
#اگر می خواستم هر آینه می توانستم به عسل مصفّا، و مغز این گندم، و بافته های ابریشم راه بَرم، اما چه بعید است که هوای نفسم بر من غلبه کند، و حرصم مرا به انتخاب غذاهای لذیذ وادار نماید در حالی که شاید در حجاز یا یمامه کسی زندگی کند که برای او امیدی به یک قرص نان نیست، و سیری شکم را به یاد نداشته باشد،
#یا آنکه شب را با شکم سیر صبح کنم در حالی که در اطرافم شکمهای گرسنه، و جگرهایی سوزان باشد، یا چنان باشم که گوینده ای گفته:
«این درد و ننگ تو را بس که با شکم سیر بخوابی، و در اطراف تو شکم هایی باشد که پوستی را برای خوردن آرزو کنند».

#آیا به این قناعت کنم که به من امیر مؤمنان گفته شود، ولی در سختی های روزگار با آنان شریک نباشم، یا در تلخی های زندگی الگویشان محسوب نشوم
#آفریده نشدم تا خوردن غذاهای پاکیزه مرا سر گرم کند به مانند #حیوان به آخور بسته که همه اندیشه اش علف خوردن است، یا چهار پای رها شده که کارش به هم زدن خاکروبه هاست، از علف های آن شکم را پر می کند، و از منظور صاحبش از سیر کردن او بی خبر می باشد


#... ای دنیا، از من فاصله بگیر، که مهارت را بر گردنت انداختم، از چنگالت بیرون جستم، از دامهایت فرار کردم، و از رفتن در لغزشگاههایت دوری گزیدم.
#کجایند گذشتگانی که به بازی هایت آنان را فریفتی؟ کجایند ملّت هایی که با زر و زیورت آنان را مغرور نمودی؟ اینک اینان گروگانهای گورها، و فرورفته در لابلای لحدهایند.
#... ای پسر حنیف از خدا پروا کن، و قرص های نان خودت تو را بس باشد، تا این روش موجب خلاصی ات از آتش جهنم گردد.

#کانال_شهرستان_الیگودرز #کانال_رسمی_مشرق_زیبای_لرستان
@lorestanaligoodarz